พระผู้สอนศาสนาชาวยิวได้ตั้งกฎหมายมากมายให้กับชาวยิว เขาได้ทำให้ผู้คนต้องปฏิบัติตามหลายสิ่งหลายอย่างที่พระเจ้าไม่ได้บัญชาไว้ แม้กระทั่งเด็กๆ ที่ต้องเรียนรู้และทำตามกฎเหล่านั้น พระเยซูไม่ทรงศึกษาในสิ่งที่พวกรับบีเหล่านี้สอน แต่ในขณะเดียวกันพระองค์ไม่เคยแสดงว่า พระองค์ไม่เคารพนับถือพวกเขา พระองค์ทรงเฝ้าเพียรแต่ศึกษาพระคำของพระเจ้าอย่างระมัดระวังและเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้า
Often He was reproved for not obeying what others did. Then He showed from the Bible what was the right way. {SJ 37.2}
มีบ่อยครั้งที่พระองค์ทรงถูกว่ากล่าว เพราะไม่ทรงปฏิบัติตามอย่างคนอื่นๆ แต่พระองค์ทรงแสดงให้พวกเขาเห็นแจ้งว่าพระคัมภีร์สอนอย่างไร
Jesus was always trying to make others happy. Because He was so kind and gentle, the rabbis hoped to make Him do as they did. But they could not. When urged to obey their rules He asked what the Bible taught. Whatever that said, He would do. {SJ 37.3}
ด้วยเหตุที่พระเยซูทรงอ่อนน้อมถ่อมตน และปรารถนาจะให้ผู้อื่นชื่นชมยินดีอยู่เสมอ พวกรับบี (ครูชาวยิว) พยายามที่จะชักนำให้พระเยซูมาเป็นเหมือนอย่างกับพวกเขา แต่พวกเขาทำไม่สำเร็จ ไม่ว่าเขาจะสอนอะไรแก่พระเยซู พระองค์จะย้อนถามพวกเขาว่า “พระคัมภีร์สอนไว้อย่างไร” พระองค์จะทรงปฏิบัติตามสิ่งที่พระคัมภีร์สอนไว้เท่านั้น
This made the rabbis angry. They knew that their rules were contrary to the Bible, and yet they were displeased with Jesus for refusing to obey them. {SJ 37.4}
สิ่งนี้ทำให้พวกรับบีโกรธมาก ถึงแม้เขาจะรู้ว่ากฎของพวกเขาขัดแย้งกับพระคัมภีร์ เขายังโมโหที่พระเยซูไม่ยอมปฏิบัติตามและเชื่อฟังเขา
They complained of Him to His parents. Joseph and Mary thought the rabbis good men, and Jesus suffered blame, which was hard to bear. {SJ 37.5}
พวกรับบีได้นำเอาพฤติกรรมอันนี้ไปฟ้องแก่บิดามารดาของพระเยซู พระเยซูทรงถูกว่ากล่าวและต้องทนให้เขาตำหนิติเตียน
The brothers of Jesus took sides with the rabbis. The words of these teachers, they said, should be heeded as the word of God. They reproved Jesus for setting Himself above the leaders of the people. {SJ 38.1}
แม้แต่น้องชายของพระองค์ก็ไปเข้าข้างพวกรับบี คำสอนของพวกเหล่านี้คือ ควรจะเชื่อฟังคำของพวกรับบีเท่าๆ กับคำของพระเจ้า เขาบอกว่าพระเยซูไม่ควรที่จะทำตัวเก่งกว่าหรืออยู่เหนือกว่าพวกผู้นำเหล่านั้น
The rabbis thought themselves better than other men, and they would not associate with the common people. The poor and ignorant they despised. Even the sick and suffering they left without hope or comfort. {SJ 38.2}
ความจริงมีอยู่ว่า พวกรับบีคิดว่าพวกเขาประเสริฐกว่าคนธรรมดาทั้งหลาย พวกรับบีจะไม่สังสรรค์กับบุคคลธรรมดาๆ ทั่วไป พวกเขาไม่สนใจใยดีที่จะให้กำลังใจแก่คนป่วยหรือปลอบโยนคนยากคนจน
Jesus showed a loving interest in all men. Every suffering one whom He met, He tried to help. He had little money to give, but He often denied Himself of food in order to help others. {SJ 38.3}
ในทางตรงกันข้าม พระเยซูทรงแสดงความเอาใจใส่สนใจในบุคคลทั้งหลายทุกๆ คน พระองค์ทรงพยายามช่วยเหลือทุกๆ คนที่พระองค์ทรงทราบว่ากำลังทนทุกข์ทรมาน พระองค์มิได้มีเงินทองมากมายที่จะแบ่งปัน แต่พระองค์ทรงเสียสละสิ่งที่เป็นของพระองค์เพื่อช่วยเหลือคนอื่น
When His brothers spoke harshly to poor, wretched beings, Jesus would go to these very ones and speak words of kindness and encouragement. {SJ 38.4}
มีหลายครั้งที่พี่น้องของพระองค์พูดจาดูถูกเหยียดหยามหรือไม่สุภาพกับคนยากจน พระองค์ก็จะทรงพูดแก้ให้โดยใช้คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวาน และเต็มไปด้วยความเมตตากรุณา
To those who were hungry and thirsty, He would bring a cup of cold water, and often would give them the food intended for His own meal. {SJ 38.5}
พระองค์ทรงเอานำมาให้ผู้ที่กระหายได้ดื่ม ทรงยอมสละอาหารของพระองค์ให้กับคนที่หิวโหย
All this displeased His brothers. They threatened and tried to terrify Him, but He kept right on, doing as God had said. {SJ 38.6}
สิ่งเหล่านี้ที่พระเยซูได้ทำความไม่พอใจให้กับพี่ๆ น้องๆ ของพระองค์เป็นอย่างยิ่ง พวกเขาข่มขู่ ดุด่าพระเยซู พระองค์ไม่ทรงยอมละทิ้ง แต่กระทำในสิ่งที่ถูกต้องตามที่พระเจ้าได้ตรัสไว้ และทำในสิ่งที่พระเจ้าต้องการให้พระองค์กระทำ
Many were the trials and temptations that Jesus had to meet. Satan was always watching to overcome Him. {SJ 38.7}
มีการทดลองและอุปสรรคหลายอย่างที่พระองค์ทรงเผชิญ ซาตานได้พยายามที่จะเอาชนะพระองค์
If Jesus could have been led to do one wrong act, or to speak one impatient word, He could not have been our Saviour, and the whole world would have been lost. Satan knew this, and it was for this reason that he tried so hard to lead Jesus into sin. {SJ 38.8}
ถ้าพระเยซูเพียงแต่ทำความผิดเพียงครั้งเดียวหรือทรงพูดด้วยถ้อยคำก้าวร้าวเพียงคำเดียว พระองค์ก็คงเป็นพระผู้ช่วยของเราไม่ได้ และโลกนี้ก็จะหลงไปในความบาปชั่วนิรันดร์ ซาตานรู้ดีว่ามันต้องพยายามล่อลวงให้พระเยซูทำความผิดบาปให้ได้
The Saviour was always guarded by heavenly angels, yet His life was one long struggle against the powers of darkness. Not one of us will ever have to meet such fierce temptations as He did. {SJ 38.9}
จริงอยู่ที่พระเยซูทรงได้รับการคุ้มครองปกป้องจากเหล่าทูตสวรรค์ตลอดเวลา แต่ชีวิตของพระองค์ก็เต็มไปด้วยการต่อสู้และขัดแย้งกับอำนาจของความชั่ว ไม่มีใครในโลกนี้ที่ต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากเท่ากับพระองค์
But to every temptation He had one answer: "It is written." The wrongdoing of His brothers He did not often rebuke, but He told them what God had said. {SJ 39.1}
พระเยซูทรงมีเคล็ดลับในการฟันฝ่าอุปสรรคของพระองค์ พระองค์ทรงอ้างถึงคำสอนในพระคัมภีร์ในการตัดสินใจทุกอย่าง พระองค์ไม่ทรงประณามความผิดของพี่ๆ น้องๆ บ่อยนัก แต่พระองค์ทรงสอนให้พวกเขาทราบถึงคำสอนในพระคัมภีร์
Nazareth was a wicked town, and the children and youth tried to have Jesus follow their evil ways. He was bright and cheerful, and they liked His company. {SJ 39.2}
เมืองนาซาเร็ธเป็นเมืองที่ชั่วข้าเร็วทราม คนในเมืองนั้นก็มีจิตใจสกปรกเลวทราม พวกเพื่อนๆ และพี่น้องของพระเยซูพยายามที่จะซักจูงให้พระองค์ปฏิบัติในสิ่งชั่วตามพวกเขา พวกเขาชอบพระเยซูเพราะพระองค์ทรงเฉลียวฉลาดและร่าเริง
But His godly principles roused their anger. Often for refusing to join in some forbidden act, He was called a coward. Often He was sneered at, as being altogether too particular about little things. To all this His answer was: "It is written." "The fear of the Lord, that is wisdom; and to depart from evil is understanding." Job 28:28. To love evil is to love death, for "the wages of sin is death." Romans 6:23. {SJ 39.3}
แต่การที่พระเยซูทรงถือหลักการของพระเจ้า ทำให้พวกเขาโกรธเคืองพระองค์ มีหลายครั้งที่พระองค์ทรงถูกเย้ยว่าเป็นคนขลาด เพราะไม่ยอมทำตามเพื่อนฝูง พระองค์ถูกข่มเหง หลายครั้งที่เพื่อนๆ บ่นว่าพระองค์ทรงจู้จี้จุกจิกเกินไปในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่พระองค์ทรงมีคำตอบให้กับการบ่นว่าเยาะเย้ยเหล่านั้น “มีคำเขียนไว้ว่า “ดูเถิด ความยำเกรงพระเจ้านั่นแหละคือพระปัญญาและที่จะหันจากความชั่ว คือความเข้าใจ” โยบ 28.28 ถ้าเรารักความชั่วก็เหมือนกับเรารักความตายเพราะว่า “ค่าจ้างของความบาปคือความตาย” โรม 6.23
Jesus did not contend for His rights. When roughly used, He bore it patiently. Because He was so willing and uncomplaining, His work was often made needlessly hard. Yet He was not discouraged for He knew that God smiled upon Him. {SJ 39.4}
พระเยซูไม่ได้ทรงต่อสู้เพื่อเรียกร้องสิทธิของพระองค์ แต่พระองค์ทรงอดทนและไม่ทรงบ่น พระองค์ไม่ทรงท้อถอย เพราะพระองค์ทราบดีกว่า พระเจ้าทรงพอพระทัยในพระองค์
His happiest hours were found when alone with nature and with God. When His work was done, He loved to go into the fields, to meditate in the green valleys, to pray to God on the mountainside, or amid the trees of the forest. {SJ 39.5}
ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของพระเยซูคือ ขณะที่พระองค์ใช้เวลาตามลำพังในธรรมชาติกับพระเจ้า เมื่อเสร็จงานพระองค์ชอบที่จะไปตามชายทุ่งหรือหุบเขา เพื่ออธิษฐานต่อพระเจ้า พระองค์ชอบที่จะอธิษฐานต่อพระเจ้าท่ามกลางธรรมชาติ
He listened to the lark caroling forth music to its Creator, and His voice joined the song of joyful praise and thanksgiving. {SJ 39.6}
พระองค์ชอบฟังเสียงนกร้องเพลงและพระองค์ก็ร้องเพลงควบคู่ไปกับนกต่างๆ เพื่อสรรเสริญพระเจ้าและขอบคุณพระองค์
With the voice of singing He welcomed the morning light. The break of day often found Him in some quiet place, thinking about God, studying the Bible, or in prayer. {SJ 39.7}
พระองค์ชอบที่จะเริ่มวันใหม่ด้วยการร้องสรรเสริญและติดต่อกับพระผู้เป็นเจ้า ศึกษาพระคัมภีร์หรืออธิษฐาน
From these peaceful hours He would return to His home to take up His duties again, and to give an example of patient toil. Wherever He was, His presence seemed to bring the angels near. The influence of His pure, holy life was felt by all classes of people. Harmless and undefiled, He walked among the thoughtless, the rude, the uncourteous; amid the unjust taxgatherers, the reckless prodigals, the unrighteous Samaritans, the heathen soldiers, and the rough peasants. {SJ 40.2}
หลังจากนั้นพระองค์ก็จะกลับไปปฏิบัติภารกิจที่พระองค์มีที่บ้าน พระองค์ทรงใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางคนชั่ว คนหยาบ คนไม่มีความคิด (ไม่มีมารยาท) อยู่ท่ามกลางคนที่คดโกง พวกคนเก็บภาษี คนชั่วร้าย ชาวสะมาเรีย ทหารต่างชาติ และชาวไร่ชาวนาที่หยาบกระด้าง
He spoke a word of sympathy here, and a word there, as He saw men weary, yet compelled to bear heavy burdens. He shared their burdens, and repeated to them the lessons He had learned from nature, of the love, the kindness, the goodness of God. {SJ 40.3}
เมื่อพบปะกับคนที่มีความทุกข์ไม่ว่าจะทางกายหรือใจ พระองค์จะทรงแสดงความเห็นอกเห็นใจ และปลอบโยนคนเหล่านั้นด้วยถ้อยคำอันอ่อนโยนและด้วยบทเรียนสอนใจต่างๆ ที่พระองค์ทรงได้จากธรรมชาติ เมื่อทรงเห็นคนที่มีภาระหนัก พระองค์ทรงพยายามแบ่งเบาภาระจากคนเหล่านั้น
He taught them to look upon themselves as having precious talents, which if rightly used would gain for them eternal riches. By His own example He taught that every moment of time is of value, and should be put to some good use. {SJ 40.4}
พระองค์ทรงสอนให้พวกเขาทราบว่า พวกเขามีค่ามากและมีความสามารถ หากใช้ให้ถูกต้องจะเกิดประโยชน์และคุณค่าอันมหาศาล พระองค์ทรงแสดงให้เห็นโดยการปฏิบัติเป็นตัวอย่างว่า เวลาเป็นสิ่งที่มีค่ามากและควรจะถูกใช้ให้เกิดประโยชน์เสมอ
He passed by no human being as worthless, but tried to encourage the roughest and most unpromising. He told them that God loved them as His children, and that they might become like Him in character. {SJ 40.5}
พระองค์ไม่ทรงมองเห็นว่าใครไร้ค่า แต่ทรงสนับสนุนและให้กำลังใจแก่คนที่มักล้มเหลว ทรงบอกคนเหล่านี้ว่าเขาเป็นบุตรธิดาที่รักของพระเจ้า และพวกเขาสามารถจะมีอุปนิสัยดีงามอย่างเดียวกับพระเจ้าได้
So in a quiet way Jesus from His very childhood worked for others. This work none of the learned teachers, nor even His own brothers, could make Him give up. With an earnest purpose He carried out the design of His life, for He was to be the light of the world. {SJ 40.6}
จะสรุปได้ว่า ชีวิตในวัยเด็กของพระเยซูเป็นชีวิตแห่งการช่วยเหลือผู้อื่น ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งพระเยซูจากการนี้ได้ ไม่ว่าจะเป็นพวกรับบีหรือพวกพี่น้องของพระองค์ก็ตาม พระองค์ทรงแน่วแน่ในพระประสงค์ของพระองค์ ที่จะเป็นแสงสว่างให้กับโลก