Under the head of stimulants and narcotics is classed a great variety of articles that, altogether used as food or drink, irritate the stomach, poison the blood, and excite the nerves. Their use is a positive evil. Men seek the excitement of stimulants, because, for the time, the results are agreeable. But there is always a reaction. The use of unnatural stimulants always tends to excess, and it is an active agent in promoting physical degeneration and decay. {MH 325.1}

มีอาหารและเครื่องดื่มอยู่หลายชนิดที่ถูกจัดอยู่ในกลุ่มของสารกระตุ้นและยาเสพติดให้โทษ ซึ่งล้วนแล้วแต่ส่งผลระคายเคืองต่อกระเพาะอาหาร ทำให้โลหิตเป็นพิษและมีฤทธิ์กระตุ้นประสาท การรับประทานอาหารและเครื่องดื่มเหล่านี้เป็นเรื่องเลวร้ายอย่างแท้จริง มนุษย์เสพสารกระตุ้นเพราะได้รับความเพลิดเพลินใจในชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่จะมีปฏิกิริยาตามมาเสมอ การใช้สารกระตุ้นที่ไม่ได้มาจากธรรมชาติ มักชักนำไปสู่การเสพเกินขนาดและเป็นตัวการสำคัญที่เร่งให้ร่างกายเสื่อมสภาพและทรุดโทรมเร็วขึ้น {MH 325.1}

Condiments In this fast age, the less exciting the food, the better. Condiments are injurious in their nature. Mustard, pepper, spices, pickles, and other things of a like character, irritate the stomach and make the blood feverish and impure. The inflamed condition of the drunkard's stomach is often pictured as illustrating the effect of alcoholic liquors. A similarly inflamed condition is produced by the use of irritating condiments. Soon ordinary food does not satisfy the appetite. The system feels a want, a craving, for something more stimulating. {MH 325.2}

เครื่องปรุงแต่งรสอาหาร ในยุคสมัยที่เร่งรีบนี้ อาหารที่มีฤทธิ์กระตุ้นน้อยเท่าใรก็จะเป็นอาหารที่ดีกว่ามากเท่านั้น เครื่องปรุงแต่งรสอาหารต่างๆ มีโทษในตัวของมันเองอยู่แล้ว ทั้งมัสตาร์ด พริกไทย เครื่องเทศ ของหมักดอง และสิ่งอื่นๆ ที่มีลักษณะอย่างเดียวกัน ต่างมีฤทธิ์ระคายเคืองต่อกระเพาะอาหารและทำให้โลหิตร้อนขึ้นและไม่บริสุทธิ์ สภาพการอักเสบภายในกระเพาะของนักดื่มทั้งหลายเป็นเครื่องยืนยันถึงผลที่เกิดจากการดื่มเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ ส่วนการใช้เครื่องปรุงแต่งรสอาหารที่มีฤทธิ์ระคายเคืองก็สามารถทำให้กระเพาะอาหารอักเสบในลักษณะเดียวกัน ในไม่ช้า อาหารธรรมดาไม่อาจสนองความพอใจของความต้องการในรสชาติ ร่างกายมีความรู้สึกว่าขาดบางสิ่งจึงกระหายหาสิ่งที่กระตุ้นมากยิ่งขึ้น {MH 325.2}

Tea and Coffee Tea acts as a stimulants and, to a certain extent, produces intoxication. The action of coffee and many other popular drinks is similar. The first effect is exhilarating. The nerves of the stomach are excited; these convey irritation to the brain, and this in turn is aroused to impart increased action to the heart and short-lived energy to the entire system. Fatigue is forgotten; the strength seems to be increased. The intellect is aroused, the imagination becomes more vivid. {MH 326.1}

ชาและกาแฟ ชาเป็นสารกระตุ้นชนิดหนึ่งและเมื่อดื่มถึงระดับหนึ่งสามารถก่อให้เกิดพิษได้ กาแฟและเครื่องดื่มอีกหลายชนิดที่ได้รับความนิยมก็ออกฤทธิ์ในลักษณะเดียวกัน ผลที่ได้รับเบื้องต้นคือเกิดความรู้สึกกระปรี้กระเปร่า ประสาทของกระเพาะถูกกระตุ้นและส่งความผิดปกตินี้ไปยังสมองทำให้สมองเกิดการตื่นตัวจนต้องเร่งการทำงานของหัวใจและเพิ่มพลังงานช่วงสั้นๆ ให้ทั่วร่างกาย ความอ่อนเพลียเหนื่อยล้าจะหายไป และดูเหมือนว่าร่างกายจะมีกำลังวังชามากขึ้น สมองมีความตื่นตัว ความนึกคิดเกิดฉับไวแจ่มใสยิ่งขึ้น {MH 326.1}

Because of these results, many suppose that their tea or coffee is doing them great good. But this is a mistake. Tea and coffee do not nourish the system. Their effect is produced before there has been time for digestion and assimilation, and what seems to be strength is only nervous excitement. When the influence of the stimulant is gone, the unnatural force abates, and the result is a corresponding degree of languor and debility. {MH 326.2}

เพราะผลลัพธ์เหล่านี้ หลายคนเข้าใจว่าน้ำชาและกาแฟที่ดื่มไปเป็นประโยชน์ต่อคนเหล่านี้อย่างมากมาย แต่เรื่องนี้เป็นความเข้าใจที่ผิด เพราะชาและกาแฟไม่ได้มีส่วนช่วยในการบำรุงร่างกาย ผลที่รู้สึกนั้นเกิดขึ้นก่อนจะมีกระบวนการย่อยและการดูดซึมเสียด้วยซ้ำ และสิ่งที่รู้สึกเหมือนกำลังวังชาที่เพิ่มขึ้นนั้น แท้จริงเป็นเพียงการตื่นตัวของระบบประสาท และเมื่อฤทธิ์ของสารกระตุ้นหมดไป กำลังเรี่ยวแรงที่ผิดธรรมชาตินี้ลดลง ทำให้เกิดอาการอ่อนเปลี้ยเพลียแรงในระดับเดียวกันตามมา {MH 326.2}

The continued use of these nerve irritants is followed by headache, wakefulness, palpitation of the heart, indigestion, trembling, and many other evils; for they wear away the life forces. Tired nerves need rest and quiet instead of stimulation and overwork. Nature needs time to recuperate her exhausted energies. When her forces are goaded on by the use of stimulants, more will be accomplished for a time; but, as the system becomes debilitated by their constant use, it gradually becomes more difficult to rouse the energies to the desired point. The demand for stimulants becomes more difficult to control, until the will is overborne and there seems to be no power to deny the unnatural craving. Stronger and still stronger stimulants are called for, until exhausted nature can no longer respond. {MH 326.3}

ผู้ที่ดื่มเครื่องดื่มที่มีฤทธิ์ในการกระตุ้นระบบประสาทเป็นประจำจะทำให้กำลังเรี่ยวแรงของร่างกายค่อยๆ เสื่อมถอยลง โดยจะทำให้เกิดอาการปวดศีรษะ ภาวะนอนไม่หลับ อาการใจสั่น อาหารไม่ย่อย มือสั่นและอาการอื่นๆ อีกหลายประการที่เป็นอันตรายต่อร่างกายตามมา ประสาทที่อ่อนล้าต้องการการพักผ่อนและความนิ่งสงบแทนการตื่นตัวและทำงานหนัก ธรรมชาติต้องการเวลาฟื้นฟูพลังงานที่สูญเสียไป เมื่อพลังงานถูกกระตุ้นไปอย่างต่อเนื่อง การฟื้นฟูยิ่งต้องการเวลามากขึ้น แต่ในขณะที่ร่างกายเริ่มหมดกำลัง การพลิกฟื้นร่างกายเพื่อให้มีกำลังวังชาแบบเดิม จะค่อยๆ ยากยิ่งขึ้น ร่างกายเริ่มควบคุมความรู้สึกอยากเสพสารกระตุ้นไม่ได้ จนกระทั่งมาถึงจุดที่เหนือกว่าอำนาจของจิตใจที่จะปฏิเสธได้ ร่างกายจะเกิดความต้องการเสพสารกระตุ้นที่มีฤทธิ์แรงมากยิ่งขึ้น ในที่สุดร่างกายหมดเรี่ยวหมดแรงและไม่อาจตอบสนองต่อการฟื้นฟูได้อีกต่อไป {MH 326.3}

The Tobacco Habit Tobacco is a slow, insidious, but most malignant poison. In whatever form it is used, it tells upon the constitution; it is all the more dangerous because its effects are slow and at first hardly perceptible. It excites and then paralyzes the nerves. It weakens and clouds the brain. Often it affects the nerves in a more powerful manner than does intoxicating drink. It is more subtle, and its effects are difficult to eradicate from the system. Its use excites a thirst for strong drink and in many cases lays the foundation for the liquor habit. {MH 327.1}

การเสพติดบุหรี่ บุหรี่เป็นสารพิษที่มีอันตรายต่อร่างกายมากที่สุด แต่จะออกฤทธิ์ในการทำลายแบบค่อยเป็นค่อยไปอย่างช้าๆ ไม่ว่าเราจะเสพในรูปแบบใดก็ตาม ล้วนให้โทษต่อสุขภาพร่างกาย อันตรายของบุหรี่ร้ายแรงยิ่งขึ้น เพราะเห็นผลได้ช้า ในตอนแรกแทบไม่สามารถมองเห็นได้เลย บุหรี่จะออกฤทธิ์กระตุ้นประสาทให้ตื่นตัวก่อน หลังจากนั้นทำให้เกิดอาการชา ทำให้สมองทึบและเสื่อมลง บุหรี่มักส่งผลต่อระบบประสาทได้มากยิ่งกว่าเครื่องดื่มมึนเมา มันส่งผลแบบค่อยเป็นค่อยไปและร่างกายไม่สามารถขจัดฤทธิ์ของมันออกได้โดยง่าย การสูบบุหรี่จะกระตุ้นให้ผู้สูบอยากดื่มเครื่องดื่มมึนเมา และเป็นรากฐานที่ทำให้หลายคนได้ก้าวไปสู่การเสพติดสุรา {MH 327.1}

The use of tobacco is inconvenient, expensive, uncleanly, defiling to the user, and offensive to others. Its devotees are encountered everywhere. You rarely pass through a crowd but some smoker puffs his poisoned breath in your face. It is unpleasant and unhealthful to remain in a railway car or in a room where the atmosphere is laden with the fumes of liquor and tobacco. Though men persist in using these poisons themselves, what right have they to defile the air that others must breathe? {MH 328.1}

การสูบบุหรี่ทำให้เกิดความสิ้นเปลือง เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ไม่สะอาดและทำให้ผู้ที่เสพดูเป็นคนที่สกปรก การสูบบุหรี่สร้างความรบกวนและความรำคาญให้แก่ผู้อื่นและเป็นสิ่งน่ารังเกียจ เราจะพบเห็นคนติดบุหรี่ได้ในทั่วทุกหนทุกแห่ง น้อยครั้งที่ท่านจะเดินผ่านเข้าไปในฝูงชนโดยที่ไม่มีใครพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าของท่าน ท่านคงรู้สึกไม่สบายและรู้สึกถึงอันตรายเป็นแน่ เมื่อต้องเข้าไปอยู่ในตู้รถไฟโดยสารหรือในห้องที่บรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นของสุราและควันบุหรี่ ถึงแม้ว่ามนุษย์จะเป็นผู้ที่ดื้อรั้นที่จะใช้ยาพิษเหล่านี้เองก็ตาม แต่พวกเขาถือสิทธิอะไรที่มาทำให้อากาศที่ผู้อื่นจะต้องใช้หายใจต้องสกปรกและแปดเปื้อนไปด้วยมลพิษ {MH 328.1}

Among children and youth the use of tobacco is working untold harm. The unhealthful practices of past generations affect the children and youth of today. Mental inability, physical weakness, disordered nerves, and unnatural cravings are transmitted as a legacy from parents to children. And the same practices, continued by the children, are increasing and perpetuating the evil results. To this cause in no small degree is owing the physical, mental, and moral deterioration which is becoming such a cause of alarm. {MH 328.2}

การสูบบุหรี่นำภัยอันตรายร้ายแรงมาสู่บรรดาเด็กๆ และคนหนุ่มสาวอย่างที่ไม่อาจจะบรรยายได้ การที่คนในรุ่นก่อนที่มิได้ปฏิบัติตามหลักการของสุขภาพนั้น ส่งผลกระทบสืบเนื่องมาจนถึงเด็กและคนหนุ่มสาวในทุกวันนี้ สมองที่เสื่อมลง สติปัญญาที่ถดถอย ร่างกายที่อ่อนแอ ระบบประสาทที่ผิดปกติ และความปรารถนาที่ผิดธรรมชาติ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นมรดกที่บิดามารดาได้ถ่ายทอดมาสู่ลูกๆ และเด็กๆ ก็ได้ประพฤติตามกันมา จึงทำให้ผลร้ายนั้นเพิ่มทวีขึ้นและดำเนินต่อไป การสูบบุหรี่เป็นสาเหตุสำคัญไม่น้อยที่ทำให้ร่างกาย จิตใจและศีลธรรมเสื่อมถอยลงซึ่งเป็นสัญญาณของภัยอันตรายที่กำลังเกิดขึ้น {MH 328.2}

Boys begin the use of tobacco at a very early age. The habit thus formed when body and mind are especially susceptible to its effects, undermines the physical strength, dwarfs the body, stupefies the mind, and corrupts the morals. {MH 329.1}

เด็กผู้ชายเริ่มสูบบุหรี่ตั้งแต่อายุยังน้อย นิสัยความเคยชินที่ถูกหล่อหลอมขึ้นมาในวัยที่ทั้งร่างกายและจิตใจยังมีสภาพที่อ่อนแอและถูกกระทบกระเทือนได้ง่ายจากโทษของมัน เด็กๆเหล่านี้จึงมีร่างกายที่อ่อนแอและไม่สามารถเจริญเติบโตได้อย่างเต็มที่ ทำให้สติปัญญาขาดความเฉลียวฉลาดและมีศีลธรรมที่เสื่อม {MH 329.1}

But what can be done to teach children and youth the evils of a practice of which parents, teachers, and ministers set them the example? Little boys, hardly emerged from babyhood, may be seen smoking their cigarettes. If one speaks to them about it, they say, "My father uses tobacco." They point to the minister or the Sunday-school superintendent and say, "Such a man smokes; what harm for me to do as he does?" Many workers in the temperance cause are addicted to the use of tobacco. What power can such persons have to stay the progress of intemperance? {MH 329.2}

แต่เราจะทำเช่นไรเพื่อที่จะสอนเด็กและคนหนุ่มสาวให้ทราบถึงผลร้ายจากการสูบบุหรี่ ซึ่งแม้แต่บิดามารดา ครูอาจารย์และผู้สอนศาสนาต่างก็ยังปฏิบัติตัวเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีให้เขาทั้งหลายเห็น เราอาจเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ ที่แทบจะยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมสูบบุหรี่กันแล้ว ถ้ามีใครสักคนพูดกับเขาทั้งหลายถึงเรื่องนี้ เขาทั้งหลายก็จะพูดขึ้นว่า “พ่อของเราก็สูบบุหรี่เหมือนกัน” พวกเขาจะชี้ให้ท่านดูผู้สอนศาสนาหรือผู้ดูแลโรงเรียนสอนศาสนาวันอาทิตย์และพูดขึ้นว่า “ในเมื่อครูและผู้สอนศาสนาเหล่านี้ยังสูบบุหรี่ ถ้าฉันจะลองสูบเหมือนเขาบ้างก็ไม่เห็นจะมีอันตรายใดๆ” มีผู้ที่ปฏิบัติงานในด้านของการรณรงค์ในเรื่องของการละเว้นจากสิ่งมึนเมาและยาเสพติดต่างๆ อยู่หลายคนที่ยังติดบุหรี่ บุคคลเหล่านี้จะเหลือกำลังอะไรไปหยุดยั้งกระแสของการขาดความยับยั้งชั่งใจได้ {MH 329.2}

I appeal to those who profess to believe and obey the word of God: Can you as Christians indulge a habit that is paralyzing your intellect and robbing you of power rightly to estimate eternal realities? Can you consent daily to rob God of service which is His due, and to rob your fellow men, both of service you might render and of the power of example? {MH 329.3}

ข้าพเจ้าขอวิงวอนต่อคนทั้งหลายที่แสดงตนว่าเป็นผู้มีความเชื่อและประพฤติตามพระวจนะของพระเจ้า ในฐานะที่ท่านเป็นคริสเตียน ท่านจะยังคงปล่อยให้นิสัยที่ทำลายสมองและริบเอาความสามารถของท่านในการประเมินสิ่งที่จริงแท้ของนิรันดร์กาลไปได้อย่างไร ท่านจะยังคงยินยอมให้งานที่ต้องปรนนิบัติต่อพระเจ้าและงานที่ต้องรับใช้ต่อเพื่อนมนุษย์รวมทั้งการเป็นแบบอย่างที่ดีของท่านต้องหมดความหมายไปวันแล้ววันเล่าด้วยการสูบบุหรี่กระนั้นหรือ {MH 329.3}

Have you considered your responsibility as God's stewards, for the means in your hands? How much of the Lord's money do you spend for tobacco? Reckon up what you have thus spent during your lifetime. How does the amount consumed by this defiling lust compare with what you have given for the relief of the poor and the spread of the gospel? {MH 329.4}

ท่านได้พิจารณาถึงหน้าที่รับผิดชอบของท่านหรือไม่ในฐานะที่ท่านเป็นผู้รับของประทานที่พระเจ้าได้ทรงมอบหมายไว้ในมือของท่าน ท่านได้ใช้เงินทองขององค์พระผู้เป็นเจ้าไปมากเท่าใรเพื่อซื้อหาบุหรี่มาเสพ จงลองคิดคำนวณดูว่าตลอดชีวิตของท่านได้ใช้เงินไปกับความต้องการอันเสื่อมทรามนี้มากเท่าไรเมื่อเทียบกับเงินที่ท่านได้ใช้ไปเพื่อช่วยเหลือคนยากคนจนและการประกาศข่าวประเสริฐ {MH 329.4}

No human being needs tobacco, but multitudes are perishing for want of the means that by its use is worse than wasted. Have you not been misappropriating the Lord's goods? Have you not been guilty of robbery toward God and your fellow men? "Know ye not that . . . ye are not your own? For ye are bought with a price: therefore glorify God in your body, and in your spirit, which are God's." 1 Corinthians 6:19, 20. {MH 330.1}

ไม่มีมนุษย์คนใดจำเป็นต้องสูบบุหรี่ แต่ก็มีผู้คนมากมายกำลังพินาศด้วยความยากจนเพราะการสูบบุหรี่ซึ่งให้โทษยิ่งกว่าการใช้เงินไปอย่างสิ้นเปลือง ท่านไม่ได้เบียดบังทรัพยากรขององค์พระผู้เป็นเจ้าไปในทางที่ผิดกระนั้นหรือ ท่านไม่ได้ฉ้อโกงพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ด้วยกันละหรือ “ท่านไม่รู้หรือว่า.…ท่านไม่ใช่เจ้าของตัวท่านเอง พระเจ้าได้ทรงซื้อท่านไว้แล้ว ด้วยราคาสูง เหตุฉะนั้น ท่านจงถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าด้วยร่างกายของท่านเถิด” 1 โครินธ์ 6:19, 20 {MH 330.1}

Intoxicating Drinks "Wine is a mocker, strong drink is raging: And whosoever is deceived thereby is not wise." "Who hath woe? who hath sorrow? who hath contentions? who hath babbling? who hath wounds without cause? Who hath redness of eyes? They that tarry long at the wine; They that go to seek mixed wine. Look not thou upon the wine when it is red, When it giveth his color in the cup, When it moveth itself aright. At the last it biteth like a serpent, And stingeth like an adder." Proverbs 20:1; 23:29-32. Never was traced by human hand a more vivid picture of the debasement and the slavery of the victim of intoxicating drink. Enthralled, degraded, even when awakened to a sense of his misery, he has no power to break from the snare; he "will seek it yet again." Verse 35. {MH 330.2}

เครื่องดื่มมึนเมา “เหล้าองุ่นทำให้ชอบเยาะเย้ย และสุราก็ทำให้เกะกะระราน ใครยอมให้มันพาเจิ่นไป ก็ไม่มีปัญญา” “ใครที่ร้องโอย ใครที่ร้องอุย ใครมีเรื่องวิวาท ใครบ่นพึมพำ ใครมีแผลโดยไม่จำเป็น ใครมีตาแดงก่ำ คือพวกที่นั่งแช่อยู่กับเหล้าองุ่น พวกที่ไปลิ้มลองเหล้าประสม อย่ามองดูเหล้าองุ่นเมื่อมันมีสีแดง เมื่อมันเปล่งประกายในถ้วย และมันไหลลงไปอย่างคล่องคอ ในที่สุดมันจะกัดเหมือนงู และฝังเขี้ยวเหมือนงูทับทาง” สุภาษิต 20:1; 23:29-32 (THSV) ไม่เคยมีมนุษย์ผู้ใดสามารถวาดภาพบรรยายความเสื่อมทรามของผู้ที่ตกเป็นทาสของสุราได้อย่างชัดเจนยิ่งไปกว่าข้อความที่กล่าวไว้ในพระคัมภีร์ ความมัวเมาลุ่มหลง ความเลวทรามต่ำช้า แม้ว่าจะสร่างเมาจนรู้สึกถึงความทรมานของตนเองก็ตาม เขาก็ไม่เหลือกำลังอำนาจใดๆ ที่จะช่วยตัวเองให้หลุดพ้นไปจากบ่วงแร้วนี้ได้ เขา “จะหาการดื่มอีก” สุภาษิต 20:35 (THSV) {MH 330.2}

No argument is needed to show the evil effects of intoxicants on the drunkard. The bleared, besotted wrecks of humanity--souls for whom Christ died, and over whom angels weep--are everywhere. They are a blot on our boasted civilization. They are the shame and curse and peril of every land. {MH 331.1}

ไม่จำเป็นต้องใช้เหตุผลใดมาเกลี้ยกล่อมถึงโทษของสุราให้กับคนเมาสุรา ความหายนะของมนุษยชาติที่โฉดเขลาและมีสายตาที่พร่ามัวปรากฏให้เห็นอยู่ทั่วทุกหนแห่ง พระคริสต์ทรงวายพระชนม์เพื่อจิตวิญญาณของคนเหล่านี้และเหล่าทูตสวรรค์ร้องไห้เศร้าโศกเพื่อคนเหล่านี้ เขาทั้งหลายเป็นดั่งรอยด่างพร้อยของความเจริญและอารยธรรมที่เราภาคภูมิและลำพองใจ เขาทั้งหลายเป็นความน่าละอาย เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจและเป็นภัยอันตรายของทุกแผ่นดิน {MH 331.1}

And who can picture the wretchedness, the agony, the despair, that are hidden in the drunkard's home? Think of the wife, often delicately reared, sensitive, cultured, and refined, linked to one whom drink transforms into a sot or a demon. Think of the children, robbed of home comforts, education, and training, living in terror of him who should be their pride and protection, thrust into the world, bearing the brand of shame, often with the hereditary curse of the drunkard's thirst. {MH 331.2}

และจักมีผู้ใดเล่าที่สามารถพรรณนาถึงภาพของความหายนะ ความทุกขเวทนา ความสิ้นหวังที่ซุกซ่อนอยู่ในครอบครัวของคนเมาสุราได้ ขอให้คิดถึงผู้ที่เป็นภรรยาซึ่งได้รับการอบรมเลี้ยงดูมาอย่างทะนุถนอม มีความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน เป็นผู้ที่มีภูมิธรรมอันดีและมีความสุภาพเรียบร้อย กลับต้องมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับบุคคลผู้หนึ่งที่อำนาจของสุราได้เปลี่ยนเขาให้เป็นคนเมาและเป็นปีศาจร้าย ขอให้คิดถึงเด็กๆ ที่ขาดความอบอุ่นในครอบครัว ขาดการศึกษาและการอบรมสั่งสอน ต่างต้องใช้ชีวิตอยู่กับความหวาดกลัวผู้ที่ควรจะเป็นความภาคภูมิใจและเป็นเกราะคุ้มครองป้องกันเขาทั้งหลาย เด็กๆ ถูกผลักไสเข้าสู่โลกด้วยการต้องแบกรับความอับอายขายหน้า และต้องได้รับความทุกข์ทรมานอันเป็นผลตกทอดจากความกระหายของคนขี้เมา {MH 331.2}

Think of the frightful accidents that are every day occurring through the influence of drink. Some official on a railway train neglects to heed a signal or misinterprets an order. On goes the train; there is a collision, and many lives are lost. Or a steamer is run aground, and passengers and crew find a watery grave. When the matter is investigated, it is found that someone at an important post was under the influence of drink. To what extent can one indulge the liquor habit and be safely trusted with the lives of human beings? He can be trusted only as he totally abstains. {MH 331.3}

ลองคิดถึงอุบัติเหตุน่าหวาดกลัวที่เกิดขึ้นทุกวี่วันอันเนื่องมาจากอิทธิพลของสุรา พนักงานประจำรถไฟบางคนที่ละเลยและไม่ได้เอาใจใส่ต่ออาณัติสัญญาณให้ดีหรือเข้าใจคำสั่งผิด รถไฟจึงแล่นต่อไป ทำให้เกิดชนกันและหลายชีวิตต้องสูญเสียไป หรือเรือยนต์อาจจะเกยตื้นจนทำให้เรืออับปางลงและทั้งผู้โดยสารและลูกเรือต้องจมน้ำตาย เมื่อสอบสวนเรื่องราวดู ก็ปรากฏว่าผู้มีหน้าที่สำคัญบนเรือนั้นได้ตกอยู่ภายใต้ฤทธิ์ของสุรา เราจะมอบชีวิตของมนุษย์ไว้ภายใต้ความคุ้มครองของผู้ติดสุราได้มากน้อยขนาดใด เขาจะได้รับความวางใจก็ต่อเมื่อเขาละเว้นการดื่มโดยสิ้นเชิงเท่านั้น {MH 331.3}

The Milder Intoxicants Persons who have inherited an appetite for unnatural stimulants should by no means have wine, beer, or cider in their sight, or within their reach; for this keeps the temptation constantly before them. Regarding sweet cider as harmless, many have no scruples in purchasing it freely. But it remains sweet for a short time only; then fermentation begins. The sharp taste which it then acquires makes it all the more acceptable to many palates, and the user is loath to admit that it has become hard, or fermented. {MH 331.4}

เครื่องดื่มมึนเมาที่มีฤทธิ์อ่อนกว่าสุรา บุคคลที่สืบทอดลักษณะทางพันธุกรรมที่มีความต้องการสารกระตุ้นที่ผิดธรรมชาติไม่ควรมีเหล้าองุ่น เบียร์หรือน้ำแอปเปิ้ล (ไซเดอร์) ให้เห็นหรือใกล้ตัวโดยเด็ดขาด เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องล่อใจที่อยู่เบื้องหน้าเขาทั้งหลายตลอดเวลา หลายคนคิดว่าน้ำแอปเปิ้ลเป็นเครื่องดื่มที่ไม่มีอันตราย จึงไม่ลังเลในการซื้อมาดื่มอย่างเต็มที่ แต่น้ำชนิดนี้จะยังคงรสหวานในระยะเวลาสั้นๆ เท่านั้น แล้วกระบวนการหมักก็เริ่มต้น รสรุนแรงที่เกิดขึ้นสร้างความถูกปากถูกคอแก่นักดื่มมากมาย และผู้ที่ดื่มต่างไม่สู้จะเต็มใจยอมรับว่าน้ำผลไม้รสหวานนี้ได้เปลี่ยนสภาพเป็นน้ำหมักไปเสียแล้ว {MH 331.4}

There is danger to health in the use of even sweet cider as ordinarily produced. If people could see what the microscope reveals in regard to the cider they buy, few would be willing to drink it. Often those who manufacture cider for the market are not careful as to the condition of the fruit used, and the juice of wormy and decayed apples is expressed. Those who would not think of using the poisonous, rotten apples in any other way, will drink the cider made from them, and call it a luxury; but the microscope shows that even when fresh from the press, this pleasant beverage is wholly unfit for use. [WHEN THIS STATEMENT WAS MADE IN 1905, IT WAS COMMON PRACTICE TO MANUFACTURE CIDER AS HERE DESCRIBED BY THE AUTHOR. TODAY, IN PLACES WHERE THE PURITY OF FOODS IS NOT CONTROLLED, APPLE CIDER MAY STILL BE MADE THE SAME WAY. BUT WHERE CIDER IS PRODUCED UNDER SANITARY CONDITIONS, USING GOOD, SOUND FRUIT, OBVIOUSLY THE OBJECTIONS DISAPPEAR.--PUBLISHERS.] {MH 332.1}

การดื่มน้ำแอปเปิ้ลที่ผลิตกันโดยทั่วไปนั้นก็เป็นอันตรายต่อสุขภาพเช่นกัน ถ้าผู้คนเห็นสิ่งที่กล้องจุลทรรศน์เผยให้เห็นในน้ำแอปเปิ้ลที่ซื้อมา จะมีน้อยคนที่อยากดื่มมัน ผู้ที่ผลิตน้ำแอปเปิ้ลเพื่อจำหน่ายมักจะไม่ใส่ใจกับคุณภาพของผลไม้ที่ใช้ และจะคั้นน้ำจากผลแอปเปิ้ลเสียๆ ที่มีหนอนอยู่ด้วย ผู้ที่ไม่คิดแม้แต่จะรับประทานแอปเปิ้ลที่เน่าเสียเป็นพิษ มักยอมดื่มน้ำแอปเปิ้ลที่ทำจากของเหล่านี้และเรียกมันว่าเป็นเครื่องดื่มชั้นเยี่ยมอีกด้วย แต่เมื่อส่องดูด้วยกล้องจุลทรรศน์ จะเห็นว่าแม้แต่น้ำแอปเปิ้ลที่คั้นใหม่ๆ เครื่องดื่มที่ถูกใจนี้ก็ยังไม่เหมาะที่จะนำมาดื่มเลย (เมื่อข้อความนี้ถูกเขียนขึ้นในปี ค.ศ. 1905 เป็นเรื่องปกติที่มีการปฏิบัติตามที่ผู้ประพันธ์ได้เขียนบรรยายในการผลิตน้ำแอปเปิ้ล ปัจจุบันในที่ๆ มิได้มีการควบคุมในเรื่องของความสะอาดของอาหาร น้ำแอปเปิ้ลก็ยังคงถูกผลิตในรูปแบบเดียวกับในสมัยก่อน แต่เมื่อมีการผลิตน้ำแอปเปิ้ลในกระบวนการที่ถูกสุขลักษณะและใช้ผลไม้ที่สดใหม่แล้ว ข้อโต้แย้งในเรื่องนี้ก็เป็นอันจบสิ้นไป—ผู้จัดพิมพ์] {MH 332.1}

Intoxication is just as really produced by wine, beer, and cider as by stronger drinks. The use of these drinks awakens the taste for those that are stronger, and thus the liquor habit is established. Moderate drinking is the school in which men are educated for the drunkard's career. Yet so insidious is the work of these milder stimulants that the highway to drunkenness is entered before the victim suspects his danger. {MH 332.2}

ความจริงแล้ว เหล้าองุ่น เบียร์และน้ำแอปเปิ้ลทำให้มึนเมาได้เช่นเดียวกับสุราที่มีฤทธิ์แรงกว่า การดื่มของมึนเมาชนิดอ่อนๆ เหล่านี้จะไปกระตุ้นให้เกิดความอยากที่จะดื่มชนิดที่แรงยิ่งขึ้น เพราะเหตุนี้จึงทำให้เกิดการติดสุราขึ้นมาได้ การดื่มของมึนเมาชนิดอ่อนๆ เป็นโรงเรียนสอนคนมากมายมายึดอาชีพคนขี้เมา กระนั้นเครื่องดื่มที่มีฤทธิ์กระตุ้นอ่อนๆ เหล่านี้ออกฤทธิ์แบบไม่ให้รู้ตัวในการชักนำให้ผู้ที่ตกเป็นทาสของมันก้าวไปสู่เส้นทางของความมึนเมาก่อนที่เหยื่อจะสงสัยถึงภัยอันตรายของเขา {MH 332.2}

Some who are never considered really drunk are always under the influence of mild intoxicants. They are feverish, unstable in mind, unbalanced. Imagining themselves secure, they go on and on, until every barrier is broken down, every principle sacrificed. The strongest resolutions are undermined, the highest considerations are not sufficient to keep the debased appetite under the control of reason. {MH 332.3}

บางคนที่ไม่จัดว่าเป็นคนขี้เมามักอยู่ภายใต้อิทธิพลของความมึนอย่างอ่อนๆ เสมอส่งผลให้เขาทั้งหลายเกิดอาการครั่นเนื้อครั่นตัว อารมณ์แปรปรวนและใจคอไม่เป็นปกติ เขาเหล่านั้นนึกไปเองว่าตัวเองมีความมั่นคงและปลอดภัย จึงดื่มมากยิ่งขึ้นไปทุกที จนกระทั่งสิ่งที่คอยเตือนและยับยั้งเขาทั้งหลายถูกทำลายลง หลักการทุกๆ อย่างต้องสูญสิ้นไป ความตั้งใจที่แน่วแน่ค่อยๆ พังทลาย รางวัลและผลตอบแทนที่ล้ำค่าก็ยังไม่อาจควบคุมความต้องการที่ต่ำช้าไว้ภายใต้เหตุและผลได้ {MH 332.3}

The Bible nowhere sanctions the use of intoxicating wine. The wine that Christ made from water at the marriage feast of Cana was the pure juice of the grape. This is the "new wine . . . found in the cluster," of which the Scripture says, "Destroy it not; for a blessing is in it." Isaiah 65:8. {MH 333.1}

ไม่มีข้อความในพระคัมภีร์ตอนใดที่สนับสนุนให้เราดื่มเหล้าองุ่นซึ่งเป็นเครื่องดื่มที่มึนเมา น้ำองุ่นที่พระคริสต์ได้ทรงเปลี่ยนจากน้ำในพิธีมงคลสมรสที่หมู่บ้านคานานั้น เป็นน้ำองุ่นบริสุทธิ์ นี่เป็น “น้ำองุ่นใหม่หาได้จากพวงองุ่น” พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่า “อย่าทำลายมันเสียเพราะมีพระพรอยู่ในนั้น” อิสยาห์ 65:8 {MH 333.1}

It was Christ who, in the Old Testament, gave the warning to Israel, "Wine is a mocker, strong drink is raging: and whosoever is deceived thereby is not wise." Proverbs 20:1. He Himself provided no such beverage. Satan tempts men to indulgence that will becloud reason and benumb the spiritual perceptions, but Christ teaches us to bring the lower nature into subjection. He never places before men that which would be a temptation. His whole life was an example of self-denial. It was to break the power of appetite that in the forty days' fast in the wilderness He suffered in our behalf the severest test that humanity could endure. It was Christ who directed that John the Baptist should drink neither wine nor strong drink. It was He who enjoined similar abstinence upon the wife of Manoah. Christ did not contradict His own teaching. The unfermented wine that He provided for the wedding guests was a wholesome and refreshing drink. This is the wine that was used by our Saviour and His disciples in the first Communion. It is the wine that should always be used on the Communion table as a symbol of the Saviour's blood. The sacramental service is designed to be soul-refreshing and life-giving. There is to be connected with it nothing that could minister to evil. {MH 333.2}

พระคริสต์ทรงเป็นผู้ประทานคำเตือนให้แก่อิสราเอลในพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิมว่า “เหล้าองุ่นทำให้เกิดการเย้ยหยัน และสุราทำให้เกิดการพาลเกเร และผู้ใดมัวเมาด้วยสองสิ่งนั้นก็เป็น [คน]โฉดเขลา” สุภาษิต 20:1(ฉบับแปลเดิม) พระองค์ไม่ได้ประทานเครื่องดื่มชนิดนี้แก่มนุษย์ ซาตานนั่นเองล่อลวงมนุษย์ให้ลุ่มหลงในสิ่งมัวเมาจนทำให้มนุษย์ขาดสติสัมปชัญญะและการรับรู้ฝ่ายจิตวิญญาณพิการไป แต่พระคริสต์กลับทรงสอนให้เราเอาชนะอำนาจฝ่ายต่ำให้จงได้ พระองค์ไม่เคยทรงชักจูงมนุษย์ให้ตกสู่การทดลอง ตลอดชีวิตของพระองค์เป็นแบบอย่างแห่งการรู้จักบังคับใจตนเอง พระองค์ทรงอดพระกระยาหารเป็นเวลาสี่สิบวันในถิ่นทุรกันดาร เพื่อที่จะทรงเอาชนะต่ออำนาจของความอยากของร่างกาย พระองค์ทรงยอมทนทุกข์ทรมานแทนเราด้วยการทดลองที่สุดแสนสาหัสที่มนุษย์จะสามารถอดทนได้ พระคริสต์ทรงเป็นผู้ที่แนะนำยอห์นผู้ให้รับบัพติศมาไม่ให้ดื่มเหล้าองุ่นหรือเครื่องดื่มมึนเมาใดๆ พระองค์ทรงห้ามภรรยาของมาโนอาห์ไม่ให้ดื่มเหล้าองุ่นหรือของมึนเมาเช่นเดียวกัน พระคริสต์ไม่เคยทรงกระทำสิ่งที่ขัดแย้งกับคำสอนของพระองค์เลย น้ำองุ่นสดที่พระองค์ทรงจัดหามาให้แขกในพิธีมงคลสมรสนั้น เป็นเครื่องดื่มที่ไม่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ เป็นเครื่องดื่มที่ให้ความสดชื่นและมีประโยชน์ต่อร่างกาย นี่เป็นน้ำองุ่นที่พระผู้ช่วยให้รอดและเหล่าสาวกใช้ในพิธีมหาสนิทในครั้งแรก และควรเป็นน้ำองุ่นที่ถูกจัดไว้บนโต๊ะในพิธีมหาสนิทเพื่อเป็นเครื่องหมายเล็งถึงพระโลหิตของพระผู้ช่วยให้รอดตลอดไปด้วย พิธีอันศักดิ์สิทธิ์นี้มุ่งหมายเพื่อฟื้นฟูจิตวิญญาณและเสริมสร้างชีวิต จึงไม่ควรมีสิ่งใดที่ข้องเกี่ยวกับความชั่วร้ายในพิธีนี้ {MH 333.2}

In the light of what the Scriptures, nature, and reason teach concerning the use of intoxicants, how can Christians engage in the raising of hops for beer making, or in the manufacture of wine or cider for the market? If they love their neighbor as themselves, how can they help to place in his way that which will be a snare to him? {MH 333.3}

ภายใต้ความรู้ที่พระคัมภีร์ กฎของธรรมชาติและเหตุผลสอนเกี่ยวกับการดื่มสิ่งมึนเมา คริสเตียนจะไปมีส่วนร่วมในการปลูกต้นฮอพเพื่อทำเป็นเบียร์หรือในการผลิตเหล้าองุ่นหรือน้ำแอปเปิ้ลเพื่อจำหน่ายได้อย่างไร ถ้าเขาทั้งหลายรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเองแล้ว จะไปเข้าร่วมวางกับดักเพื่อจับคนเหล่านั้นได้อย่างไร {MH 333.3}

Often intemperance begins in the home. By the use of rich, unhealthful food the digestive organs are weakened, and a desire is created for food that is still more stimulating. Thus the appetite is educated to crave continually something stronger. The demand for stimulants becomes more frequent and more difficult to resist. The system becomes more or less filled with poison, and the more debilitated it becomes, the greater is the desire for these things. One step in the wrong direction prepares the way for another. Many who would not be guilty of placing on their table wine or liquor of any kind will load their table with food which creates such a thirst for strong drink that to resist the temptation is almost impossible. Wrong habits of eating and drinking destroy the health and prepare the way for drunkenness. {MH 334.1}

ความปรารถนาที่จะเสพสิ่งมึนเมามักจะเริ่มขึ้นในครอบครัว การรับประทานอาหารรสจัดและไม่ถูกสุขลักษณะทำให้อวัยวะในการย่อยอ่อนแอลง และก่อให้เกิดความต้องการที่จะรับประทานอาหารที่มีฤทธิ์กระตุ้นมากขึ้น ด้วยเหตุนี้ ความต้องการอาหารรสจัดยิ่งขึ้นจึงถูกปลูกฝังบ่อยขึ้นจนยากที่จะหักห้าม ทั่วทั้งร่างกายแทบจะเต็มไปด้วยสารพิษ และเมื่อร่างกายยิ่งอ่อนแอลง ความปรารถนาต่อสิ่งเหล่านี้ก็จะเพิ่มมากขึ้น การก้าวผิดเพียงก้าวเดียวเป็นการเปิดทางไปสู่ความผิดก้าวอื่นๆ ต่อไป หลายคนที่ไม่ได้ทำผิดด้วยการนำเหล้าองุ่นหรือเครื่องดื่มมึนเมาใดๆ มาวางบนโต๊ะอาหาร แต่กลับจัดหาอาหารมากมายที่ยั่วให้เกิดความกระหายที่จะดื่มของมึนเมา จนแทบไม่อาจจะต่อต้านการทดลองได้ นิสัยความเคยชินในการบริโภคที่ผิดๆ ทำลายสุขภาพและชักนำไปสู่ความเมา {MH 334.1}

There would soon be little necessity for temperance crusades if in the youth who form and fashion society, right principles in regard to temperance could be implanted. Let parents begin a crusade against intemperance at their own firesides, in the principles they teach their children to follow from infancy, and they may hope for success. {MH 334.2}

ถ้าคนหนุ่มสาวซึ่งจะเติบโตเป็นผู้สร้างและกำหนดทิศทางให้แก่สังคม ได้รับการปลูกฝังในหลักการที่ถูกต้องเกี่ยวกับการละเว้นสิ่งมึนเมาตั้งแต่ต้น ก็ไม่มีความจำเป็นต้องมีการรณรงค์ให้ยับยั้งชั่งใจในการบริโภค ขอให้ผู้ที่เป็นบิดามารดาอบรมบุตรธิดาให้รู้จักละเว้นการดื่มของมึนเมานับตั้งแต่บุตรธิดาของท่านยังอยู่ในครอบครัว หลักการที่ถูกต้องที่ท่านทั้งหลายสอนบุตรธิดาให้ปฏิบัติตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็กๆ ก็จะบรรลุผลสำเร็จได้ {MH 334.2}

There is work for mothers in helping their children to form correct habits and pure tastes. Educate the appetite; teach the children to abhor stimulants. Bring your children up to have moral stamina to resist the evil that surrounds them. Teach them that they are not to be swayed by others, that they are not to yield to strong influences, but to influence others for good. {MH 334.3}

ผู้เป็นมารดาทั้งหลายมีหน้าที่ในการช่วยเหลือบุตรธิดาของตนเองให้สร้างอุปนิสัยที่ถูกต้องและมีรสนิยมที่บริสุทธิ์ จงสอนเด็กๆ ให้รู้จักเรื่องของการบริโภคอาหารและรังเกียจสารกระตุ้นชนิดต่างๆ จงอบรมลูกๆ ให้มีกำลังทางศีลธรรมที่เข้มแข็งเพื่อต่อสู้กับความชั่วร้ายรอบตัวเขาทั้งหลาย จงสอนให้ลูกๆ มีความมั่นคงไม่อ่อนไหวตามการชักจูงของเพื่อนฝูง และไม่ยอมพ่ายแพ้ต่ออิทธิพลที่มีอำนาจ แต่จะต้องชักจูงผู้อื่นให้กระทำการดี {MH 334.3}

Great efforts are made to put down intemperance; but there is much effort that is not directed to the right point. The advocates of temperance reform should be awake to the evils resulting from the use of unwholesome food, condiments, tea, and coffee. We bid all temperance workers Godspeed; but we invite them to look more deeply into the cause of the evil they war against and to be sure that they are consistent in reform. {MH 334.4}

มีความพยายามอย่างมากมายที่ทุ่มเทไปเพื่อควบคุมการปล่อยตามใจตนเองในสิ่งมึนเมา แต่เป็นความพยายามที่ทำไม่ตรงจุด ผู้ที่สนับสนุนการปฏิรูปการบริโภคที่ไม่ตามใจตนเองควรตระหนักถึงภัยอันตรายที่เกิดจากการรับประทานอาหารที่ไม่มีประโยชน์ต่อร่างกาย เครื่องปรุงแต่งรสอาหาร น้ำชาและกาแฟอีกด้วย เราวิงวอนขอการอวยพระพรจากพระเจ้าให้ผู้ปฏิบัติงานด้านการละเว้นการตามใจตนเองทั้งหลายจงเร่งมือและเชื้อเชิญเขาทั้งหลายได้ตรวจสอบอย่างถ่องแท้ถึงสาเหตุของความชั่วร้ายที่เขาทั้งหลายกำลังต่อสู้อยู่และมีความมั่นใจว่าตนเองยังยึดมั่นหนักแน่นอยู่ในหลักการของการปฏิรูปด้วย {MH 334.4}

It must be kept before the people that the right balance of the mental and moral powers depends in a great degree on the right condition of the physical system. All narcotics and unnatural stimulants that enfeeble and degrade the physical nature tend to lower the tone of the intellect and morals. Intemperance lies at the foundation of the moral depravity of the world. By the indulgence of perverted appetite, man loses his power to resist temptation. {MH 335.1}

เราต้องแสดงให้คนทั้งหลายเห็นว่าความสมดุลที่เหมาะสมของกำลังสติปัญญาและอำนาจฝ่ายศีลธรรมนั้นย่อมขึ้นอยู่กับสุขภาพฝ่ายกายเป็นสำคัญ ยาเสพติดให้โทษและสารกระตุ้นที่ผิดธรรมชาติทุกชนิดล้วนแต่บั่นทอนสภาพร่างกายจนส่งผลให้สติปัญญาและศีลธรรมจรรยาตกต่ำลงไปด้วย การไม่รู้จักบังคับใจตนเองกลายเป็นรากฐานของความเสื่อมทางศีลธรรมจรรยาของชาวโลก โดยการตามใจความอยากในทางที่ผิดๆ มนุษย์จึงสูญเสียอำนาจที่จะต่อต้านการทดลอง {MH 335.1}

Temperance reformers have a work to do in educating the people in these lines. Teach them that health, character, and even life, are endangered by the use of stimulants, which excite the exhausted energies to unnatural, spasmodic action. {MH 335.2}

ผู้ที่ปฏิรูปสุขภาพด้วยการละเว้นของมึนเมามีงานต้องทำโดยการให้ความรู้แก่คนทั้งหลายเกี่ยวกับเรื่องนี้ จงสอนคนเหล่านั้นให้ทราบว่าสุขภาพ อุปนิสัยและแม้กระทั่งชีวิตย่อมตกอยู่ในอันตราย จากการเสพสารกระตุ้นซึ่งจะไปเร่งเร้ากำลังเรี่ยวแรงของร่างกายที่อ่อนล้าอยู่นั้นให้สามารถทำงานขึ้นมาใหม่ได้อย่างรวดเร็วแบบผิดปกติแต่ก็เป็นระยะเวลาเพียงสั้นๆ เท่านั้น {MH 335.2}

In relation to tea, coffee, tobacco, and alcoholic drinks, the only safe course is to touch not, taste not, handle not. The tendency of tea, coffee, and similar drinks is in the same direction as that of alcoholic liquor and tobacco, and in some cases the habit is as difficult to break as it is for the drunkard to give up intoxicants. Those who attempt to leave off these stimulants will for a time feel a loss and will suffer without them. But by persistence they will overcome the craving and cease to feel the lack. Nature may require a little time to recover from the abuse she has suffered; but give her a chance, and she will again rally and perform her work nobly and well. {MH 335.3}

ในเรื่องของน้ำชา กาแฟ บุหรี่และเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์นั้น มีแนวทางปฏิบัติที่ปลอดภัยแนวทางเดียวคือ การไม่เสพ ไม่ลอง ไม่แตะต้อง ชา กาแฟและเครื่องดื่มที่คล้ายกันมีแนวโน้มการออกฤทธิ์ในลักษณะเดียวกันกับการติดสุราและบุหรี่ และในบางกรณีนิสัยความเคยชินในการดื่มยากที่จะเลิกได้เช่นเดียวกับผู้ที่ติดสุราที่ต้องการจะเลิก ผู้ที่พยายามตัดขาดจากสารกระตุ้นเหล่านี้ ในช่วงระยะเวลาหนึ่งจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่างและรู้สึกทรมานเมื่อไม่ได้เสพ แต่ด้วยความมุ่งมั่นและอดทน เขาเหล่านั้นก็จะสามารถเอาชนะความอยากได้และไม่รู้สึกว่าต้องการสิ่งเหล่านี้อีกต่อไป ธรรมชาติของร่างกายอาจต้องการเวลาช่วงหนึ่งในการฟื้นฟูจากสภาพที่ถูกรังแกอย่างสมบุกสมบัน หากได้รับโอกาส ร่างกายก็จะพลิกกลับมาฮึดสู้อีกครั้งและจำเป็นต้องอาศัยเวลาเพื่อที่จะสามารถพลิกฟื้นตัวกลับมาทำงานอย่างมีศักดิ์ศรีและเป็นปกติดังเดิม {MH 335.3}