The Creator chose for our first parents the surroundings best adapted for their health and happiness. He did not place them in a palace or surround them with the artificial adornments and luxuries that so many today are struggling to obtain. He placed them in close touch with nature and in close communion with the holy ones of heaven. {MH 261.1}

พระเจ้าผู้ทรงสร้างได้ทรงเลือกสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับสุขภาพและความสุขสำราญให้แก่พ่อแม่คู่แรกของเรา พระองค์มิได้ทรงนำอาดัมและเอวาเข้าอาศัยอยู่ในราชวังหรือห้อมล้อมพวกเขาด้วยของประดับจำลองและฟุ่มเฟือยที่คนมากมายในทุกวันนี้ต่างพากันดิ้นรนไขว่คว้าเพื่อจะให้ได้มา พระองค์ทรงโปรดให้เขาทั้งสองอาศัยอยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติและทรงโปรดให้พวกเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับบรรดาผู้ที่บริสุทธิ์ชอบธรรมแห่งสวรรค์ {MH 261.1}

In the garden that God prepared as a home for His children, graceful shrubs and delicate flowers greeted the eye at every turn. There were trees of every variety, many of them laden with fragrant and delicious fruit. On their branches the birds caroled their songs of praise. Under their shadow the creatures of the earth sported together without a fear. {MH 261.2}

ในอุทยานที่พระเจ้าได้ทรงจัดเตรียมไว้สำหรับเป็นบ้านให้แก่เหล่าบุตรของพระองค์นั้น มีสุมทุมพุ่มไม้อันงามวิจิตรและสุคันธชาติที่ผลิดอกอย่างประณีตบรรจงดารดาษเป็นที่เจริญตาเจริญใจแก่ผู้ที่ได้พบเห็น มีพฤกษานานาพันธุ์ที่ออกดอกออกผลส่งกลิ่นหอมและมีรสชาติอร่อยชวนรับประทาน บนกิ่งไม้นั้นเล่า หมู่วิหคสกุณาต่างขับขานบทเพลงถวายสรรเสริญแด่พระเจ้า ภายใต้ร่มเงาของไม้นั้น บรรดาสัตว์ที่มีอยู่ในแผ่นดินโลกต่างเล่นหยอกล้อกันอย่างสนุกสนานโดยมิได้มีความหวาดกลัวแต่อย่างใด {MH 261.2}

Adam and Eve, in their untainted purity, delighted in the sights and sounds of Eden. God appointed them their work in the garden, "to dress it and to keep it." Genesis 2:15. Each day's labor brought them health and gladness, and the happy pair greeted with joy the visits of their Creator, as in the cool of the day He walked and talked with them. Daily God taught them His lessons. {MH 261.3}

อาดัมและเอวาผู้บริสุทธิ์ปราศจากมลทินบาป มีความชื่นชมยินดีที่ได้เห็นภาพอันสวยงามและเสียงอันไพเราะเสนาะหูของอุทยานแห่งเอเดน พระเจ้าได้ทรงมอบหมายงานให้คนทั้งสองทำ “ให้ทำและรักษาสวน” ปฐมกาล 2:15 การที่ได้ทำงานในอุทยานทุกๆ วันทำให้อาดัมและเอวามีสุขภาพที่สมบูรณ์และมีความสุขที่เปี่ยมล้น และคู่สามีภรรยาต่างต้อนรับการเสด็จมาเยี่ยมเยียนของพระผู้สร้างด้วยความชื่นชมยินดี พระองค์เสด็จดำเนินและสนทนากับพวกเขาในยามเย็น พระเจ้าทรงสั่งสอนบทเรียนของพระองค์ให้แก่พวกเขาทุกวัน {MH 261.3}

The plan of life which God appointed for our first parents has lessons for us. Although sin has cast its shadow over the earth, God desires His children to find delight in the works of His hands. The more closely His plan of life is followed, the more wonderfully will He work to restore suffering humanity. The sick need to be brought into close touch with nature. An outdoor life amid natural surroundings would work wonders for many a helpless and almost hopeless invalid. {MH 261.4}

แผนการในชีวิตที่พระเจ้าทรงกำหนดให้แก่คุณพ่อคุณแม่คู่แรกของเรามีบทเรียนมากมายสำหรับเราทั้งหลาย แม้ว่าความผิดบาปได้ทอดเงาแห่งความมืดปกคลุมแผ่นดินโลกนี้ไว้ก็ตาม พระเจ้ายังทรงปรารถนาให้บุตรทั้งหลายของพระองค์มีความชื่นชมยินดีในสรรพสิ่งอันเป็นพระหัตถกิจของพระองค์ ถ้าเราจักติดตามแผนการแห่งชีวิตของพระองค์อย่างใกล้ชิดมากเท่าไร พระองค์ก็จะทรงฟื้นฟูมนุษย์ชาติให้พ้นจากความทุกข์ยากได้อย่างน่าอัศจรรย์มากขึ้นเท่านั้น เราควรจัดให้ผู้ป่วยได้อยู่ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่ใกล้ชิดกับธรรมชาติ ชีวิตที่อยู่นอกบ้านท่ามกลางสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติสามารถฟื้นฟูคนไข้มากมายที่หมดหนทางและสิ้นหวังได้อย่างน่าอัศจรรย์ {MH 261.4}

The noise and excitement and confusion of the cities, their constrained and artificial life, are most wearisome and exhausting to the sick. The air, laden with smoke and dust, with poisonous gases, and with germs of disease, is a peril to life. The sick, for the most part shut within four walls, come almost to feel as if they were prisoners in their rooms. They look out on houses and pavements and hurrying crowds, with perhaps not even a glimpse of blue sky or sunshine, of grass or flower or tree. Shut up in this way, they brood over their suffering and sorrow, and become a prey to their own sad thoughts. {MH 262.1}

เสียงอึกทึกคึกโครม ความตื่นเต้นและความสับสนวุ่นวายในเมือง ชีวิตที่ต้องคร่ำเคร่งกับการงานและอยู่กับภาพลวงตา เป็นสิ่งที่น่าเบื่อหน่ายและทำให้คนไข้ต้องอ่อนเปลี้ยเพลียแรง อากาศที่เต็มไปด้วยฝุ่นควัน ก๊าซพิษและเชื้อโรคที่เป็นอันตรายต่อชีวิต คนป่วยที่ต้องใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ภายในห้องสี่เหลี่ยมที่มีผนังกั้น จนแทบทำให้รู้สึกเสมือนหนึ่งว่าตัวเองตกเป็นนักโทษที่ถูกจองจำอยู่ในห้อง พวกเขามองออกไปก็เห็นแต่บ้านเรือน ทางเดินและฝูงชนที่เดินขวักไขว่ไปมาอย่างรีบเร่ง จนบางครั้งแทบจะไม่มีโอกาสได้เห็นท้องฟ้าสีเขียวครามหรือแสงแดด ไม่มีโอกาสได้เห็นต้นไม้ ใบหญ้าหรือดอกไม้ เมื่อต้องถูกกักอยู่เช่นนี้ พวกเขาจะรำพึงรำพันถึงความเจ็บป่วยและความเศร้าโศกของตนเองจนกลายเป็นเหยื่อของความคิดเศร้าหมองของพวกเขาเอง {MH 262.1}

And for those who are weak in moral power, the cities abound in dangers. In them, patients who have unnatural appetites to overcome are continually exposed to temptation. They need to be placed amid new surroundings where the current of their thoughts will be changed; they need to be placed under influences wholly different from those that have wrecked their lives. Let them for a season be removed from those influences that lead away from God, into a purer atmosphere. {MH 263.1}

และสำหรับคนทั้งหลายที่มีอำนาจฝ่ายศีลธรรมที่อ่อนแอ ชีวิตในเมืองเต็มไปด้วยภัยอันตราย ผู้ป่วยที่ต้องเอาชนะความอยากที่ผิดธรรมชาติจึงง่ายต่อการถูกทดลอง พวกเขาจำเป็นต้องไปอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมใหม่เพื่อให้ความคิดของพวกเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่ พวกเขาจำต้องอยู่ภายใต้อิทธิพลที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากสภาพที่ทำลายชีวิตของพวกเขา ให้แยกพวกเขาออกมาจากอิทธิพลเหล่านั้นที่นำพาพวกเขาให้เหินห่างจากพระเจ้าไปยังบรรยากาศที่บริสุทธิ์กว่าสักระยะหนึ่ง {MH 263.1}

Institutions for the care of the sick would be far more successful if they could be established away from the cities. And so far as possible, all who are seeking to recover health should place themselves amid country surroundings where they can have the benefit of outdoor life. Nature is God's physician. The pure air, the glad sunshine, the flowers and trees, the orchards and vineyards, and outdoor exercise amid these surroundings, are health-giving, life-giving. {MH 263.2}

สถานที่สำหรับรักษาพยาบาลคนป่วยไข้ หากตั้งอยู่ในที่ๆ ห่างไกลจากเมืองใหญ่ จะสัมฤทธิ์ผลมากกว่า และเท่าที่จะกระทำได้ ผู้ป่วยทั้งหลายที่ต้องการฟื้นฟูสุขภาพควรออกไปพักผ่อนท่ามกลางสิ่งแวดล้อมของชนบทเพื่อรับประโยชน์จากการใช้ชีวิตกลางแจ้ง ธรรมชาติเป็นดังแพทย์ของพระเจ้า อากาศบริสุทธิ์ แสงแดดที่น่ายินดี ดอกไม้และต้นไม้ สวนผลไม้และไร่องุ่นและการออกกำลังกายกลางแจ้งท่ามกลางสภาพแวดล้อมเหล่านี้ ล้วนเป็นบ่อเกิดของสุขภาพที่ฟื้นฟูและชีวิตที่กระปรี้กระเปร่า {MH 263.2}

Physicians and nurses should encourage their patients to be much in the open air. Outdoor life is the only remedy that many invalids need. It has a wonderful power to heal diseases caused by the excitements and excesses of fashionable life, a life that weakens and destroys the powers of body, mind, and soul. {MH 264.1}

แพทย์และพยาบาลทั้งหลายควรส่งเสริมให้ผู้ป่วยของพวกเขามีโอกาสอยู่นอกห้องผู้ป่วยให้มาก การใช้ชีวิตกลางแจ้งเป็นการบำบัดรักษาวิธีเดียวที่ผู้ป่วยมากมายต้องการ ยาขนานนี้มีพลังอำนาจอันน่าอัศจรรย์ในการรักษาโรคภัยซึ่งเกิดจากความตื่นเต้นและการใช้ชีวิตตามอย่างสมัยนิยมที่มากเกินไป ชีวิตเช่นนี้บั่นทอนและทำลายกำลังเรี่ยวแรงของร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาณ {MH 264.1}

How grateful to the invalids weary of city life, the glare of many lights, and the noise of the streets, are the quiet and freedom of the country! How eagerly do they turn to the scenes of nature! How glad would they be to sit in the open air, rejoice in the sunshine, and breathe the fragrance of tree and flower! There are life-giving properties in the balsam of the pine, in the fragrance of the cedar and the fir, and other trees also have properties that are health restoring. {MH 264.2}

ผู้ป่วยที่เบื่อหน่ายกับชีวิตในเมืองที่มีแสงสีเจิดจ้าและเสียงอึกทึกครึกโครมตามถนนหนทาง จะรู้สึกชื่นชมยินดีสักเพียงไรเมื่อได้ไปอยู่ท่ามกลางความเงียบสงบและอิสรภาพของชนบท พวกเขาจะมีความกระหายเพียงใด ที่จะได้เห็นทัศนียภาพที่งดงามของธรรมชาติ พวกเขาจะรู้สึกปลาบปลื้มยินดีเพียงใดที่ได้นั่งลงในกลางแจ้ง ชื่นชมกับแสงแดดและหายใจสูดกลิ่นหอมระรื่นของบุปผาชาติและพฤกษาพันธุ์ กลิ่นหอมจากยางของต้นสนสีดาร์และไม้สนเฟอร์รวมทั้งพันธุ์ไม้อีกนานาชนิดต่างมีสรรพคุณในการฟื้นฟูสุขภาพ {MH 264.2}

To the chronic invalid, nothing so tends to restore health and happiness as living amid attractive country surroundings. Here the most helpless ones can sit or lie in the sunshine or in the shade of the trees. They have only to lift their eyes to see above them the beautiful foliage. A sweet sense of restfulness and refreshing comes over them as they listen to the murmuring of the breezes. The drooping spirits revive. The waning strength is recruited. Unconsciously the mind becomes peaceful, the fevered pulse more calm and regular. As the sick grow stronger, they will venture to take a few steps to gather some of the lovely flowers, precious messengers of God's love to His afflicted family here below. {MH 264.3}

สำหรับผู้ป่วยเรื้อรังนั้น ไม่มีวิธีการฟื้นฟูสุขภาพและความสุขดีเท่ากับการใช้ชีวิตท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่สวยงามของชนบท ในสถานที่เช่นนี้ ผู้ป่วยที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้หนักที่สุดสามารถนั่งเล่น นอนเล่นรับแสงแดดหรือใต้ร่มเงาของหมู่ไม้ได้ เพียงแต่พวกเขาลืมตาขึ้นมอง พวกเขาก็จะเห็นใบไม้สีเขียวสดชื่นเย็นตาละลานอยู่เบื้องบน เมื่อได้ยินเสียงสายลมที่พัดพลิ้วกิ่งไม้ไหวแกว่งไกว พวกเขาก็จะรู้สึกถึงความสงบผ่อนคลายและความสดชื่นระรื่นใจ จิตใจที่ห่อเหี่ยวก็จะพลอยมีชีวิตชีวา กำลังที่ถดถอยก็จะได้รับการบำรุงฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ จิตใจก็จะได้รับความสงบสุขโดยไม่รู้ตัว ชีพจรที่เต้นเร็วเพราะพิษไข้ก็จะกลับเต้นเป็นปกติ เมื่อผู้ป่วยเริ่มแข็งแรงขึ้น พวกเขาก็มีความกล้าพอที่จะลองก้าวเดินออกไปเก็บดอกไม้ที่งดงามน่ารักซึ่งเปรียบเสมือนผู้นำสารแห่งความรักของพระเจ้ามายังครอบครัวมนุษย์ที่ทนทุกข์ทรมานอยู่ในโลกเบื้องล่างนี้ {MH 264.3}

Plans should be devised for keeping patients out of doors. For those who are able to work, let some pleasant, easy employment be provided. Show them how agreeable and helpful this outdoor work is. Encourage them to breathe the fresh air. Teach them to breathe deeply, and in breathing and speaking to exercise the abdominal muscles. This is an education that will be invaluable to them. {MH 264.4}

เราควรตระเตรียมวางแผนอย่างดีเพื่อให้ผู้ป่วยได้พักผ่อนนอกอาคาร สำหรับผู้ป่วยที่สามารถทำกิจกรรมได้บ้าง ให้จัดหากิจกรรมง่าย ๆ และเพลิดเพลินแก่พวกเขา อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจถึงคุณค่าและประโยชน์ของกิจกรรมนอกอาคารนี้ว่าเป็นอย่างไร ส่งเสริมพวกเขาให้สูดอากาศบริสุทธิ์ สอนพวกเขาให้หายใจลึก ๆ และให้รู้จักการใช้กล้ามเนื้อหน้าท้องเพื่อช่วยในการหายใจและในการพูด ความรู้เช่นนี้มีคุณค่ามากล้นต่อผู้ป่วยทั้งหลาย {MH 264.4}

Exercise in the open air should be prescribed as a life-giving necessity. And for such exercises there is nothing better than the cultivation of the soil. Let patients have flower beds to care for, or work to do in the orchard or vegetable garden. As they are encouraged to leave their rooms and spend time in the open air, cultivating flowers or doing some other light, pleasant work, their attention will be diverted from themselves and their sufferings. {MH 265.1}

การออกกำลังกายกลางแจ้งควรได้รับการบรรจุไว้เป็นกฎจำเป็นข้อหนึ่งในการเสริมสร้างชีวิตที่แข็งแรง สำหรับการออกกำลังกายเช่นนี้ ไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่ากิจกรรมเกี่ยวกับการเพาะปลูก จงให้ผู้ป่วยดูแลรักษาแปลงดอกไม้หรือทำงานในสวนผลไม้หรือในแปลงผักก็ได้ เมื่อคนไข้ได้รับการสนับสนุนให้ออกจากห้องผู้ป่วยและใช้เวลาในสถานที่กลางแจ้งภายนอก ด้วยการพรวนดินปลูกดอกไม้หรือทำกิจกรรมเบาๆ อย่างอื่นที่น่าเพลิดเพลิน ความสนใจของพวกเขาจะถูกเบี่ยงเบนออกพ้นตัวและความเจ็บป่วยของตนเอง {MH 265.1}

The more the patient can be kept out of doors, the less care will he require. The more cheerful his surroundings, the more helpful will he be. Shut up in the house, be it ever so elegantly furnished, he will grow fretful and gloomy. Surround him with the beautiful things of nature; place him where he can see the flowers growing and hear the birds singing, and his heart will break into song in harmony with the songs of the birds. Relief will come to body and mind. The intellect will be awakened, the imagination quickened, and the mind prepared to appreciate the beauty of God's word. {MH 265.2}

ผู้ป่วยที่มีโอกาสอยู่นอกอาคารมากเท่าไร เขาจะต้องการการเฝ้าติดตามดูแลน้อยลงเท่านั้น สภาพแวดล้อมที่มีความสดชื่นมากเท่าไร ก็จะเป็นประโยชน์ต่อตัวผู้ป่วยเองมากเท่านั้น เมื่อถูกจำกัดให้อยู่แต่ในบ้าน ไม่ว่าบ้านนั้นจะได้รับการตกแต่งให้หรูหราสักเพียงใด เขาก็จะเกิดกังวลใจและสลดหดหู่ การที่ผู้ป่วยได้อยู่ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่สวยงามตามธรรมชาติ ในที่ๆ เขาสามารถมองเห็นดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานและยินเสียงนกร้องขับขาน เสียงเพลงก็จะเข้าไปในจิตใจ หัวใจของเขาบรรเลงเสียงเพลงที่สอดประสานกับบทเพลงของเหล่าวิหคสกุณา ความผ่อนคลายจะบังเกิดขึ้นกับร่างกาย สติปัญญากจะเริ่มตื่นตัว การจินตนาการจะถูกกระตุ้นและจิตใจจะเกิดความพร้อมที่จะเรียนรู้และเข้าใจในพระวจนะของพระเจ้า {MH 265.2}

In nature may always be found something to divert the attention of the sick from themselves and direct their thoughts to God. Surrounded by His wonderful works, their minds are uplifted from the things that are seen to the things that are unseen. The beauty of nature leads them to think of the heavenly home, where there will be nothing to mar the loveliness, nothing to taint or destroy, nothing to cause disease or death. {MH 265.3}

ในธรรมชาตินั้น เราจะพบอะไรหลายอย่างที่สามารถจะเบนความสนใจของผู้ป่วยจากตัวเองให้หันไปหาพระเจ้าได้เสมอ เมื่ออยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมซึ่งเป็นพระหัตถกิจอันมหัศจรรย์ของพระเจ้า จิตใจของพวกเขาจะได้รับการยกชูจากสิ่งที่มองเห็นไปยังสิ่งที่สายตามิอาจแลเห็นได้ ความสวยงามของธรรมชาติจะช่วยชักจูงให้พวกเขาได้คิดถึงที่พำนักในแผ่นดินสวรรค์ ที่ซึ่งจะไม่มีสิ่งใดมาทำลายความงดงามให้มัวหมอง จะไม่มีสิ่งใดมาลบล้างหรือทำให้ต้องแปดเปื้อนเป็นมลทินและจะไม่มีสิ่งใดมาทำให้เกิดโรคภัยหรือแม้แต่ความตาย {MH 265.3}

Let physicians and nurses draw from the things of nature, lessons teaching of God. Let them point the patients to Him whose hand has made the lofty trees, the grass, and the flowers, encouraging them to see in every bud and flower an expression of His love for His children. He who cares for the birds and the flowers will care for the beings formed in His own image. {MH 266.1}

ให้แพทย์และพยาบาลทั้งหลายดึงสิ่งต่าง ๆ จากธรรมชาติมาเป็นบทเรียนคำสอนของพระเจ้า ให้พวกเขาชี้ให้ผู้ป่วยเห็นถึงพระองค์ ผู้ทรงสร้างต้นไม้สูงใหญ่ ทุ่งหญ้าและดอกไม้นานา หนุนใจพวกเขาให้เรียนรู้และเข้าใจถึงความรักของพระองค์ที่ทรงมีต่อบุตรทั้งหลายของพระองค์ที่สำแดงผ่านดอกไม้ตูมและดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานทุกๆ ดอก พระองค์ผู้ทรงดูแลรักษาเหล่าวิหคสกุณาและมวลดอกไม้ย่อมจะทรงพิทักษ์รักษามนุษย์ทั้งหลายที่ถูกสร้างขึ้นตามพระฉายของพระองค์ {MH 266.1}

Out of doors, amid the things that God has made, breathing the fresh, health-giving air, the sick can best be told of the new life in Christ. Here God's word can be read. Here the light of Christ's righteousness can shine into hearts darkened by sin. O, could I find, from day to day, A nearness to my God, Then would my hours glide sweet away, While leaning on His word. Lord, I desire with Thee to live Anew from day to day, In joys the world can never give, Nor ever take away. Blest Jesus, come, and rule my heart, And make me wholly Thine, That I may nevermore depart, Nor grieve Thy love divine. --Benjamin Cleveland. {MH 266.2}

เมื่อมาอยู่นอกอาคารท่ามกลางสรรพสิ่งที่พระเจ้าทรงเนรมิตสร้าง ได้หายใจเอาอากาศบริสุทธิ์ที่เสริมสร้างสุขภาพ ย่อมเป็นเวลาดีที่สุดที่ผู้ป่วยจะได้รับการบอกเล่าเรื่องราวของชีวิตใหม่ที่มีอยู่ในพระคริสต์ เราสามารถอ่านพระวจนะของพระเจ้าให้พวกเขาฟังในสถานที่เช่นนั้น ณ ที่นั่น แสงสว่างแห่งความชอบธรรมของพระคริสต์จักส่องเข้าไปในจิตใจที่มืดมนเพราะความผิดบาปได้ โอ ในแต่ละวัน หากข้าฯ จะได้พบ ที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกับพระเจ้า เวลาแห่งความเบิกบานของข้าฯคงจะโผยบินผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ข้าฯวางใจอยู่ในพระวจนะของพระองค์ พระองค์เจ้าข้า ข้าฯปรารถนาที่จะได้มีชีวิตใหม่ อยู่ในพระองค์ทุกๆ วัน ในความสุขที่โลกมิอาจจะมอบให้ได้ และจะไม่มีวันแย่งชิงไปได้ พระเยซูเจ้า ขอเสด็จมาครอบครองอยู่ในจิตใจของข้าฯ และโปรดรับข้าไว้เป็นของพระองค์ เพื่อข้าฯจะได้มิต้องพลัดพรากไปจากพระองค์อีกต่อไป จนทำให้พระองค์ทรงเศร้าพระทัย เบนยามิน คลิฟแลนด์ {MH 266.2}

Men and women in need of physical and spiritual healing are to be thus brought into contact with those whose words and acts will draw them to Christ. They are to be brought under the influence of the great Medical Missionary, who can heal both soul and body. They are to hear the story of the Saviour's love, of the pardon freely provided for all who come to Him confessing their sins. {MH 267.1}

ชายหญิงทั้งหลายที่ต้องการรับการบำบัดโรคทางกายและโรคทางจิตวิญญาณสมควรได้รับการนำพาให้เข้ามาอยู่ใกล้ชิดกับผู้ซึ่งมีวาจาและความประพฤติที่มีพลังที่สามารถชักจูงพวกเขาให้เข้ามาหาพระคริสต์ พวกเขาสมควรได้รับการนำพาให้เข้ามาอยู่ภายใต้ฤทธิ์อำนาจของพระเจ้าผู้ทรงดำรงเป็นนายแพทย์ใหญ่ที่ทำการเผยแพร่ศาสนา พระองค์ผู้ทรงสามารถรักษาโรคภัยได้ทั้งฝ่ายร่างกายและฝ่ายจิตวิญญาณ พวกเขาจะต้องได้ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับความรักของพระผู้ช่วยให้รอดและการอภัยบาปที่พระองค์ทรงพร้อมจะประทานให้เปล่า ๆ แก่คนทั้งหลายที่มาสารภาพความผิดบาปต่อพระองค์ {MH 267.1}

Under such influences as these, many suffering ones will be guided into the way of life. Angels of heaven co-operate with human instrumentalities in bringing encouragement and hope and joy and peace to the hearts of the sick and suffering. Under such conditions the sick are doubly blessed, and many find health. The feeble step recovers its elasticity. The eye regains its brightness. The hopeless become hopeful. The once despondent countenance wears an expression of joy. The complaining tones of the voice give place to tones of cheerfulness and content. {MH 267.2}

ภายใต้อิทธิพลเหล่านี้ หลายคนที่ต้องทนทุกข์ทรมานจะได้รับการนำพาให้ดำเนินไปบนวิถีของชีวิต เหล่าทูตสวรรค์จะร่วมมือกับตัวแทนที่เป็นมนุษย์ เพื่อนำความหวังและกำลังใจ ความชื่นชมยินดีและสันติสุขไปสู่จิตใจของผู้ที่ป่วยไข้และผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมาน ภายใต้สภาพเช่นนี้ ผู้ป่วยจะได้รับพระพรเพิ่มเป็นทวีคูณและหลายคนก็จะมีสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรง ย่างก้าวที่อ่อนแรงก็จะกลับคืนสู่กำลังวังชาที่แคล่วคล่องว่องไว สายตาก็จะกลับมีประกายอันแจ่มใส ผู้ที่สิ้นหวังก็กลับมีความหวังขึ้นใหม่ ใบหน้าที่เคยเศร้าหมองก็กลับอาบด้วยความสุข น้ำเสียงที่เคยบ่นว่าติเตียนก็จะกลับเปล่งเสียงร้องแสดงความร่าเริงแจ่มใสและความพึงพอใจ {MH 267.2}

As physical health is regained, men and women are better able to exercise that faith in Christ which secures the health of the soul. In the consciousness of sins forgiven there is inexpressible peace and joy and rest. The clouded hope of the Christian is brightened. The words express the belief, "God is our refuge and strength, a very present help in trouble." "Yea, though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil: for Thou art with me; Thy rod and Thy staff they comfort me." "He giveth power to the faint; and to them that have no might He increaseth strength." Psalm 46:1; 23:4; Isaiah 40:29. My faith looks up to Thee, Thou Lamb of Calvary, Saviour divine; Now hear me while I pray, Take all my guilt away, O let me from this day Be wholly Thine. May Thy rich grace impart Strength to my fainting heart, My zeal inspire; As Thou hast died for me, O may my love to Thee Pure, warm, and changeless be, A living fire. While life's dark maze I tread, And griefs around me spread, Be Thou my Guide; Bid darkness turn to day, Wipe sorrow's tears away, Nor let me ever stray From Thee aside. --Ray Palmer. {MH 267.3}

เมื่อสุขภาพร่างกายได้ความแข็งแรงกลับคืนมา ชายหญิงทั้งหลายก็พลอยมีความเชื่อในพระคริสต์อย่างมั่นคงยิ่งขึ้นที่พระองค์ได้ทรงช่วยให้พวกเขาฟื้นคืนจิตวิญญาณที่ผ่องแผ้ว ผู้ที่สำนึกในความผิดบาปเมื่อได้ทราบว่าพระเจ้าทรงโปรดประทานการอภัยให้แก่พวกเขาแล้ว จิตใจก็จะมีสันติสุข มีความชื่นชมยินดีและการพักสงบเกินคำพรรณนาได้ ความหวังที่มืดมนก็จะสว่างสดใส คำพูดก็จะแสดงออกถึงความเชื่อที่ว่า “พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยและเป็นกำลังของข้าพระองค์ทั้งหลาย เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมอยู่ในยามยากลำบาก” “แม้ข้าพระองค์จะเดินไปตามหุบเขาเงามัจจุราช ข้าพระองค์ไม่กลัวอันตรายใดๆ เพราะพระองค์สถิตกับข้าพระองค์ คทาและธารพระกรของพระองค์เล้าโลมข้าพระองค์” “พระองค์ประทานกำลังแก่คนอ่อนเปลี้ย และแก่ผู้ที่ไม่มีกำลัง พระองค์ทรงเพิ่มแรง” สดุดี 46:1; 23:4; อิสยาห์ 40:29 ข้าเชื่อจึงมองไปที่ ลูกแกะแห่งคาล์วารี เพื่อถวายกาย ขอพระองค์โปรดทรงฟัง ความผิดขอพระโปรดล้าง ให้ข้าฯ พราวขาวกระจ่าง สมดังพระทัย พระคุณพระองค์สูงสุด ให้ใจข้าฯบริสุทธิ์ รักพระมากมาย พระองค์ทรงตายเพื่อข้าฯ หวังให้ได้ชีวิตมา สมดังข้าฯ ปรารถนา เป็นคุณเหลือหลาย เมื่อยังอยู่ในโลกนี้ ความทุกข์ลำบากมากมี ข้าฯ ทุกข์กายใจ โปรดอำนวยให้ทุกข์หาย ความระทมให้สร่างคลาย ขอพระอย่าหน่ายหนีไป โปรดอยู่ข้างกาย เรย์ ปาล์เมอร์ {MH 267.3}