Christ had been speaking of the period just before His second coming, and of the perils through which His followers must pass. With special reference to that time He related the parable "to this end, that men ought always to pray, and not to faint." {COL 164.1}

พระคริสต์ทรงกล่าวถึงช่วงเวลาก่อนการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์ และภัยอันน่ากลัวที่บรรดาผู้ติดตามของพระองค์จะต้องประสบ เมื่อทรงคำนึงถึงช่วงเวลาพิเศษนี้ พระองค์ทรงบรรยายอุปมา “เพื่อสอนว่าเขาทั้งหลายควรอธิษฐานอยู่เสมอและ ไม่อ่อนระอาใจ” ลูกา 18:1 {COL 164.1}

"There was in a city," He said, "a judge, which feared not God, neither regarded man; and there was a widow in that city; and she came unto him, saying, Avenge me of mine adversary. And he would not for a while; but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man; yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me. And the Lord said, Hear what the unjust judge saith. And shall not God avenge His own elect, which cry day and night unto Him, though He bear long with them? I tell you that He will avenge them speedily." {COL 164.2}

พระองค์ตรัสว่า “ในเมืองหนึ่งมีผู้พิพากษาอยู่คนหนึ่ง เป็นคนที่ไม่เกรงกลัวพระเจ้าและไม่เห็นแก่มนุษย์ด้วย ในเมืองนั้นมีหญิงม่ายคนหนึ่งมาหาท่านพูดว่า ขอให้ความยุติธรรมแก่ดิฉันในการสู้ความเถิด แต่ผู้พิพากษาคนนั้นไม่ยอมทำจนเวลาผ่านไปนาน แต่ภายหลังเขานึกในใจว่า แม้ว่าข้าจะไม่เกรงกลัวพระเจ้าและไม่เห็นแก่มนุษย์ แต่เพราะแม่ม่ายคนนี้มาทำให้ข้าลำบาก ข้าจะให้ความยุติธรรมแก่นาง เพื่อไม่ให้นางมารบกวนให้รำคาญใจบ่อยๆ และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า จงฟังคำที่ผู้พิพากษาอธรรมคนนี้ได้พูด พระเจ้าจะไม่ประทานความยุติธรรมแก่คนที่พระองค์ทรงเลือกไว้ คือพวกที่ร้องถึงพระองค์ทั้งกลางวันกลางคืนหรือ พระองค์จะทรงอดทนได้หรือ เราบอกพวกท่านว่าพระองค์จะประทานความยุติธรรมแก่พวกเขาโดยเร็ว” ลูกา 18:6 {COL 164.2}

The judge who is here pictured had no regard for right, nor pity for suffering. The widow who pressed her case before him was persistently repulsed. Again and again she came to him, only to be treated with contempt, and to be driven from the judgment seat. The judge knew that her cause was righteous, and he could have relieved her at once, but he would not. He wanted to show his arbitrary power, and it gratified him to let her ask and plead and entreat in vain. But she would not fail nor become discouraged. Notwithstanding his indifference and hardheartedness, she pressed her petition until the judge consented to attend to her case. "Though I fear not God, nor regard man," he said, "yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me." To save his reputation, to avoid giving publicity to his partial, one-sided judgment, he avenged the persevering woman. {COL 164.3}

ผู้พิพากษาที่กล่าวไว้ในที่นี้เป็นผู้ที่ไม่เห็นแก่สิทธิของผู้อื่นหรือสงสารผู้ที่ตกทุกข์ หญิงม่ายที่ไปร้องขออย่างไม่หยุดหย่อนได้รับการปฏิเสธอย่างแข็งขัน นางไปหาเขาครั้งแล้วครั้งเล่าโดยได้รับแต่การดูถูกเหยียดหยามและไล่ออกไปจากบัลลังก์ ผู้พิพากษาทราบดีว่าคดีของนางถูกต้องและเขาจัดการทำให้เธอโล่งอกได้ทันที แต่เขาก็ไม่ยอมทำ เขาต้องการแสดงอำนาจการชี้ขาดของเขา และการที่นางมาขอและร้องเรียนและอ้อนวอนและไม่ได้ผลนั้นทำให้เขามีความพึงพอใจ แต่นางก็ไม่ยอมหยุดหรือท้อถอย โดยหารู้ไม่ว่าผู้พิพากษาคนนี้ไม่สนใจและเป็นคนใจแข็งกระด้าง เธอเฝ้าร้องเรียนผู้พิพากษาจนกระทั่งผู้พิพากษายอมช่วยคดีของเธอ เขาจึงพูดว่า “แม้ว่าข้าจะไม่เกรงกลัวพระเจ้าและไม่เห็นแก่มนุษย์ แต่เพราะแม่ม่ายคนนี้มาทำให้ข้าลำบาก ข้าจะให้ความยุติธรรมแก่นางเพื่อไม่ให้นางมารบกวนให้รำคาญใจบ่อยๆ” ลูกา 18:4, 5 เพื่อเป็นการรักษาชื่อเสียงของตนเอง เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้สาธารณชนทราบถึงการพิพากษาอย่างลำเอียงและไม่เป็นธรรม เขาก็ให้ความยุติธรรมแก่หญิงที่เรียกร้องอย่างไม่หยุดหย่อนคนนี้ {COL 164.3}

"And the Lord said, Hear what the unjust judge saith. And shall not God avenge His own elect, which cry day and night unto him, though He bear long with them? I tell you that He will avenge them speedily." Christ here draws a sharp contrast between the unjust judge and God. The judge yielded to the widow's request merely through selfishness, that he might be relieved of her importunity. He felt for her no pity or compassion; her misery was nothing to him. How different is the attitude of God toward those who seek Him. The appeals of the needy and distressed are considered by Him with infinite compassion. {COL 165.1}

“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า จงฟังคำที่ผู้พิพากษาอธรรมคนนี้ได้พูด พระเจ้าจะไม่ประทานความยุติธรรมแก่คนที่พระองค์ได้ทรงเลือกไว้ คือพวกที่ร้องถึงพระองค์ทั้งกลางวันกลางคืนหรือ พระองค์จะทรงอดทนได้หรือ เราบอกพวกท่านว่าพระองค์จะประทานความยุติธรรมแก่พวกเขาโดยเร็ว” ในที่นี้พระคริสต์ทรงขีดเส้นแบ่งความแตกต่างอย่างเด่นชัดระหว่างผู้พิพากษาอธรรมและพระเจ้า ผู้พิพากษาสนองตอบคำร้องขอของหญิงม่ายด้วยความเห็นแก่ตัวเท่านั้น เพื่อที่เขาจะไม่ถูกรบเร้า เขาไม่มีความสงสารหรือความเห็นอกเห็นใจต่อนางเลย ความทุกข์ลำบากของหญิงผู้นี้ไม่ได้มีความหมายใดๆ ต่อเขา สำหรับท่าทีของพระเจ้าที่ปฏิบัติต่อผู้ที่แสวงหาพระองค์นั้นมีความแตกต่างมากเพียงไร การร้องเรียนของผู้ขัดสนและทุกข์โศกนั้นพระเจ้าทรงสนพระทัยด้วยความกรุณาอันล้นเหลือของพระองค์ {COL 165.1}

The woman who entreated the judge for justice had lost her husband by death. Poor and friendless, she had no means of retrieving her ruined fortunes. So by sin, man lost his connection with God. Of himself he has no means of salvation. But in Christ we are brought nigh unto the Father. The elect of God are dear to His heart. They are those whom He has called out of darkness into His marvelous light, to show forth His praise, to shine as lights amid the darkness of the world. The unjust judge had no special interest in the widow who importuned him for deliverance; yet in order to rid himself of her pitiful appeals, he heard her plea, and delivered her from her adversary. But God loves His children with infinite love. To Him the dearest object on earth is His church. {COL 165.2}

หญิงที่มาร้องขอผู้พิพากษาเพื่อความยุติธรรมนั้นสูญเสียสามีไปเพราะความตาย นางยากจนและขาดมิตร นางไม่มีทรัพย์สินใดๆ ที่จะมาช่วยกอบกู้ชีวิตในอนาคตของตนเอง มนุษย์ก็เป็นเหมือนหญิงคนนี้ บาปทำให้เขาสูญเสียความสัมพันธ์กับพระเจ้า เขาแสวงหาความรอดด้วยตนเองไม่ได้ แต่ในพระคริสต์ เราถูกนำให้เข้ามาใกล้พระบิดา ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรรเป็นที่รักยิ่งดังดวงใจของพระองค์ พวกเขาคือผู้ที่พระองค์ทรงเรียกให้ออกจากความมืดเพื่อเข้าไปยังแสงสว่างอันอัศจรรย์ เพื่อถวายสรรเสริญพระองค์ เพื่อให้ส่องสว่างในที่มืดของโลก ผู้พิพากษาอธรรมไม่มีความใส่ใจเป็นพิเศษใดเลยที่จะช่วยหญิงม่ายคนนี้ที่เฝ้ารบเร้าให้เขาช่วยเธอออกจากความทุกข์ ถึงกระนั้นก็ตามเพื่อจะให้ตนหลุดพ้นจากการร้องขอที่น่าสงสาร เขารับฟังคำขอของนางและช่วยนางจากความทุกข์ยาก แต่พระเจ้าทรงรักบุตรทั้งหลายของพระองค์ด้วยความรักที่ไม่มีขอบเขตจำกัด สำหรับพระองค์ คริสตจักรบนโลกนี้เป็นที่รักยิ่งของพระองค์ {COL 165.2}

"For the Lord's portion is His people; Jacob is the lot of His inheritance. He found him in a desert land, and in the waste howling wilderness; He led him about, He instructed him, He kept him as the apple of His eye." Deuteronomy 32:9, 10. "For thus saith the Lord of hosts: After the glory hath He sent me unto the nations which spoiled you; for he that toucheth you toucheth the apple of His eye." Zechariah 2:8. {COL 166.1}

“เพราะว่าส่วนของพระยาห์เวห์คือประชากรของพระองค์ ยาโคบเป็นส่วนมรดกของพระองค์ พระองค์ทรงพบเขาในแผ่นดินทุรกันดาร ในที่ร้างเปล่าวังเวง พระองค์ทรงโอบล้อมเขาและทรงดูแลเขา ทรงรักษาเขาไว้ดังแก้วพระเนตรของพระองค์” เฉลยธรรมบัญญัติ 32:9,10 “พระยาห์เวห์จอมทัพจึงตรัสกับประชาชาติที่ปล้นเจ้าดังนี้ เมื่อพระสิริใช้ข้าพเจ้าให้ไป ผู้ใดได้แตะต้องเจ้าก็ได้แตะต้องแก้วพระเนตรของพระองค์” เศคาริยาห์ 2:8 {COL 166.1}

The widow's prayer, "Avenge me"--"do me justice" (R.V.)--"of mine adversary," represents the prayer of God's children. Satan is their great adversary. He is the "accuser of our brethren," who accuses them before God day and night. (Revelation 12:10.) He is continually working to misrepresent and accuse, to deceive and destroy the people of God. And it is for deliverance from the power of Satan and his agents that in this parable Christ teaches His disciples to pray. {COL 166.2}

คำอธิษฐานของหญิงม่าย “ขอให้ความยุติธรรมแก่ดิฉันในการสู้ความเถิด” เป็นตัวอย่างคำอธิษฐานของบุตรพระเจ้า ซาตานเป็นศัตรูยิ่งใหญ่ของพวกเขา มารเป็น “ผู้กล่าวหาพวกเขาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าของเราทั้งกลางวันและกลางคืน” วิวรณ์ 12:10 มารทำงานอย่างต่อเนื่องเพื่อแจ้งเรื่องเท็จและกล่าวร้ายและหลอกลวงและทำลายประชากรของพระเจ้า และเพื่อเป็นการช่วยให้หลุดพ้นจากอำนาจของซาตานและพรรคพวกของมัน พระคริสต์ทรงใช้อุปมานี้สอนสาวกให้อธิษฐาน {COL 166.2}

In the prophecy of Zechariah is brought to view Satan's accusing work, and the work of Christ in resisting the adversary of His people. The prophet says, "He showed me Joshua the high priest standing before the angel of the Lord, and Satan standing at his right hand to resist him. And the Lord said unto Satan, The Lord rebuke thee, O Satan; even the Lord that hath chosen Jerusalem rebuke thee: is not this a brand plucked out of the fire? Now Joshua was clothed with filthy garments, and stood before the angel." Zechariah 3:1-3. {COL 166.3}

เราเห็นภาพของงานการกล่าวร้ายของซาตานในคำพยากรณ์ของเศคาริยาห์และงานของพระคริสต์ในการต่อต้านศัตรูของประชากรของพระองค์ ผู้เผยพระวจนะกล่าวว่า “ทูตสวรรค์ได้แสดงให้ข้าพเจ้าเห็นโยซูวามหาปุโรหิตซึ่งยืนอยู่หน้าทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์และซาตานยืนอยู่ข้างขวามือของท่าน จะฟ้องท่านและพระยาห์เวห์ตรัสกับซาตานว่า โอ ซาตาน พระยาห์เวห์ทรงว่ากล่าวเจ้าเถอะ พระยาห์เวห์ผู้ทรงเลือกสรรกรุงเยซูซาเล็มทรงว่ากล่าวเจ้า นี่เป็นดุ้นฟืนที่ฉวยออกมาจากไฟไม่ใช่หรือ โยซูวาสวมเสื้อตำแหน่งสกปรกยืนอยู่หน้าทูตสวรรค์” เศคาริยาห์ 3:1-3 {COL 166.3}

The people of God are here represented as a criminal on trial. Joshua, as high priest, is seeking for a blessing for his people, who are in great affliction. While he is pleading before God, Satan is standing at his right hand as his adversary. He is accusing the children of God, and making their case appear as desperate as possible. He presents before the Lord their evil doings and their defects. He shows their faults and failures, hoping they will appear of such a character in the eyes of Christ that He will render them no help in their great need. Joshua, as the representative of God's people, stands under condemnation, clothed with filthy garments. Aware of the sins of his people, he is weighed down with discouragement. Satan is pressing upon his soul a sense of guiltiness that makes him feel almost hopeless. Yet there he stands as a suppliant, with Satan arrayed against him. {COL 166.4}

ในที่นี้เปรียบประชากรของพระเจ้าเหมือนจำเลยในคดีศาล โยซูวาในฐานะปุโรหิตใหญ่ กำลังแสวงหาพระพรสำหรับประชาชนของเขา ซึ่งตกอยู่ในความทุกข์ยากใหญ่หลวง ในขณะที่เขาร้องทูลขอต่อพระพักตร์พระเจ้านั้น ซาตานกำลังยืนอยู่ขวามือคอยทำตัวเป็นศัตรู มันกล่าวหาบุตรทั้งหลายของพระเจ้าและคอยทำให้คดีของคนเหล่านี้ดูเลวร้ายที่สุดเท่าที่จะทำได้ มันเสนอการกระทำอันชั่วช้าและตำหนิเขาต่อพระพักตร์พระเป็นเจ้า มันเปิดเผยความผิดและความล้มเหลวของพวกเขา โดยหวังว่าเมื่อเสนออุปนิสัยของเขาเหล่านั้นต่อสายพระเนตรของพระคริสต์ พระองค์จะไม่ทรงช่วยพวกเขาในยามที่มีความต้องการอย่างมากมายเช่นนี้ โยซูวาเป็นเหมือนตัวแทนประชากรของพระเจ้ายืนอยู่ภายใต้การกล่าวโทษ สวมใส่เสื้อผ้าสกปรก เขาทราบถึงบาปของผู้คนของเขาดี เขาถูกกดดันด้วยความผิดหวัง ซาตานกำลังบีบคั้นจิตวิญญาณเขาด้วยความรู้สึกผิด ที่ทำให้เขารู้สึกว่าช่วยตัวเองไม่ได้ ถึงกระนั้นเขายังยืนอยู่ในฐานะผู้อ้อนวอนทูลขอโดยมีซาตานคอยขัดขวาง {COL 166.4}

The work of Satan as an accuser began in heaven. This has been his work on earth ever since man's fall, and it will be his work in a special sense as we approach nearer to the close of this world's history. As he sees that his time is short, he will work with greater earnestness to deceive and destroy. He is angry when he sees a people on the earth who, even in their weakness and sinfulness, have respect to the law of Jehovah. He is determined that they shall not obey God. He delights in their unworthiness, and has devices prepared for every soul, that all may be ensnared and separated from God. He seeks to accuse and condemn God and all who strive to carry out His purposes in this world in mercy and love, in compassion and forgiveness. {COL 167.1}

งานของซาตานในฐานะของผู้กล่าวหานั้นเริ่มขึ้นในสวรรค์ นี่เป็นงานของมันบนโลกนี้ตั้งแต่สมัยที่มนุษย์ล้มลงในบาป และในความหมายที่พิเศษแล้ว จะเป็นงานของมันเมื่อยิ่งเข้าใกล้เวลาสิ้นสุดของประวัติศาสตร์โลก มันก็จะทำงานอย่างเอาจริงเอาจังมากยิ่งขึ้นเพื่อการหลอกลวงและการทำลาย มารโกรธเมื่อเห็นคนใดคนหนึ่งในโลกนี้แม้จะอ่อนแอและมีบาปหนาก็ยังเคารพพระบัญญัติของพระยาห์เวห์ มันมุ่งมั่นไม่ให้พวกเขาเชื่อฟังพระเจ้า มันปรีดาในความไม่คู่ควรของคนเหล่านี้ และมีกลวิธีที่เตรียมพร้อมไว้สำหรับจิตวิญญาณทุกดวง เพื่อทุกคนจะติดกับดักและแยกตัวห่างออกไปจากพระเจ้า มารหาทางกล่าวหาและตำหนิพระเจ้าและทุกคนที่พยายามต่อสู้เพื่อทำให้พระประสงค์แห่งความเมตตาและความรัก ความกรุณาและการอภัยของพระองค์สำเร็จ. {COL 167.1}

Every manifestation of God's power for His people arouses the enmity of Satan. Every time God works in their behalf, Satan with his angels works with renewed vigor to compass their ruin. He is jealous of all who make Christ their strength. His object is to instigate evil, and when he has succeeded, throw all the blame upon the tempted ones. He points to their filthy garments, their defective characters. He presents their weakness and folly, their sins of ingratitude, their unlikeness to Christ, which have dishonored their Redeemer. All this he urges as an argument proving his right to work his will in their destruction. He endeavors to affright their souls with the thought that their case is hopeless, that the stain of their defilement can never be washed away. He hopes so to destroy their faith that they will yield fully to his temptations, and turn from their allegiance to God. {COL 168.1}

การแสดงออกซึ่งอำนาจของพระเจ้าทุกอย่างเพื่อประชากรของพระองค์นั้นจะไปปลุกความเป็นศัตรูของซาตาน ทุกครั้งที่พระเจ้าทรงทำงานเพื่อคนเหล่านี้ซาตานพร้อมด้วยทูตทั้งหลายของมันจะทำงานด้วยความแข็งขันที่เพิ่มขึ้นเพื่อการทำลาย มารริษยาต่อคนที่ยึดพระคริสต์เป็นผู้เสริมกำลัง มันมุ่งเป้ายุยงส่งเสริมความชั่วร้าย และเมื่อมันทำได้สำเร็จมันก็จะโยนความผิดนั้นให้แก่คนที่มันหลอกลวง มารชี้ไปยังเสื้อผ้าสกปรกของพวกเขาหรืออุปนิสัยที่บกพร่อง มันเสนอความอ่อนแอและความโง่ของพวกเขา บาปของการไม่ซาบซึ้งในพระคุณ การกระทำที่ไม่เหมือนพระคริสต์ซึ่งเป็นการไม่ถวายเกียรติแด่พระผู้ช่วยของพวกเขา สิ่งทั้งหมดนี้ซาตานนำมาชี้เพื่อพิสูจน์ว่าการทำลายคนเหล่านี้ของมันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง มารพยายามทำให้จิตวิญญาณของเขาตกอยู่ในสภาพความหวาดกลัวด้วยให้พวกเขาคิดว่าเรื่องของเขาสิ้นหวัง รอยเปื้อนของความผิดไม่อาจที่จะล้างออกได้ มันหวังที่จะทำลายความเชื่อของพวกเขาเพื่อให้ยอมต่อการทดลองของมันอย่างสิ้นเชิง และหันพวกเขาให้ออกไปจากการจงรักภักดีต่อพระเจ้า {COL 168.1}

The Lord's people cannot of themselves answer the charges of Satan. As they look to themselves they are ready to despair. But they appeal to the divine Advocate. They plead the merits of the Redeemer. God can be "just, and the justifier of him which believeth in Jesus." Romans 3:26. With confidence the Lord's children cry unto Him to silence the accusations of Satan, and bring to naught his devices. "Do me justice of mine adversary," they pray; and with the mighty argument of the cross, Christ silences the bold accuser. {COL 168.2}

ประชากรของพระเจ้าไม่อาจจะตอบข้อกล่าวหาของซาตานด้วยตนเอง ขณะที่พวกเขามองสภาพตนเองก็พร้อมที่จะท้อแท้ใจ แต่พวกเขาอุทธรณ์ต่อพระผู้ทรงเป็นทนาย ทูลขอความดีของพระผู้ช่วย พระเจ้า “ทรงเป็นผู้ชอบธรรม และทรงให้ผู้ที่เชื่อในพระเยซูเป็นผู้ชอบธรรมด้วย” โรม 3:26 บุตรทั้งหลายของพระเป็นเจ้าร้องทูลพระองค์ด้วยความเชื่อมั่นเพื่อหยุดการกล่าวหาของซาตานให้เงียบเสียงลง และทำให้แผนการของมารเงียบหายไป พวกเขาอธิษฐานว่า “ขอให้ความยุติธรรมแก่ดิฉันในการสู้ความเถิด” และด้วยอำนาจการโต้แย้งของไม้กางเขน พระคริสต์ทรงหยุดผู้กล่าวหาที่บังอาจผู้นี้ให้เงียบ {COL 168.2}

"The Lord said unto Satan, The Lord rebuke thee, O Satan, even the Lord that hath chosen Jerusalem rebuke thee: is not this a brand plucked out of the fire?" When Satan seeks to cover the people of God with blackness, and ruin them, Christ interposes. Although they have sinned, Christ has taken the guilt of their sins upon His own soul. He has snatched the race as a brand from the fire. By His human nature He is linked with man, while through His divine nature He is one with the infinite God. Help is brought within the reach of perishing souls. The adversary is rebuked. {COL 169.1}

“พระยาห์เวห์ตรัสกับซาตานว่า โอ ซาตาน พระยาห์เวห์ทรงว่ากล่าวเจ้าเถอะ พระยาห์เวห์ผู้ทรงเลือกสรรกรุงเยซูซาเล็มทรงว่ากล่าวเจ้า นี่เป็นดุ้นฟืนที่ฉวยออกมาจากไฟไม่ใช่หรือ ” เมื่อซาตานพยายามครอบงำประชากรของพระเจ้าด้วยความมืดและทำลายพวกเขา พระคริสต์ก็ทรงขัดขวาง ถึงแม้พวกเขาทำบาป พระคริสต์ก็ทรงรับความผิดบาปนั้นไปไว้ในจิตวิญญาณของพระองค์เอง พระองค์ทรงแย่งชิงเผ่าพันธุ์นี้ไว้เหมือนการดึงเอาดุ้นฟืนออกจากไฟ พระองค์ทรงเชื่อมโยงพระองค์กับมวลมนุษย์ด้วยสภาพความเป็นมนุษย์ของพระองค์ ในขณะเดียวกันโดยสภาพความเป็นพระเจ้า พระองค์ก็ทรงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระเจ้า ความช่วยเหลือเข้ามาใกล้จนจิตวิญญาณที่กำลังพินาศสามารถเอื้อมถึง ศัตรูถูกปราบ {COL 169.1}

"Now Joshua was clothed with filthy garments, and stood before the angel: and he answered and spake unto those that stood before him, saying, Take away the filthy garments from him. And unto him he said, Behold, I have caused thine iniquity to pass from thee, and I will clothe thee with change of raiment. And I said, Let them set a fair miter upon his head. So they set a fair miter upon his head, and clothed him with garments." Then with the authority of the Lord of hosts the angel made a solemn pledge to Joshua, the representative of God's people: "If thou wilt walk in My ways, and if thou wilt keep My charge, then thou shalt also judge My house, and shalt also keep My courts, and I will give thee places to walk among these that stand by"--even among the angels that surround the throne of God. (Zechariah 3:3-7.) {COL 169.2}

“โยซูวาสวมเสื้อตำแหน่งสกปรกยืนอยู่หน้าทูตสวรรค์ และทูตสวรรค์บอกพวกที่ยืนอยู่ข้างหน้าท่านว่า จงเปลื้องเสื้อตำแหน่งที่สกปรกออกจากเขาเสีย และทูตสวรรค์พูดกับท่านว่า นี่แน่ะ เราได้เอาความผิดบาปออกไปเสียจากเจ้าแล้ว และเราจะประดับตัวเจ้าด้วยเสื้อผ้าดีๆ และข้าพเจ้าว่า จงให้เขาเอาผ้าสะอาดมาโพกศีรษะของท่าน เขาจึงโพกผ้าสะอาดและสวมเสื้อตำแหน่งให้ท่าน” จากนั้นโดยอำนาจจากพระเป็นเจ้า ทูตสวรรค์ให้คำปฏิญาณอันศักดิ์สิทธิ์แก่โยซูวาผู้เป็นตัวแทนประชากรของของพระเจ้าว่า “ถ้าเจ้าดำเนินตามมรรคาของเราและรักษาคำกำชับของเรา เจ้าจะได้ปกครองนิเวศของเราและดูแลบริเวณของเรา และเราจะให้เจ้ามีสิทธิที่จะเข้าไปท่ามกลางผู้ที่ยืนอยู่ที่นี่” แม้อยู่ท่ามกลางทูตสวรรค์ที่ล้อมรอบพระที่นั่งของพระเจ้า เศคาริยาห์ 3:3-7 {COL 169.2}

Notwithstanding the defects of the people of God, Christ does not turn away from the objects of His care. He has the power to change their raiment. He removes the filthy garments, He places upon the repenting, believing ones His own robe of righteousness, and writes pardon against their names on the records of heaven. He confesses them as His before the heavenly universe. Satan their adversary is shown to be an accuser and deceiver. God will do justice for His own elect. {COL 169.3}

พระคริสต์ไม่ได้ทรงหันไปจากผู้ที่พระองค์ทรงรัก โดยไม่ทรงคำนึงถึงความบกพร่องของประชากรของพระเจ้า พระองค์ทรงมีอำนาจเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของเขาเหล่านี้ พระองค์ทรงนำเครื่องแต่งกายที่สกปรกออกไป ทรงสวมเสื้อแห่งความชอบธรรมของพระองค์ให้แก่ผู้ที่เชื่อและกลับใจ และทรงเขียนคำอภัยข้างชื่อของพวกเขาในหนังสือบันทึกของสวรรค์ พระองค์ทรงยอมรับพวกเขาเป็นของพระองค์ต่อจักรวาลแห่งสวรรค์ ซาตานผู้เป็นศัตรูนั้นเป็นผู้กล่าวหาและผู้หลอกลวง พระเจ้าประทานความยุติธรรมแก่ผู้เลือกสรรของพระองค์เอง {COL 169.3}

The prayer, "Do me justice of mine adversary," applies not only to Satan, but to the agencies whom he instigates to misrepresent, to tempt, and to destroy the people of God. Those who have decided to obey the commandments of God will understand by experience that they have adversaries who are controlled by a power from beneath. Such adversaries beset Christ at every step, how constantly and determinedly no human being can ever know. Christ's disciples, like their Master, are followed by continual temptation. {COL 170.1}

คำอธิษฐาน “ขอให้ความยุติธรรมแก่ดิฉันในการสู้ความเถิด” ไม่เพียงแต่ชี้ถึงตัวซาตาน แต่ยังชี้ไปถึงตัวแทนที่มารใช้เป็นเครื่องมือในการหลอกลวง ในการล่อลวงและในการทำลายประชากรของพระเจ้า ผู้ที่ตัดสินใจเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้าจะมีความเข้าใจโดยผ่านประสบการณ์ว่าพวกเขามีศัตรูที่ถูกควบคุมโดยอำนาจจากเบื้องล่าง ศัตรูเหล่านี้ต่อต้านพระคริสต์ทุกย่างก้าวด้วยความตั้งใจและสม่ำเสมอเพียงใด ไม่มีมนุษย์คนไหนรู้ได้ สาวกของพระคริสต์ก็เหมือนกับพระอาจารย์ที่ถูกล่อลวงอย่างต่อเนื่องเช่นกัน {COL 170.1}

The Scriptures describe the condition of the world just before Christ's second coming. James the apostle pictures the greed and oppression that will prevail. He says, "Go to now, ye rich men, . . . ye have heaped treasure together for the last days. Behold, the hire of the labourers who have reaped down your fields, which is of you kept back by fraud, crieth: and the cries of them which have reaped are entered into the ears of the Lord of sabaoth. Ye have lived in pleasure on the earth, and been wanton. Ye have nourished your hearts, as in a day of slaughter. Ye have condemned and killed the just; and he doth not resist you." James 5:1-6. This is a picture of what exists today. By every species of oppression and extortion, men are piling up colossal fortunes, while the cries of starving humanity are coming up before God. {COL 170.2}

พระคัมภีร์บรรยายถึงสภาพของโลกในช่วงเวลาก่อนการเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์ อัครสาวกยากอบวาดภาพของการโลภและการกดขี่ที่มีอยู่ว่า “ฟังให้ดีนะ พวกคนมั่งมี…ท่านสะสมสมบัติไว้สำหรับวาระสุดท้าย นี่แน่ะ ค่าจ้างของคนเหล่านั้นที่เกี่ยวข้าวในนาของพวกท่านที่ท่านฉ้อโกงไว้นั้นก็ฟ้องร้องขึ้น และเสียงร้องทุกข์ของคนงานเหล่านั้นที่เกี่ยวข้าวก็ดังไปถึงพระกรรณขององค์พระผู้เป็นเจ้าจอมทัพแล้ว ท่านทั้งหลายมีชีวิตอยู่ในโลกอย่างฟุ่มเฟือยและปล่อยตัว ทั้งยังบำรุงบำเรอจิตใจของท่านไว้เพื่อรอวันถูกฆ่า พวกท่านตัดสินลงโทษและฆ่าคนชอบธรรม และเขาก็ไม่ได้ต่อต้านท่าน” ยากอบ 5:1-6 นี่คือภาพที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้ โดยการกดขี่และการเคี่ยวเข็ญทุกรูปแบบ มนุษย์กองสมบัติไว้มหาศาล ในขณะที่เสียงร้องของเพื่อนมนุษย์ผู้หิวโหยขึ้นไปยังพระเจ้า {COL 170.2}

"Judgment is turned away backward, and justice standeth afar off; for truth is fallen in the street, and equity cannot enter. Yea, truth faileth; and he that departeth from evil maketh himself a prey." Isaiah 59:14, 15. This was fulfilled in the life of Christ on earth. He was loyal to God's commandments, setting aside the human traditions and requirements which had been exalted in their place. Because of this He was hated and persecuted. This history is repeated. The laws and traditions of men are exalted above the law of God, and those who are true to God's commandments suffer reproach and persecution. Christ, because of His faithfulness to God, was accused as a Sabbathbreaker and blasphemer. He was declared to be possessed of a devil, and was denounced as Beelzebub. In like manner His followers are accused and misrepresented. Thus Satan hopes to lead them to sin, and cast dishonor upon God. {COL 170.3}

“ความยุติธรรมก็หันกลับและความชอบธรรมก็ยืนอยู่แต่ไกลเพราะความจริงล้มเสียที่ลานเมือง และความเที่ยงตรงเข้าไปไม่ได้ ความจริงขาดหายไปและผู้พรากจากความชั่วก็ทำตัวเองถูกปล้น” อิสยาห์ 59:14 , 15 สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นตามนี้ในชีวิตของพระคริสต์บนโลก พระองค์ทรงภักดีต่อพระบัญญัติของพระเจ้า ไม่ทรงคำนึงถึงประเพณีและกฎระเบียบของมนุษย์ซึ่งถูกยกชูขึ้นมาแทน ด้วยเหตุนี้เองพระองค์จึงถูกเกลียดชังและถูกข่มเหง ประวัติศาสตร์นี้เกิดขึ้นซ้ำอีก กฎและประเพณีนิยมของมนุษย์ถูกยกชูขึ้นเหนือพระบัญญัติของพระเจ้าและผู้ที่สัตย์ซื่อต่อพระบัญญัติของพระเจ้าได้รับความทุกข์ด้วยการติเตียนและการข่มเหง เนื่องจากความซื่อสัตย์ของพระคริสต์ที่มีต่อพระเจ้า พระองค์ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ทำลายวันสะบาโตและหมิ่นประมาทพระเจ้า พระองค์ทรงถูกตราหน้าว่าถูกผีสิงและถูกเรียกว่าเป็นเบเอลเซบูล ผู้ติดตามของพระคริสต์จะถูกกล่าวหาและใส่ความในลักษณะเดียวกัน ฉะนั้นซาตานหวังที่จะนำพวกเขาให้ทำบาปและทำให้เกียรติยศของพระเจ้าเสื่อมเสียไป {COL 170.3}

The character of the judge in the parable, who feared not God nor regarded man, was presented by Christ to show the kind of judgment that was then being executed, and that would soon be witnessed at His trial. He desires His people in all time to realize how little dependence can be placed on earthly rulers or judges in the day of adversity. Often the elect people of God have to stand before men in official positions who do not make the word of God their guide and counselor, but who follow their own unconsecrated, undisciplined impulses. {COL 171.1}

จากลักษณะของผู้พิพากษาในอุปมา ผู้ที่ไม่ยำเกรงพระเจ้าหรือเห็นแก่เพื่อนมนุษย์นั้น พระคริสต์ทรงแสดงให้เห็นถึงลักษณะและการตัดสินของการพิพากษาของสมัยนั้น และอีกไม่นานพวกเขาจะเป็นพยานในการพิพากษาพระองค์ พระองค์ทรงประสงค์ให้ประชากรของพระองค์ทุกยุคสมัยตระหนักว่าในวันแห่งความทุกข์ยากนั้นพวกเขาจะพึ่งผู้ปกครองหรือผู้พิพากษาได้มากน้อยเพียงใด บ่อยครั้งผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรรไว้แล้วนั้นจะต้องยืนต่อหน้าเจ้าหน้าที่ของทางการผู้ซึ่งไม่ได้ใช้พระธรรมของพระเจ้าเป็นเครื่องนำทางและเป็นที่ปรึกษา แต่ปฏิบัติตามแรงกระตุ้นของความนึกคิดที่ไม่ได้รับการชำระและไร้กฎเกณฑ์ {COL 171.1}

In the parable of the unjust judge, Christ has shown what we should do. "Shall not God avenge His own elect, which cry day and night unto Him?" Christ, our example, did nothing to vindicate or deliver Himself. He committed His case to God. So His followers are not to accuse or condemn, or to resort to force in order to deliver themselves. {COL 171.2}

ในอุปมาของผู้พิพากษาที่อยุติธรรม พระคริสต์ทรงแสดงให้เห็นถึงแนวทางที่เราควรปฏิบัติ “พระเจ้าจะไม่ประทานความยุติธรรมแก่คนที่พระองค์ทรงเลือกไว้ คือพวกที่ร้องถึงพระองค์ทั้งกลางวันกลางคืนหรือ” ลูกา 18: 7 พระคริสต์ผู้ทรงเป็นแบบอย่างของเราไม่ได้ทรงกระทำการใดๆ เพื่อพิสูจน์พระองค์เองหรือช่วยตัวเอง พระองค์ทรงมอบภาระไว้กับพระเจ้า ฉะนั้นผู้ติดตามของพระองค์จึงไม่ควรกล่าวโทษหรือติเตียนหรือพยายามใช้กำลังเพื่อช่วยตัวเองให้รอดพ้น {COL 171.2}

When trials arise that seem unexplainable, we should not allow our peace to be spoiled. However unjustly we may be treated, let not passion arise. By indulging a spirit of retaliation we injure ourselves. We destroy our own confidence in God, and grieve the Holy Spirit. There is by our side a witness, a heavenly messenger, who will lift up for us a standard against the enemy. He will shut us in with the bright beams of the Sun of Righteousness. Beyond this Satan cannot penetrate. He cannot pass this shield of holy light. {COL 171.3}

เมื่อการทดลองเกิดขึ้นที่ดูเหมือนไม่อาจจะอธิบายได้ เราไม่ควรปล่อยให้สันติสุขของเราถูกทำลาย ไม่ว่าเราจะได้รับการปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมเพียงใด อย่าปล่อยให้เกิดโทสะ ด้วยการปล่อยตัวให้หมกมุ่นอยู่ในวิญญาณแห่งการแก้แค้น เราจะทำลายตัวของเราเอง เราทำลายความวางใจของเราในพระเจ้าและทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์เศร้าพระทัย ที่ข้างตัวเรามีพยานผู้หนึ่ง เป็นผู้สื่อข่าวชาวสวรรค์ผู้จะยกชูธงขึ้นให้เราต่อต้านศัตรู ท่านจะปกปิดเราไว้ด้วยแสงสว่างของดวงอาทิตย์แห่งความชอบธรรม เลยจากนี้ไป ซาตานบุกผ่านไปไม่ได้ มันก้าวข้ามเกราะของแสงบริสุทธิ์ไม่ได้ {COL 171.3}

While the world is progressing in wickedness, none of us need flatter ourselves that we shall have no difficulties. But it is these very difficulties that bring us into the audience chamber of the Most High. We may seek counsel of One who is infinite in wisdom. {COL 172.1}

ในขณะที่โลกกำลังมุ่งหน้าไปสู่ความชั่วร้าย อย่าให้ผู้ใดคอยปลอบใจตัวเองว่าเราจะไม่พบกับความทุกข์ยาก แต่ความทุกข์ยากเหล่านี้แหละที่จะนำเราเข้าไปอยู่เบื้องพระที่นั่งของพระผู้สูงสุด เราแสวงหาคำปรึกษาจากพระองค์ผู้ทรงกอปรด้วยพระปัญญาอันไม่มีขอบเขตจำกัดได้ {COL 172.1}

The Lord says, "Call upon Me in the day of trouble." Psalm 50:15. He invites us to present to Him our perplexities and necessities, and our need of divine help. He bids us be instant in prayer. As soon as difficulties arise, we are to offer to Him our sincere, earnest petitions. By our importunate prayers we give evidence of our strong confidence in God. The sense of our need leads us to pray earnestly, and our heavenly Father is moved by our supplications. {COL 172.2}

พระยาห์เวห์เจ้าตรัสว่า “จงร้องทูลเราในวันยากลำบาก” สดุดี 50:15 พระองค์ทรงเชื้อเชิญเราให้ทูลต่อพระองค์ในเรื่องความทุกข์ยากสับสน สิ่งที่จำเป็นและความต้องการของเราที่จะให้พระองค์ช่วยเรา พระองค์ตรัสสั่งให้ขะมักเขม้นอธิษฐาน ในทันทีที่ความยากลำบากเกิดขึ้น เราจะต้องเสนอคำอ้อนวอนที่จริงใจและร้อนรนต่อพระองค์ ด้วยคำอธิษฐานที่เร่งด่วน เราแสดงออกให้เห็นถึงการไว้วางใจอย่างมั่นคงของเราที่มีต่อพระเจ้า ความรู้สึกถึงความต้องการของเราจะนำเราไปสู่การอธิษฐานด้วยความจริงใจและพระบิดาผู้สถิตบนสวรรค์จะทรงตอบสนองต่อการวิงวอนของเรา {COL 172.2}

Often those who suffer reproach or persecution for their faith are tempted to think themselves forsaken by God. In the eyes of men they are in the minority. To all appearance their enemies triumph over them. But let them not violate their conscience. He who has suffered in their behalf, and has borne their sorrows and afflictions, has not forsaken them. {COL 172.3}

บ่อยครั้งผู้ที่ตกลงสู่ความทุกข์ยากจากการตำหนิติเตียนหรือกดขี่ข่มเหงเพราะความเชื่อ ถูกทดลองให้คิดเอาเองว่าพระเจ้าละทิ้งพวกเขาเสียแล้ว ในสายตาของมนุษย์คนเหล่านี้เป็นคนกลุ่มน้อย จากรูปการภายนอกแล้วศัตรูของพวกเขาได้รับชัยชนะ แต่อย่าให้พวกเขาคิดผิดเช่นนี้ พระองค์ผู้ทรงทนทุกข์เพื่อทุกคนและเป็นผู้ทรงแบกความโศกเศร้าและความทุกข์ยากไม่ทรงทอดทิ้งพวกเขาเลย {COL 172.3}

The children of God are not left alone and defenseless. Prayer moves the arm of Omnipotence. Prayer has "subdued kingdoms, wrought righteousness, obtained promises, stopped the mouths of lions, quenched the violence of fire"--we shall know what it means when we hear the reports of the martyrs who died for their faith--"turneth to flight the armies of the aliens." Hebrews 11:33, 34. {COL 172.4}

บุตรของพระเจ้าไม่ได้ถูกทอดทิ้งให้อยู่โดดเดี่ยวโดยไม่มีสิ่งปกป้อง คำอธิษฐานทำให้พระกรของพระผู้ทรงฤทธานุภาพอันไม่จำกัดเคลื่อนไหวเพื่อคุ้มครอง คำอธิษฐาน “พิชิตอาณาจักรต่างๆ ปกครองด้วยความเที่ยงธรรม ได้รับสิ่งต่างๆ ที่ทรงสัญญาไว้ ได้ปิดปากสิงโต ได้ดับไฟที่ไหม้อย่างรุนแรง” เมื่อเราฟังเรื่องของผู้ที่ยอมพลีชีพเพื่อความเชื่อแล้ว เราจะเข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้หมายความว่าอะไรจนทำให้ “มีกำลังมากในการทำสงคราม ได้ตีกองทัพประเทศอื่นๆ แตกพ่ายไป” ฮีบรู 11:33, 34 {COL 172.4}

If we surrender our lives to His service, we can never be placed in a position for which God has not made provision. Whatever may be our situation, we have a Guide to direct our way; whatever our perplexities, we have a sure Counselor; whatever our sorrow, bereavement, or loneliness, we have a sympathizing Friend. If in our ignorance we make missteps, Christ does not leave us. His voice, clear and distinct, is heard saying, "I am the Way, the Truth, and the Life." John 14:6. "He shall deliver the needy when he crieth; the poor also, and him that hath no helper." Psalm 72:12. {COL 173.1}

หากเรามอบถวายชีวิตเพื่อรับใช้พระองค์ เราจะไม่ตกอยู่ในสภาพที่พระเจ้าไม่ได้ทรงจัดเตรียมให้ ไม่ว่าสภาพการณ์ของเราจะเป็นอย่างไร เรามีพระผู้นำทางที่ทรงนำทางเรา ไม่ว่าความกังวลของเราเป็นเช่นไร เรามีพระผู้ทรงปรึกษาที่ไม่แปรเปลี่ยน ไม่ว่าความโศกเศร้า ความเสียใจ ความเหงาของเราเป็นเช่นไร เรามีพระผู้ทรงเป็นสหายที่เห็นใจ แม้ในความรู้เท่าไม่ถึงการณ์เราทำผิดไป พระคริสต์ไม่ทรงละทิ้งเรา เราจะได้ยินพระสุรเสียงอันใสและชัดเจนตรัสว่า “เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต” ยอห์น 14:6 “ท่านจะช่วยกู้คนขัดสนผู้ทูลขอความช่วยเหลือ ช่วยกู้คนยากจน และคนที่ไร้ผู้อุปถัมภ์” สดุดี 72:12 {COL 173.1}

The Lord declares that He will be honored by those who draw nigh to Him, who faithfully do His service. "Thou wilt keep him in perfect peace whose mind is stayed on Thee, because he trusteth in Thee." Isaiah 26:3. The arm of Omnipotence is outstretched to lead us onward and still onward. Go forward, the Lord says; I will send you help. It is for My name's glory that you ask, and you shall receive. I will be honored before those who are watching for your failure. They shall see My word triumph gloriously. "All things, whatsoever ye shall ask in prayer, believing, ye shall receive." Matthew 21:22. {COL 173.2}

พระยาห์เวห์ทรงประกาศว่า พระองค์ทรงได้รับเกียรติจากผู้ที่เข้ามาใกล้พระองค์ ผู้ที่รับใช้พระองค์อย่างสัตย์ซื่อ “พระองค์จะทรงพิทักษ์ผู้มีใจแน่วแน่ไว้ในสวัสดิภาพที่สมบูรณ์เพราะเขาวางใจในพระองค์” อิสยาห์ 26:3 พระกรของพระผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุดทรงยื่นออกเพื่อนำเราก้าวต่อไปเรื่อยๆ พระยาห์เวห์ตรัสว่า จงเดินขึ้นหน้าไป เราจะส่งความช่วยเหลือมาให้เจ้า การที่เจ้าขอและได้นั้นก็เพื่อที่นามเราจะได้รับเกียรติยศ เราจะได้รับเกียรติต่อหน้าผู้ที่คอยจ้องในความล้มเหลวของเจ้า พวกเขาจะเห็นถ้อยคำของเรารับชัยชนะอย่างมีสง่าราศี “ทุกสิ่งที่ท่านอธิษฐานขอด้วยความเชื่อก็จะได้” มัทธิว 21:22 {COL 173.2}

Let all who are afflicted or unjustly used, cry to God. Turn away from those whose hearts are as steel, and make your requests known to your Maker. Never is one repulsed who comes to Him with a contrite heart. Not one sincere prayer is lost. Amid the anthems of the celestial choir, God hears the cries of the weakest human being. We pour out our heart's desire in our closets, we breathe a prayer as we walk by the way, and our words reach the throne of the Monarch of the universe. They may be inaudible to any human ear, but they cannot die away into silence, nor can they be lost through the activities of business that are going on. Nothing can drown the soul's desire. It rises above the din of the street, above the confusion of the multitude, to the heavenly courts. It is God to whom we are speaking, and our prayer is heard. {COL 174.1}

ขอให้ทุกคนที่มีความทุกข์ หรือถูกใช้อย่างอยุติธรรม จงร้องทูลพระเจ้า หันไปจากคนทั้งหลายที่มีใจแข็งดั่งเหล็ก และเสนอความต้องการแด่พระผู้ทรงสร้างท่าน ไม่เคยมีผู้ใดเลยที่เข้ามาหาพระองค์ด้วยจิตใจที่โศกเศร้าจะได้รับการปฏิเสธ ไม่มีคำอธิษฐานที่จริงใจจะสูญหายไป ท่ามกลางเพลงสรรเสริญของนักร้องชาวสวรรค์ทั้งหลาย พระเจ้าทรงสดับเสียงร้องของมนุษย์ที่อ่อนแอที่สุด ความต้องการของจิตใจที่เราเสนอจากภายในห้องมิดชิด คำอธิษฐานที่เราทูลขอไปขณะที่เดินทางและคำทูลขอของเราไปถึงบัลลังก์ของพระราชาแห่งจักรวาล คำเหล่านั้นหูมนุษย์อาจไม่ได้ยิน แต่คำทูลของคนเหล่านนั้นจะไม่จางหายไปหรือสูญหายไปในท่ามกลางการงานในธุรกิจที่ดำเนินอยู่ ไม่มีสิ่งใดสามารถปิดบังความต้องการของจิตวิญญาณ ความต้องการนั้นจะดังขึ้นเหนือเสียงวุ่นวายของถนน เหนือความวุ่นวายของฝูงชน ขึ้นไปยังพระราชสำนักแห่งสวรรค์ เพราะเราทูลขอต่อพระเจ้าและพระองค์ทรงสดับคำอธิษฐานของเรา {COL 174.1}

You who feel the most unworthy, fear not to commit your case to God. When He gave Himself in Christ for the sin of the world, He undertook the case of every soul. "He that spared not His own Son, but delivered Him up for us all, how shall He not with Him also freely give us all things?" Romans 8:32. Will He not fulfill the gracious word given for our encouragement and strength? {COL 174.2}

ท่านที่คิดว่าตนเองเป็นผู้ที่ไร้คุณค่า จงอย่ากลัวที่จะมอบภาระให้กับพระเจ้า เมื่อพระองค์ประทานตัวของพระองค์เองโดยผ่านพระคริสต์เพื่อบาปของโลก ก็ทรงสนพระทัยในจิตวิญญาณทุกดวง “พระองค์ผู้ไม่ทรงหวงพระบุตรของพระองค์เอง แต่ประทานพระบุตรนั้นเพื่อเราทุกคน ถ้าเช่นนั้นพระองค์จะไม่ประทานสิ่งสารพัดให้เราด้วยกันกับพระบุตรนั้นหรือ” โรม 8:32 พระองค์จะไม่ทรงโปรดประทานพระวจนะแห่งพระกรุณาเพื่อหนุนใจและเสริมกำลังแก่เราหรือ {COL 174.2}

Christ desires nothing so much as to redeem His heritage from the dominion of Satan. But before we are delivered from Satan's power without, we must be delivered from his power within. The Lord permits trials in order that we may be cleansed from earthliness, from selfishness, from harsh, unchristlike traits of character. He suffers the deep waters of affliction to go over our souls in order that we may know Him and Jesus Christ whom He has sent, in order that we may have deep heart longings to be cleansed from defilement, and may come forth from the trial purer, holier, happier. Often we enter the furnace of trial with our souls darkened with selfishness; but if patient under the crucial test, we shall come forth reflecting the divine character. When His purpose in the affliction is accomplished, "He shall bring forth thy righteousness as the light, and thy judgment as the noonday." Psalm 37:6. {COL 174.3}

พระคริสต์ไม่ทรงคาดหวังสิ่งใดมากไปกว่าการที่จะทรงไถ่มรดกของพระองค์จากการครอบงำของซาตาน แต่ก่อนที่เราจะได้รับการปลดปล่อยจากอำนาจของซาตานจากภายนอกนั้น เราจะต้องได้รับการช่วยกู้ออกจากกำลังของมันจากภายในเสียก่อน พระยาห์เวห์ทรงอนุญาตให้มีการทดลองเพื่อเราจะได้รับการชำระจากทางโลก จากการเห็นแก่ตัว จากลักษณะอุปนิสัยที่หยาบกร้านไม่เหมือนพระคริสต์ พระองค์ทรงอนุญาตให้กระแสน้ำแห่งความทุกข์ยากไหลผ่านจิตวิญญาณของเรา เพื่อให้เรารู้จักพระองค์และพระเยซูคริสต์ผู้ที่พระองค์ทรงใช้มาเพื่อให้เรามีความหวังใจอย่างลึกซึ้งในการชำระจากมลทินและหลุดพ้นจากการทดลอง ให้มีชีวิตที่สะอาดกว่าเดิม บริสุทธิ์กว่าเดิมและมีความสุขมากกว่าเดิม บ่อยครั้งที่เราเข้าสู่เตาไฟแห่งการทดลองด้วยจิตวิญญาณที่ดำมืดด้วยความเห็นแก่ตัว หากเรามีความอดทนในการทดสอบที่โหดร้ายนี้ เราจะหลุดพ้นออกมามีชีวิตที่สะท้อนพระลักษณะนิสัยของพระองค์ เมื่อพระประสงค์ในความทุกข์ยากสัมฤทธิ์ผล “พระองค์จะทรงให้ความชอบธรรมของท่านปรากฏอย่างความสว่างและให้ความยุติธรรมของท่านปรากฏอย่างเที่ยงวัน” สดุดี 37:6 {COL 174.3}

There is no danger that the Lord will neglect the prayers of His people. The danger is that in temptation and trial they will become discouraged, and fail to persevere in prayer. {COL 175.1}

หากพระเจ้าจะปฏิเสธไม่ตอบคำอธิษฐานแก่ประชากรของพระองค์ก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องวิตก ภัยอันตรายจะเกิดจากการท้อถอยขณะตกอยู่ในการทดลองและการล่อลวงเพราะไม่เพียรทนในการอธิษฐาน {COL 175.1}

The Saviour manifested divine compassion toward the Syrophenician woman. His heart was touched as He saw her grief. He longed to give her an immediate assurance that her prayer was heard; but He desired to teach His disciples a lesson, and for a time He seemed to neglect the cry of her tortured heart. When her faith had been made manifest, He spoke to her words of commendation and sent her away with the precious boon she had asked. The disciples never forgot this lesson, and it is placed on record to show the result of persevering prayer. {COL 175.2}

พระผู้ช่วยให้รอดทรงสำแดงความเมตตาต่อหญิงชาวฟีนีเชีย พระทัยของพระองค์ทรงเปี่ยมด้วยความเห็นใจต่อความทุกข์ของเธอ พระองค์ทรงปรารถนาที่จะให้เธอรับความมั่นใจทันทีว่าคำอธิษฐานของเธอพระองค์ทรงสดับฟังแล้ว แต่พระองค์มีพระประสงค์ที่จะสอนบทเรียนแก่สาวกทั้งหลายและชั่วเวลาหนึ่งดูเหมือนว่าพระองค์ทรงเพิกเฉยต่อการร้องทูลขอจากจิตใจที่แตกสลายของเธอ เมื่อความเชื่อเธอได้เปิดเผยออกมา พระองค์ตรัสคำเยินยอและให้เธอจากไปด้วยความหวังอันมีค่าตามที่ขอ สาวกไม่เคยลืมบทเรียนนี้และบันทึกไว้เพื่อให้เห็นถึงผลของการอธิษฐานอย่างไม่หยุดหย่อน {COL 175.2}

It was Christ Himself who put into that mother's heart the persistence which would not be repulsed. It was Christ who gave the pleading widow courage and determination before the judge. It was Christ who, centuries before, in the mysterious conflict by the Jabbok, had inspired Jacob with the same persevering faith. And the confidence which He Himself had implanted, He did not fail to reward. {COL 175.3}

พระคริสต์เองทรงเป็นผู้ที่ใส่ความเพียรไว้ในจิตใจของคุณแม่ ผู้ไม่ยอมท้อถอย พระคริสต์เองทรงเป็นผู้ประทานความกล้าหาญและความตั้งใจแก่หญิงม่ายในการเข้ามาหาผู้พิพากษา เมื่อหลายศตวรรษก่อนในการปล้ำสู้อย่างลึกลับที่ริมฝั่งแม่น้ำยับบอก พระคริสต์เองทรงเป็นผู้ดลใจยาโคบด้วยความเชื่อที่เพียรพยายามเช่นเดียวกัน และความไว้วางใจที่พระองค์เองทรงปลูกฝังไว้นั้น พระองค์ไม่ได้ละเลยที่จะตอบแทน {COL 175.3}

He who dwells in the heavenly sanctuary judges righteously. His pleasure is more in His people, struggling with temptation in a world of sin, than in the host of angels that surround His throne. {COL 176.1}

พระองค์ผู้ประทับอยู่ในพลับพลาแห่งสวรรค์ทรงพิพากษาด้วยความชอบธรรม พระองค์ทรงพอพระทัยในประชากรทั้งหลายของพระองค์ที่ต้องดิ้นรนต่อสู้กับการทดลองในโลกแห่งบาปมากยิ่งกว่าหมู่ทูตสวรรค์ที่ล้อมรอบพระที่นั่งของพระองค์ {COL 176.1}

In this speck of a world the whole heavenly universe manifests the greatest interest, for Christ has paid an infinite price for the souls of its inhabitants. The world's Redeemer has bound earth to heaven by ties of intelligence, for the redeemed of the Lord are here. Heavenly beings still visit the earth as in the days when they walked and talked with Abraham and with Moses. Amid the busy activity of our great cities, amid the multitudes that crowd the thoroughfares and fill the marts of trade where from morning till evening the people act as if business and sport and pleasure were all there is to life, where there are so few to contemplate unseen realities--even here heaven has still its watchers and its holy ones. There are invisible agencies observing every word and deed of human beings. In every assembly for business or pleasure, in every gathering for worship, there are more listeners than can be seen with the natural sight. Sometimes the heavenly intelligences draw aside the curtain which hides the unseen world that our thoughts may be withdrawn from the hurry and rush of life to consider that there are unseen witnesses to all we do or say. {COL 176.2}

ณ จุดเล็กๆ นี้ของโลก ทั่วทั้งจักรวาลแสดงออกถึงความสนใจอันยิ่งใหญ่ เพราะพระคริสต์ทรงชำระค่าไถ่ด้วยราคาอันประเมินค่าไม่ได้เพื่อแลกจิตวิญญาณที่อาศัยอยู่ในที่นี้ พระผู้ไถ่ของโลกทรงเชื่อมโยงโลกกับสวรรค์ด้วยสายเชื่อมของชาวสวรรค์ เพราะผู้ที่ได้รับการไถ่ของพระเจ้าอยู่ที่นี่ ชาวสวรรค์ยังคงเยี่ยมเยียนโลกเหมือนครั้งสมัยที่มาดำเนินและสนทนากับอับราฮัมและโมเสส ท่ามกลางกิจกรรมอันวุ่นวายสับสนของเมืองใหญ่ ท่ามกลางฝูงชนที่แออัดบนทางหลวงและศูนย์กลางธุรกิจ ที่ๆ ซึ่งตั้งแต่เช้าจรดเย็น ผู้คนเหล่านั้นมีชีวิตทำธุรกิจและดูกีฬาและสนุกสนานกับสิ่งบันเทิงเหมือนกับว่าทั้งหมดนี้คือชีวิต มีคนน้อยนักที่จะไตร่ตรองถึงความจริงที่ไม่อาจมองเห็นได้ แม้แต่ที่นี่สวรรค์ยังเฝ้ามองดูและมีเหล่าผู้บริสุทธิ์เฝ้าสังเกต มีผู้แทนที่ตาเปล่ามองไม่เห็นคอยสังเกตทุกคำพูดและการกระทำทุกอย่างของมนุษย์ ในทุกการชุมนุมทางธุรกิจและการบันเทิง ในทุกสถานที่นมัสการจะมีผู้ฟังเป็นจำนวนมากเกินกว่าที่ตาเปล่าจะมองเห็น บางครั้งชาวสวรรค์รูดม่านซึ่งบดบังโลกอีกโลกที่ตามนุษย์มองไม่เห็นออกเพื่อให้ความคิดหันเหออกจากการเร่งรัดและเร่งรีบของชีวิต มาเพื่อไตร่ตรองว่ามีพยานในอีกโลกที่มองไม่เห็นนั้นคอยเฝ้าดูการกระทำหรือคำพูดของเรา {COL 176.2}

We need to understand better than we do the mission of the angel visitants. It would be well to consider that in all our work we have the co-operation and care of heavenly beings. Invisible armies of light and power attend the meek and lowly ones who believe and claim the promises of God. Cherubim and seraphim and angels that excel in strength--ten thousand times ten thousand and thousands of thousands--stand at His right hand, "all ministering spirits, sent forth to minister for them who shall be heirs of salvation." Hebrews 1:14. {COL 176.3}

เราต้องทำความเข้าใจในภารกิจของทูตสวรรค์ผู้มาเยือนให้ดียิ่งขึ้น จะเป็นการดีอย่างยิ่งที่จะคำนึงว่าในการงานของเราทุกอย่าง เรามีผู้ร่วมงานและมีผู้คอยดูแลเอาใจใส่จากชาวสวรรค์ กองทัพแห่งความสว่างและฤทธิ์อำนาจที่ตาเปล่ามองไม่เห็นจะอยู่เคียงข้างผู้ที่มีใจอ่อนสุภาพและถ่อม เป็นผู้มีใจเชื่อและอ้างพระสัญญาของพระเจ้า เครูบและเสราฟิมและทูตสวรรค์ผู้มีพละกำลังยิ่งใหญ่ นับหมื่นนับแสนยกกำลังยืนอยู่ที่พระหัตถ์ข้างขวาเป็น “วิญญาณที่รับใช้พระเจ้า ที่ทรงส่งไปปรนนิบัติบรรดาคนที่จะได้รับความรอด” ฮีบรู 1:14 {COL 176.3}

By these angel messengers a faithful record is kept of the words and deeds of the children of men. Every act of cruelty or injustice toward God's people, all they are caused to suffer through the power of evil workers, is registered in heaven. {COL 177.1}

ทูตสวรรค์ผู้สื่อข่าวเหล่านี้จดบันทึกคำพูดและการกระทำของบรรดาบุตรของมนุษย์ การกระทำอันโหดร้ายหรืออยุติธรรมทุกอย่างที่ทำต่อประชากรของพระเจ้า ทุกคนที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดความทุกข์ยากโดยอำนาจของสมุนชั่วของมารจะถูกจดบันทึกไว้ในสวรรค์ {COL 177.1}

"Shall not God avenge His own elect, which cry day and night unto Him, though He bear long with them? I tell you that He will avenge them speedily." {COL 177.2}

“พระเจ้าจะไม่ประทานความยุติธรรมแก่คนที่พระองค์ทรงเลือกไว้คือพวกที่ร้องถึงพระองค์ทั้งกลางวันกลางคืนหรือ พระองค์จะทรงอดทนได้หรือ เราบอกพวกท่านว่า พระองค์จะประทานความยุติธรรมแก่พวกเขาโดยเร็ว” ลูกา 18:7, 8 {COL 177.2}

"Cast not away therefore your confidence, which hath great recompense of reward. For ye have need of patience, that, after ye have done the will of God, ye might receive the promise. For yet a little while, and He that shall come will come, and will not tarry." Hebrews 10:35-37. "Behold, the husbandman waiteth for the precious fruit of the earth, and hath long patience for it, until he receive the early and latter rain. Be ye also patient; stablish your hearts; for the coming of the Lord draweth nigh." James 5:7, 8. {COL 177.3}

“อย่าละทิ้งความไว้วางใจของท่าน อันจะนำมาซึ่งบำเหน็จยิ่งใหญ่ ท่านทั้งหลายจำเป็นต้องมีความทรหดอดทน เพื่อท่านจะสามารถทำตามพระทัยของพระเจ้าได้ แล้วท่านก็จะได้รับสิ่งที่ทรงสัญญาไว้นั้น เพราะอีกเพียงไม่นาน พระองค์ผู้จะเสด็จมาก็เสด็จมาและจะไม่ทรงชักช้า” ฮีบรู 10:35 – 37 “เพราะฉะนั้น พี่น้องเอ๋ย จงอดทนจนกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมา ดูซิ ชาวนายังรอคอยพืชผลอันล้ำค่าที่จะได้จากแผ่นดิน อดทนรอยคอยจนกว่าฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดูจะมา ท่านทั้งหลายก็ต้องอดทนอย่างนั้น จงทำใจให้ดีไว้ เพราะการเสด็จมาขององค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว” ยากอบ 5:7, 8 {COL 177.3}

The long-suffering of God is wonderful. Long does justice wait while mercy pleads with the sinner. But "righteousness and judgment are the establishment of His throne." Psalm 97:2, margin. "The Lord is slow to anger;" but He is "great in power, and will not at all acquit the wicked: the Lord hath His way in the whirlwind and in the storm, and the clouds are the dust of His feet." Nahum 1:3. {COL 177.4}

การอดทนนานของพระเจ้าน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก ความยุติธรรมรอคอยมานานแล้ว ในขณะที่ยังร้องขอให้คนบาปรับความเมตตา แต่ “ความชอบธรรมและความยุติธรรมเป็นรากฐานแห่งพระบัลลังก์ของพระองค์” สดุดี 97:2 “พระยาห์เวห์กริ้วช้า” แต่พระองค์ “ทรงฤทธานุภาพใหญ่ยิ่ง พระยาห์เวห์จะไม่ทรงปล่อยให้คนผิดลอยนวล พระมรรคาของพระองค์อยู่ในพายุหมุนและพายุและเมฆเป็นผงคลีแห่งพระบาทของพระองค์” นาฮูม 1:3 {COL 177.4}

The world has become bold in transgression of God's law. Because of His long forbearance, men have trampled upon His authority. They have strengthened one another in oppression and cruelty toward His heritage, saying, "How doth God know? and is there knowledge in the Most High?" Psalm 73:11. But there is a line beyond which they cannot pass. The time is near when they will have reached the prescribed limit. Even now they have almost exceeded the bounds of the long-suffering of God, the limits of His grace, the limits of His mercy. The Lord will interpose to vindicate His own honor, to deliver His people, and to repress the swellings of unrighteousness. {COL 177.5}

โลกละเมิดพระบัญญัติของพระเจ้าอย่างอาจหาญ เพราะความอดทนนานของพระองค์ มนุษย์เหยียบย่ำสิทธิอำนาจของพระองค์ พวกเขาช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อกดขี่และทารุณมรดกของพระองค์โดยกล่าวว่า “พระเจ้าทรงทราบได้อย่างไร พระเจ้าผู้สูงสุดมีความรู้หรือ” สดุดี 73:11 แต่มีเส้นขวางกั้นเส้นหนึ่งที่เขาผ่านไปไม่ได้ เวลาใกล้จะถึงแล้วเมื่อพวกเขาจะไปถึงขอบเขตที่บ่งไว้ แม้ขณะนี้พวกเขาก็เกือบจะละเมิดขีดความอดทนนานของพระเจ้า คือขีดจำกัดของพระกรุณาธิคุณของพระองค์ ขีดจำกัดของพระเมตตาของพระองค์ พระองค์จะทรงเข้าขัดขวางเพื่อพิสูจน์ให้เห็นถึงพระเกียรติของพระองค์เอง เพื่อทรงช่วยกู้ประชากรของพระองค์ และเพื่อกดความอธรรมที่พองตัวไว้ {COL 177.5}

In Noah's day, men had disregarded the law of God until almost all remembrance of the Creator had passed away from the earth. Their iniquity reached so great a height that the Lord brought a flood of waters upon the earth, and swept away its wicked inhabitants. {COL 178.1}

ในสมัยของโนอาห์ มนุษย์ละเลยพระบัญญัติของพระเจ้าจนกระทั่งความทรงจำทั้งหมดที่เกี่ยวกับพระเจ้าอันตรธานไปจากโลก ความชั่วของพวกเขาทะยานสูงขึ้นจนกระทั่งพระยาห์เวห์นำน้ำมาท่วมโลกและกวาดล้างคนชั่วไป {COL 178.1}

From age to age the Lord has made known the manner of His working. When a crisis has come, He has revealed Himself, and has interposed to hinder the working out of Satan's plans. With nations, with families, and with individuals, He has often permitted matters to come to a crisis, that His interference might become marked. Then He has made manifest that there is a God in Israel who will maintain His law and vindicate His people. {COL 178.2}

ในแต่ละยุคพระยาห์เวห์ทรงเปิดเผยวิธีการทำงานของพระองค์ เมื่อวิกฤตการณ์มาถึง พระองค์ทรงเปิดเผยพระองค์เองและทรงเข้าขัดขวางการทำงานตามแผนการของซาตาน บ่อยครั้งพระองค์ทรงอนุญาตให้เหตุการณ์ในประเทศชาติ ในครอบครัว ในตัวบุคคลทำให้เกิดวิกฤตการณ์เพื่อให้การทรงเข้าขัดขวางของพระองค์จะถูกเปิดเผยให้เห็นเด่นชัดขึ้น จากนั้นก็จะทรงสำแดงให้เห็นว่ามีพระเจ้าองค์หนึ่งในอิสราเอลผู้ทรงรักษาพระบัญญัติของพระองค์ไว้และทรงช่วยกู้ประชากรของพระองค์ {COL 178.2}

In this time of prevailing iniquity we may know that the last great crisis is at hand. When the defiance of God's law is almost universal, when His people are oppressed and afflicted by their fellow men, the Lord will interpose. {COL 178.3}

ในขณะที่ความชั่วร้ายแพร่ขยายออกไป ขอให้เรารู้ว่าวิกฤตการณ์ลยิ่งใหญ่ครั้งสุดท้ายกำลังเข้ามาใกล้แล้ว เมื่อการท้าทายไม่เชื่อฟังพระบัญญัติแพร่ไปเกือบทั่วโลก เมื่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันกดขี่ข่มเหงและทรมานประชากรของพระเจ้า พระยาห์เวห์จะทรงเข้าขัดขวาง {COL 178.3}

The time is near when He will say, "Come, My people, enter thou into thy chambers, and shut thy doors about thee: hide thyself as it were for a little moment, until the indignation be overpast. For, behold, the Lord cometh out of His place to punish the inhabitants of the earth for their iniquity; the earth also shall disclose her blood, and shall no more cover her slain." Isaiah 26:20, 21. Men who claim to be Christians may now defraud and oppress the poor; they may rob the widow and fatherless; they may indulge their Satanic hatred because they cannot control the consciences of God's people; but for all this God will bring them into judgment. They "shall have judgment without mercy" that have "showed no mercy." (James 2:13.) Not long hence they will stand before the Judge of all the earth, to render an account for the pain they have caused to the bodies and souls of His heritage. They may now indulge in false accusations, they may deride those whom God has appointed to do His work, they may consign His believing ones to prison, to the chain gang, to banishment, to death; but for every pang of anguish, every tear shed, they must answer. God will reward them double for their sins. Concerning Babylon, the symbol of the apostate church, He says to His ministers of judgment, "Her sins have reached unto heaven, and God hath remembered her iniquities. Reward her even as she rewarded you, and double unto her double according to her works: in the cup which she hath filled fill to her double." Revelation 18:5, 6. {COL 178.4}

เวลาใกล้จะมาถึงแล้ว เมื่อพระองค์จะตรัสว่า “มาเถิด ชนชาติของข้าพเจ้าเอ๋ย จงเข้าในห้องของท่านและปิดประตูเสีย จงซ่อนตัวเจ้าอยู่สักพักหนึ่ง จนกว่าพระพิโรธจะผ่านไป เพราะดูเถิด พระยาห์เวห์กำลังเสด็จออกมาจากสถานที่ของพระองค์ เพื่อลงโทษชาวแผ่นดินโลกเพราะความบาปผิดของเขาทั้งหลายและแผ่นดินโลกจะเผยโลหิต ซึ่งหลั่งอยู่บนมันและจะไม่ปิดบังผู้ถูกฆ่าของมันไว้อีก” อิสยาห์ 26:20, 21 ขณะนี้ผู้ที่อ้างตนว่าเป็นคริสเตียนอาจคดโกงและกดขี่ผู้ยากไร้ พวกเขาอาจปล้นหญิงม่ายและเด็กกำพร้า พวกเขาอาจปล่อยตัวทำตามความเกลียดชังแบบซาตาน เพราะพวกเขาไม่อาจควบคุมจิตใต้สำนึกของประชากรพระเจ้าได้ แต่สำหรับเรื่องทั้งหมดนี้พระเจ้าจะทรงนำเข้าสู่การพิพากษา “การพิพากษาย่อมไม่เมตตาต่อคนที่ไม่แสดงความเมตตา” ยากอบ 2:13 ไม่นานจากนี้ไปพวกเขาจะยืนอยู่เบื้องพระองค์ผู้พิพากษาของทั่วโลก เพื่อให้การกับความเจ็บปวดที่พวกเขาทำต่อร่างกายและจิตวิญญาณของมรดกของพระองค์ ขณะนี้พวกเขาอาจหมกมุ่นอยู่กับการใส่ร้ายอันเทียมเท็จ พวกเขาอาจเยาะเย้ยผู้ที่พระเจ้าทรงแต่งตั้งให้ทำงานของพระองค์ พวกเขาอาจออกคำสั่งขังผู้เชื่อของพระองค์ไว้ในคุก ล่ามโซ่ไว้ด้วยกัน เนรเทศและฆ่าให้ตาย แต่สำหรับความเจ็บปวดแต่ละครั้ง น้ำตาแต่ละหยดที่ไหลออกมาพวกเขาจะต้องรับผิดชอบ พระเจ้าจะทรงตอบแทนบาปของพวกเขาสองเท่า พระองค์ตรัสกับผู้รับใช้ของพระองค์ในการพิพากษาเกี่ยวกับกรุงบาบิโลนซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของคริสตจักรที่หันหลังให้กับความเชื่อว่า “บาปของนครนั้นกองสูงขึ้นถึงสวรรค์แล้ว และพระเจ้าทรงจำการอธรรมของนครนั้นแล้ว จงทำกับนครนั้นเหมือนอย่างที่นครนั้นเคยทำกับคนอื่น และจงตอบแทนการกระทำของนครนั้นเป็นสองเท่า ในถ้วยที่นครนั้นได้ผสมไว้ ก็จงผสมเหล้าลงไปเป็นสองเท่า” วิวรณ์ 18:5, 6 {COL 178.4}

From India, from Africa, from China, from the islands of the sea, from the downtrodden millions of so-called Christian lands, the cry of human woe is ascending to God. That cry will not long be unanswered. God will cleanse the earth from it moral corruption, not by a sea of water as in Noah's day, but by a sea of fire that cannot be quenched by any human devising. {COL 179.1}

จากประเทศอินเดีย อาฟริกา จีน หมู่เกาะของมหาสมุทรและดินแดนต่างๆ ที่ชื่อว่าเป็นดินแดนของคริสเตียน เสียงร้องทุกข์ของมนุษย์ขึ้นไปยังพระเจ้า อีกไม่นานเสียงนั้นจะได้รับการตอบสนอง พระเจ้าจะทรงล้างความเสื่อมทรามของศีลธรรมออกไปจากโลก ไม่ใช่ด้วยน้ำท่วมเหมือนเช่นสมัยของโนอาห์แต่ด้วยทะเลเพลิงที่ไม่อาจดับได้ด้วยวิธีการใดๆ ของมนุษย์ {COL 179.1}

"There shall be a time of trouble, such as never was since there was a nation even to that same time; and at that time Thy people shall be delivered, every one that shall be found written in the book." Daniel 12:1. {COL 179.2}

“จะมีเวลายากลำบากอย่างไม่เคยมีมาตั้งแต่ครั้งมีประชาชาติจนถึงสมัยนั้น แต่ในครั้งนั้นชนชาติของท่านจะได้รับการช่วยกู้ คือทุกคนที่มีชื่อบันทึกไว้ในหนังสือ” ดาเนียล 12:1 {COL 179.2}

From garrets, from hovels, from dungeons, from scaffolds, from mountains and deserts, from the caves of the earth and the caverns of the sea, Christ will gather His children to Himself. On earth they have been destitute, afflicted, and tormented. Millions have gone down to the grave loaded with infamy because they refused to yield to the deceptive claims of Satan. By human tribunals the children of God have been adjudged the vilest criminals. But the day is near when "God is judge Himself." (Psalm 50:6). Then the decisions of earth shall be reversed. "The rebuke of His people shall He take away." Isaiah 25:8. White robes will be given to every one of them. (Revelation 6:11.) And "they shall call them the holy people, the redeemed of the Lord." Isaiah 62:12. {COL 179.3}

พระคริสต์จะทรงรวบรวมบุตรทั้งหลายของพระองค์จากห้องคุกใต้ดิน จากที่กักขัง จากแดนประหาร จากภูเขาและทะเลทราย จากถ้ำของโลกและใต้ท้องทะเล ขณะที่อยู่ในโลกพวกเขาสิ้นเนื้อประดาตัว มีความทุกข์ลำเค็ญและทรมาน คนนับล้านไปสู่หลุมฝังศพด้วยชื่อเสียงที่เสียไปเพราะพวกเขาปฏิเสธที่จะยอมต่อการกล่าวอ้างหลอกลวงของซาตาน โดยการพิพากษาของศาลมนุษย์ บุตรของพระเจ้าถูกกล่าวหาว่าเป็นนักโทษที่ชั่วที่สุด แต่วันนั้นใกล้เข้ามาแล้วเมื่อ “พระเจ้านั่นแหละทรงเป็นผู้พิพากษา” สดุดี 50:6 แล้วการตัดสินใจของโลกจะพลิกกลับ พระองค์ “จะทรงเอาการลบหลู่แห่งชนชาติของพระองค์ไปจากทั้งแผ่นดินโลก” อิสยาห์ 25:8 จะมีการมอบเสื้อสีขาวให้แก่เขาทุกคน วิวรณ์ 6:11 “และคนทั้งหลายจะเรียกพวกเขาว่าชนชาติบริสุทธิ์ ผู้รับการไถ่ไว้แล้วของพระยาห์เวห์” อิสยาห์ 62:12 {COL 179.3}

Whatever crosses they have been called to bear, whatever losses they have sustained, whatever persecution they have suffered, even to the loss of their temporal life, the children of God are amply recompensed. "They shall see His face; and His name shall be in their foreheads." Revelation 22:4. {COL 180.1}

ไม่ว่าพวกเขาจะถูกเรียกให้แบกกางเขนชนิดใด ไม่ว่าจะมีการสูญเสียไปมากเพียงไร ไม่ว่าคนเหล่านี้ได้รับการทรมานจากการกดขี่เพียงไร แม้กระทั่งการสูญเสียชีวิตในโลกนี้ บุตรทั้งหลายของพระเจ้าจะได้รับการตอบแทนอย่างเต็มที่ “พวกเขาจะเห็นพระพักตร์พระองค์และพระนามของพระองค์จะอยู่บนหน้าผากของเขาทั้งหลาย” วิวรณ์ 22:4 {COL 180.1}