We need constantly a fresh revelation of Christ, a daily experience that harmonizes with His teachings. High and holy attainments are within our reach. Continual progress in knowledge and virtue is God's purpose for us. His law is the echo of His own voice, giving to all the invitation, "Come up higher. Be holy, holier still." Every day we may advance in perfection of Christian character. {MH 503.1}

เราต่างต้องการการสำแดงถึงแบบอย่างที่สดใหม่ของพระคริสต์ทีสอดคล้องกับคำสอนของพระองค์ในประสบการณ์ทุกวัน แล้วสิ่งที่สูงส่งและบริสุทธิ์ก็อยู่แค่เอื้อม พระเจ้าทรงประสงค์ให้เรามีความก้าวหน้าตลอดเวลาในความรู้และคุณงามความดี พระบัญญัติของพระองค์สะท้อนถึงพระสุรเสียงของพระองค์ที่ตรัสเชิญชวนว่า “จงก้าวขึ้นมาให้สูงขึ้น จงเป็นผู้บริสุทธิ์และชอบธรรมยิ่งขึ้นอยู่เสมอ” ทุกๆ วัน เราก้าวเข้าใกล้สู่ความไพบูลย์แห่งพระลักษณะนิสัยของพระคริสต์ได้ {MH 503.1}

Those who are engaged in service for the Master need an experience much higher, deeper, broader, than many have yet thought of having. Many who are already members of God's great family know little of what it means to behold His glory and to be changed from glory to glory. Many have a twilight perception of Christ's excellence, and their hearts thrill with joy. They long for a fuller, deeper sense of the Saviour's love. Let these cherish every desire of the soul after God. The Holy Spirit works with those who will be worked, molds those who will be molded, fashions those who will be fashioned. Give yourselves the culture of spiritual thoughts and holy communings. You have seen but the first rays of the early dawn of His glory. As you follow on to know the Lord, you will know that "the path of the righteous is as the light of dawn, that shineth more and more unto the perfect day." Proverbs 4:18, R.V., margin. {MH 503.2}

คนที่มีส่วนร่วมในงานรับใช้ของพระคริสต์ทั้งหลาย จำเป็นต้องมีประสบการณ์ที่สูงส่ง ลึกซึ้งและกว้างไกลมากกว่าที่คนส่วนใหญ่จะคาดคิดว่าควรจะมี หลายคนที่เป็นสมาชิกแห่งครอบครัวใหญ่ของพระเจ้า แทบจะไม่ได้เข้าใจถึงความหมายของการแลดูถึงพระสิริของพระองค์และตัวเราเปลี่ยนไปเป็นลำดับขึ้นไป หลายคนเข้าใจถึงความไพบูลย์ของพระคริสต์อย่างเลือนรางและจิตใจของเขาทั้งหลายก็เต็มไปด้วยความชื่นชมยินดี กระตือรือร้นที่จะเข้าใจถึงความรักของพระผู้ช่วยให้รอดให้เต็มเปี่ยมและลึกซึ้งยิ่งขึ้น ขอให้คนเหล่านี้ทะนุถนอมทุกความปรารถนาที่ต้องการใฝ่หาพระเจ้าของจิตวิญญาณของตน พระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงทำงานอย่างเกิดผลกับผู้ที่มีความเต็มใจร่วมมือ จะทรงขัดเกลาอุปนิสัยให้แก่ผู้ที่ยินยอมให้ขัดเกลาและปั้นแต่งจิตใจของผู้ที่ปรารถนาให้ปั้นแต่ง จงฝึกฝนอบรมตัวท่านเกี่ยวกับการเข้าสนิทกับพระเจ้าโดยผ่านทางความคิดฝ่ายวิญญาณ ท่านได้เห็นแต่เพียงแสงอรุณแห่งพระสิริของพระองค์เท่านั้น เมื่อท่านติดตามเพื่อรู้จักกับองค์พระผู้เป็นเจ้าต่อไป ท่านจะทราบว่า “วิถีของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุณ ซึ่งฉายสุกใสยิ่งขึ้นๆ จนเต็มวัน” สุภาษิต 4:18 {MH 503.2}

"These things have I spoken unto you," said Christ, "that My joy might remain in you, and that your joy might be full." John 15:11. {MH 504.1}

พระคริสต์ตรัสว่า “นี่คือสิ่งที่เราได้บอกแก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราดำรงอยู่ในท่าน และให้ความยินดีของท่านเต็มเปี่ยม” ยอห์น 15:11 {MH 504.1}

Ever before Him, Christ saw the result of His mission. His earthly life, so full of toil and self-sacrifice, was cheered by the thought that He would not have all this travail for nought. By giving His life for the life of men, He would restore in humanity the image of God. He would lift us up from the dust, reshape the character after the pattern of His own character, and make it beautiful with His own glory. {MH 504.2}

พระคริสต์ทอดพระเนตรถึงผลแห่งพระราชกิจของพระองค์อยู่ต่อเบื้องพระพักตร์ของพระองค์ตลอดเวลา ชีวิตของพระองค์ในโลกนี้ซึ่งเต็มไปด้วยความยากลำบากและการเสียสละ แต่ทรงได้รับการหนุนใจโดยความคิดที่ว่าพระองค์ไม่ได้ทนทุกข์ทรมานอย่างไร้ประโยชน์ การยอมสละพระชนม์ชีพเพื่อชีวิตของมนุษย์ทั้งหลาย พระองค์ทรงสถาปนาความบริสุทธิ์ชอบธรรมตามพระฉายาของพระเจ้ากลับคืนสู่มนุษย์ พระองค์ทรงยกเราขึ้นจากผงคลีดิน ปั้นแต่งอุปนิสัยของเราใหม่ให้เหมือนกับพระลักษณะของพระองค์เองและทำให้งดงามด้วยพระสิริของพระองค์ {MH 504.2}

Christ saw of the travail of His soul and was satisfied. He viewed the expanse of eternity and saw the happiness of those who through His humiliation should receive pardon and everlasting life. He was wounded for their transgressions, bruised for their iniquities. The chastisement of their peace was upon Him, and with His stripes they were healed. He heard the shout of the redeemed. He heard the ransomed ones singing the song of Moses and the Lamb. Although the baptism of blood must first be received, although the sins of the world were to weigh upon His innocent soul, although the shadow of an unspeakable woe was upon Him; yet for the joy that was set before Him He chose to endure the cross and despised the shame. {MH 504.3}

แม้พระคริสต์จะทรงมองเห็นว่าจิตวิญญาณจะต้องได้รับความทุกข์ทรมานปานใด พระองค์ก็ยังทรงชื่นชมยินดี พระองค์ทรงทอดพระเนตรถึงห้วงแดนแห่งนิรันดร์และความผาสุกของคนทั้งหลายที่ได้รับการอภัยบาปและได้รับชีวิตนิรันดร์ จากการที่ทรงยอมถ่อมพระองค์ลงจนถึงความมรณา พระองค์ทรงยอมบาดเจ็บเพราะความทรยศของเรา ทรงยอมฟกช้ำเพราะบาปผิดของเรา การตีสอนอันทำให้เราทั้งหลายสมบูรณ์นั้นตกแก่ท่าน ที่ท่านต้องฟกช้ำนั้นก็ให้เราหายดี พระองค์ทรงได้ยินผู้ที่พระองค์ทรงไถ่ให้รอดร้องบทเพลงของโมเสสและของพระเมษโปดก แม้ว่าพระองค์จะต้องทรงหลั่งพระโลหิตของพระองค์เพื่อมนุษย์ทั้งหลายเสียก่อน แม้ว่าความผิดบาปของโลกทั้งโลกต้องทับถมอยู่บนจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ของพระองค์ แม้ว่าเงามืดแห่งความทุกข์ยากอันเหลือที่จะพรรณนาทอดลงเหนือพระองค์ก็ตาม แต่กระนั้นเพื่อความชื่นชมยินดีที่ปรากฏต่อเบื้องหน้าของพระองค์ พระองค์ทรงเลือกที่จะทนทุกข์ทรมานบนกางเขนและทรงถูกดูหมิ่นเหยียดหยามด้วยความอัปยศอดสู {MH 504.3}

This joy all His followers are to share. However great and glorious hereafter, our reward is not all to be reserved for the time of final deliverance. Even here we are by faith to enter into the Saviour's joy. Like Moses, we are to endure as seeing the Invisible. {MH 504.4}

ผู้ติดตามของพระองค์ทุกคนต่างมีส่วนร่วมในความชื่นชมยินดีนี้ ไม่ว่าในภายหน้าเราจะยิ่งใหญ่และสง่างามมากเพียงไร เราต้องไม่เก็บบำเหน็จรางวัลของเราไว้จนถึงเวลาสุดท้ายของการช่วยกู้ แม้ในเวลานี้ โดยความเชื่อ เราเข้ามีส่วนร่วมในความชื่นชมยินดีของพระผู้ช่วยให้รอดได้ เช่นเดียวกับโมเสส เราจำเป็นจะต้องมีความอดทนประหนึ่งว่าเราได้แลเห็นพระองค์ผู้ที่ไม่ปรากฏแก่ตา {MH 504.4}

Now the church is militant. Now we are confronted with a world in darkness, almost wholly given over to idolatry. {MH 504.5}

บัดนี้คริสตจักรจะต้องเตรียมพร้อมในการต่อสู้ ในเวลานี้ เรากำลังเผชิญหน้าอยู่กับโลกที่ตกอยู่ในความมืดมน ทั่วทั้งโลกต่างพากันกราบไหว้รูปเคารพ {MH 504.5}

The Joy of the Lord There were ninety and nine that safely lay In the shelter of the fold, But one was out on the hills away, Far, far from the gates of gold-- Away on the mountains wild and bare, Away from the tender Shepherd's care. "Lord, Thou hast here Thy ninety and nine; Are they not enough for Thee?" But the Shepherd made answer: "One of Mine Has wandered away from Me, And although the road be rough and steep, I go to the desert to find My sheep." But none of the ransomed ever knew How deep were the waters crossed, Nor how dark was the night that the Lord passed through Ere He found His sheep that was lost. Far out in the desert He heard its cry-- Fainting and helpless, and ready to die. "Lord, whence are these blood drops all the way That mark out the mountain's track?" "They were shed for one who had gone astray, Ere the Shepherd could bring him back." "Lord, why are Thy hands so rent and torn?" "They were pierced tonight by many a thorn." But all through the mountains, thunder-riven, And up from the rocky steep, There rose a cry to the gate of heaven, "Rejoice, I have found My sheep!" And the angels sang around the throne, "Rejoice, for the Lord brings back His own!" --Elizabeth C. Clephane. But the day is coming when the battle will have been fought, the victory won. The will of God is to be done on earth as it is done in heaven. The nations of the saved will know no other law than the law of heaven. All will be a happy, united family, clothed with the garments of praise and thanksgiving --the robe of Christ's righteousness. All nature, in its surpassing loveliness, will offer to God a tribute of praise and adoration. The world will be bathed in the light of heaven. The light of the moon will be as the light of the sun, and the light of the sun will be sevenfold greater than it is now. The years will move on in gladness. Over the scene the morning stars will sing together, the sons of God will shout for joy, while God and Christ will unite in proclaiming, "There shall be no more sin, neither shall there be any more death." {MH 505.1}

ความยินดีขององค์พระผู้เป็นเจ้า “แกะเก้าสิบเก้าตัวนอนอยู่อย่างปลอดภัย กำบังไว้ในคอกแกะ แต่มีแกะตัวหนึ่งหลงอยู่บนเนินเขาอันห่างไกล ระวางห่างร้างไปจากทวารบถทองคำ ในป่าเปลี่ยวบนภูเขาอันแห้งแล้ง ต้องห่างไกลจากพระผู้เลี้ยงที่คอยดูแลเป็นห่วงเป็นใย “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงมีแกะเก้าสิบเก้าตัวอยู่แล้ว พระองค์ทรงมีแกะไม่พอหรือ” แต่พระผู้เลี้ยงตรัสตอบว่า “ตัวหนึ่งของเราได้หลงเจิ่นไป และแม้หนทางจะกันดารและสูงชัน เราก็จะออกไปตามหาแกะน้อยของเรา” แต่คนที่ได้รับการไถ่ให้รอด ไม่มีใครที่เข้าใจ นทีที่พระองค์ต้องเสด็จลุยข้ามผ่านไปนั้นลึกสุดหยั่งเพียงไร ราตรีกาลที่พระยาห์เวห์เสด็จดำเนินไปนั้นอนธการสักแค่ไหน ก่อนที่พระองค์จะทรงพบแกะที่หลงหาย พระองค์สดับถึงเสียงเพรียกจากป่ากันดารลึก เป็นเสียงร้องอันแผ่วเบาและอ่อนแรงจวนจะสิ้นใจ “โอ พระยาห์เวห์ พระโลหิตหยดนี้มาแต่ใด เป็นรอยเห็นระเรี่ยตามหนทางบนภูเขา” “ได้หลั่งไว้ให้กับ ผู้ที่หลงเจิ่นดังแกะหายไปดุจดังเงา พระผู้ทรงเลี้ยงจะทรงนำเขาให้กลับคืนมา” “พระยาห์เวห์เจ้าข้า เหตุไฉนพระหัตถ์ของพระองค์ จึ่งมีรอยแผลเป็นรูฉีกขาดเช่นนี้ “หนามแหลมได้แทงพระหัตถ์ของพระองค์ในค่ำคืน” ทั่วทั้งภูเขา ฟ้าร้องดังสนั่น และจากเนินชันหินขรุขระ มีเสียงดังขึ้นไปถึงประตูแห่งสวรรคสถาน “จงชื่นชมยินดีเถิด เพราะเราได้พบแกะของเราแล้ว และเหล่าทูตสวรรค์ร่วมขับขานรอบพระที่นั่ง “ต่างชื่นชมยินดี เพราะพระยาห์เวห์ทรงนำแกะของพระองค์กลับคืนมา” เอลีซาเบธ ซี.แคลแฟน แต่วันนั้นกำลังจะมาถึงเมื่อสงครามยุติลงหลังการต่อสู้และบรรลุชัยชนะ น้ำพระทัยของพระเจ้าสัมฤทธิ์ผลอย่างไรในสวรรค์ก็จะสัมฤทธิ์ผลอย่างนั้นในแผ่นดินโลก เหล่าประชาชาติของผู้ที่ได้รับความรอดจะไม่รู้จักบทบัญญัติอื่นใดนอกจากบทบัญญัติของพระเจ้า ทุกคนจะเข้ามาร่วมเป็นครอบครัวเดียวกันที่เปี่ยมด้วยความสุข แต่งกายด้วยอาภรณ์แห่งการสรรเสริญและการโมทนาพระคุณ อันเป็นเสื้อคลุมแห่งความบริสุทธิ์และชอบธรรมของพระคริสต์ ธรรมชาติทั้งปวงที่สวยงามเลิศล้ำกว่าปกติจะถวายคำสรรเสริญและกราบไหว้นมัสการพระเจ้า โลกจะอาบไปด้วยแสงสว่างจากสวรรค์ แสงจันทร์จะเจิดจ้าดุจดังแสงอาทิตย์ และแสงอาทิตย์จะสุกสว่างยิ่งกว่าเวลานี้อีกเจ็ดเท่า วันปีจะผ่านไปด้วยความชื่นชมยินดี เหนือทัศนาภาพเหล่านี้ ดาวรุ่งอรุณทั้งหลายต่างแซ่ซ้องสรรเสริญ เหล่าบุตรทั้งหลายของพระเจ้าจะเปล่งเสียงร้องด้วยความชื่นชมยินดี ขณะที่พระเจ้าและพระคริสต์จะทรงร่วมกันประกาศว่า “บาปจะไม่มีอีกต่อไป ความตายจะไม่มีอีกเลย” {MH 505.1}

These visions of future glory, scenes pictured by the hand of God, should be dear to His children. {MH 506.1}

ภาพสวยงามแห่งพระสิริในภายภาคหน้าเหล่านี้ ภาพจากฝีพระหัตถ์ของพระเจ้า จะต้องเป็นสิ่งที่ล้ำเลิศที่สุดในสายตาของเหล่าบุตรของพระองค์ {MH 506.1}

Stand on the threshold of eternity and hear the gracious welcome given to those who in this life have co-operated with Christ, regarding it as a privilege and an honor to suffer for His sake. With the angels, they cast their crowns at the feet of the Redeemer, exclaiming, "Worthy is the Lamb that was slain to receive power, and riches, and wisdom, and strength, and honor, and glory, and blessing. . . . Honor, and glory, and power, be unto Him that sitteth upon the throne, and unto the Lamb for ever and ever." Revelation 5:12, 13. {MH 506.2}

จงยืนอยู่ ณ ธรณีประตูที่จะนำไปสู่นิรันดร์กาล และฟังเสียงร้องต้อนรับอย่างสมสง่าราศีแก่คนทั้งหลายที่ได้ร่วมงานกับพระคริสต์ ถือว่าเป็นสิทธิพิเศษและเป็นเกียรติของพวกเขาที่ได้ทนรับความทุกข์ยากแทนพระองค์ พร้อมด้วยเหล่าทูตสวรรค์ เขาทั้งหลายต่างวางมงกุฎไว้แทบพระบาทของพระผู้ช่วยให้รอดและเปล่งเสียงร้องดังขึ้นว่า “พระเมษโปดกผู้ทรงถูกปลงพระชนม์แล้วนั้น เป็นผู้ที่สมควรได้รับฤทธิ์เดช ทรัพย์สมบัติ ปัญญา อานุภาพ เกียรติ พระสิริ และคำสดุดี ขอให้คำสดุดีและเกียรติ และพระสิริและฤทธิ์เดช จงมีแด่พระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งและแด่พระเมษโปดกตลอดไปเป็นนิตย์" วิวรณ์ 5:12, 13 {MH 506.2}

There the redeemed ones greet those who directed them to the uplifted Saviour. They unite in praising Him who died that human beings might have the life that measures with the life of God. The conflict is over. All tribulation and strife are at an end. Songs of victory fill all heaven, as the redeemed stand around the throne of God. All take up the joyful strain, "Worthy is the Lamb that was slain" and hath redeemed us to God. {MH 506.3}

ณ ที่นั่น บรรดาผู้ได้รับการไถ่ให้รอดต่างทักทายกับผู้ที่นำเขาทั้งหลายไปหาพระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงถูกยกขึ้น เขาทั้งหลายร่วมใจกันถวายคำสรรเสริญแด่พระองค์ผู้ทรงพลีพระชนม์เพื่อมนุษย์ทั้งปวงจักได้มีชีวิตนิรันดร์ที่เทียบได้กับพระชนม์ชีพของพระเจ้า สงครามการต่อสู้ได้ผ่านพ้นไปแล้ว ความยากลำบากและความขัดแย้งได้สิ้นสุดลง บทเพลงแห่งชัยชนะดังกังวานไปทั่วสวรรค์ ขณะเมื่อบรรดาผู้ได้รับการไถ่ให้รอดยืนล้อมรอบพระบัลลังก์ของพระเจ้า ทุกคนพากันเปล่งเสียงร้องด้วยความปีติยินดีว่า “พระเมษโปดกผู้ทรงถูกปลงพระชนม์แล้วนั้น เป็นผู้ที่สมควร” และพระองค์ได้ทรงไถ่เราทั้งหลายเพื่อถวายแด่พระเจ้า {MH 506.3}

"I beheld, and, lo, a great multitude, which no man could number, of all nations, and kindreds, and people, and tongues, stood before the throne, and before the Lamb, clothed with white robes, and palms in their hands; and cried with a loud voice, saying, Salvation to our God which sitteth upon the throne, and unto the Lamb." Revelation 7:9, 10. {MH 507.1}

“ต่อจากนั้นมา ข้าพเจ้าก็มองดู และ ดูเถิด คนมากมายเหลือคณนามาจากทุกเผ่าพันธุ์ ทุกชาติทุกภาษา คนเหล่านั้นสวมเสื้อสีขาว ถือใบตาลยืนอยู่หน้าพระที่นั่งและต่อพระพักตร์พระเมษโปดก คนเหล่านั้นร้องเสียงดังว่า ’ความรอดขึ้นอยู่กับพระเจ้าของเราผู้ประทับบนพระที่นั่งและขึ้นอยู่กับพระเมษโปดก’” วิวรณ์ 7:9, 10 {MH 507.1}

"These are they which came out of great tribulation, and have washed their robes, and made them white in the blood of the Lamb. Therefore are they before the throne of God, and serve Him day and night in His temple: and He that sitteth on the throne shall dwell among them. They shall hunger no more, neither thirst any more; neither shall the sun light on them, nor any heat. For the Lamb which is in the midst of the throne shall feed them, and shall lead them unto living fountains of waters: and God shall wipe away all tears from their eyes." "And there shall be no more death, neither sorrow, nor crying, neither shall there be any more pain: for the former things are passed away." Verses 14-17; 21:4. {MH 507.2}

“คนเหล่านี้คือคนที่มาจากความทุกข์เวทนาครั้งใหญ่ พวกเขาได้ชำระล้างเสื้อผ้าของเขาในพระโลหิตของพระเมษโปดก จนเสื้อผ้านั้นขาวสะอาด เพราะเหตุนั้นเขาทั้งหลายจึงได้อยู่หน้าพระที่นั่งของพระเจ้าและปรนนิบัติพระองค์ในพระวิหารของพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืนและพระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งจะสถิตด้วย และปกป้องคุ้มครองเขา พวกเขาจะไม่หิวกระหายอีกเลย แสงแดดและความร้อนจะไม่ส่องต้องเขาอีกต่อไป เพราะว่าพระเมษโปดก ผู้ทรงอยู่กลางพระที่นั่งนั้นจะคุ้มครองดูแลเขาและจะทรงนำเขาไปให้ถึงน้ำพุแห่งชีวิตและพระเจ้าจะทรงเช็ดน้ำตาทุกหยดจากตาของเขาเหล่านั้น" “ความตายจะไม่มีอีกต่อไป การคร่ำครวญ การร้องไห้ และการเจ็บปวดจะไม่มีอีกต่อไป เพราะยุคเดิมนั้นได้ผ่านพ้นไปแล้ว" วิวรณ์ 7:14-17; 21:4 {MH 507.2}

We need to keep ever before us this vision of things unseen. It is thus that we shall be able to set a right value on the things of eternity and the things of time. It is this that will give us power to influence others for the higher life. {MH 508.1}

เราจำเป็นต้องระลึกถึงภาพของสิ่งต่างๆที่เรายังมองไม่เห็นอยู่เบื้องหน้าเราเสมอ ด้วยการกระทำเช่นนี้ เราจึงสามารถจะประเมินถึงคุณค่าของสิ่งต่างๆที่เกี่ยวกับชีวิตนิรันดร์และที่เกี่ยวกับเวลา สิ่งนี้จะช่วยให้เรามีพละกำลังที่จะสามารถชักจูงจิตใจของผู้อื่นมาสู่ชีวิตในทางที่สูงส่งยิ่งขึ้นได้ {MH 508.1}

In the Mount With God "Come up to Me into the mount," God bids us. To Moses, before he could be God's instrument in delivering Israel, was appointed the forty years of communion with Him in the mountain solitudes. Before bearing God's message to Pharaoh, he spoke with the angel in the burning bush. Before receiving God's law as the representative of His people, he was called into the mount, and beheld His glory. Before executing justice on the idolaters, he was hidden in the cleft of the rock, and the Lord said, "I will proclaim the name of the Lord before thee," "merciful and gracious, slow to anger, and abundant in loving-kindness and truth; . . . and that will by no means clear the guilty." Exodus 33:19; 34:6, 7, A.R.V. Before he laid down, with his life, his burden for Israel, God called him to the top of Pisgah and spread out before him the glory of the Promised Land. {MH 508.2}

อยู่ร่วมกับพระเจ้าบนภูเขา พระเจ้าทรงบัญชาแก่เราว่า “ขึ้นมาหาเราบนภูเขาแล้วคอยอยู่ที่นั่น” ก่อนที่โมเสสจะได้เป็นผู้ที่พระเจ้าทรงใช้เพื่อจะได้ปลดปล่อยชนชาติอิสราเอลให้ได้รับอิสรภาพนั้น พระเจ้าทรงกำหนดให้เขาต้องใช้เวลาถึงสี่สิบปีเพื่อจะได้มีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพระองค์ภายในบริเวณภูเขาที่ไร้ผู้คน ก่อนที่เขาจะนำพระดำรัสของพระเจ้าไปทูลต่อกษัตริย์ฟาโรห์ เขาได้พูดกับทูตของพระเจ้าในพุ่มไม้ที่ลุกโชน ก่อนที่เขาจะเป็นตัวแทนของประชากรของพระองค์เพื่อรับพระบัญญัติของพระเจ้า เขาถูกเรียกไปยังบริเวณภูเขาซีนายและเห็นพระสิริของพระองค์ ก่อนที่พระเจ้าจะสำเร็จโทษบรรดาพวกอิสราเอลที่พากันไปกราบไหว้รูปเคารพ พระเจ้าทรงซ่อนโมเสสไว้ในเหลือบหินและองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เราจะประกาศนามของเราคือ เยโฮวาห์ ให้ประจักษ์ต่อหน้าเจ้า” “พระเจ้าผู้ทรงพระกรุณา ทรงกอปรด้วยพระคุณ ทรงกริ้วช้าและบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคงและความสัตย์จริง.....แต่จะทรงถือว่าไม่มีโทษก็หามิได้” อพยพ 33:19; 34:6, 7 ก่อนที่โมเสสจะสิ้นชีวิตและวางภาระอันหนักของชนชาติอิสราเอลลงนั้น พระเจ้าทรงเรียกเขาให้ขึ้นไปบนยอดเขาปิสกาห์ และทรงสำแดงให้เขาเห็นถึงสง่าราศีของแผ่นดินแห่งพันธสัญญา {MH 508.2}

Before the disciples went forth on their mission, they were called up into the mount with Jesus. Before the power and glory of Pentecost, came the night of communion with the Saviour, the meeting on the mountain in Galilee, the parting scene upon Olivet, with the angel's promise, and the days of prayer and communion in the upper chamber. {MH 508.3}

ก่อนที่เหล่าสาวกจะออกไปปฏิบัติพันธกิจของเขาทั้งหลาย พระเยซูทรงเรียกพวกเขาให้ขึ้นไปพบพระองค์บนภูเขา ก่อนที่เหล่าสาวกจะได้รับฤทธิ์อำนาจและสง่าราศีของพระวิญญาณบริสุทธิ์ในวันเพ็นเทคอสต์ เขาทั้งหลายมีโอกาสสื่อสารใกล้ชิดกับพระผู้ช่วยให้รอดในค่ำคืนนั้น การประชุมร่วมกันบนภูเขาในแคว้นกาลิลี ภาพเหตุการณ์จากกันบนภูเขามะกอกเทศรวมทั้งคำมั่นสัญญาของทูตสวรรค์และวันเวลาที่พวกเขาร่วมกันอธิษฐานและถือพิธีมหาสนิทกับพระองค์ในห้องชั้นบน {MH 508.3}

Jesus, when preparing for some great trial or some important work, would resort to the solitude of the mountains and spend the night in prayer to His Father. A night of prayer preceded the ordination of the apostles and the Sermon on the Mount, the transfiguration, the agony of the judgment hall and the cross, and the resurrection glory. {MH 509.1}

เมื่อต้องเตรียมพร้อมที่จะเผชิญกับการทดลองที่ใหญ่หลวงหรือพันธกิจที่ความสำคัญ พระเยซูจะทรงเลือกเสด็จไปในที่สงัดของภูเขาและทรงใช้เวลาในยามค่ำคืนอธิษฐานต่อพระบิดาของพระองค์ ก่อนการแต่งตั้งเหล่าสาวกออกไปประกาศศาสนา ก่อนการเทศนาบนภูเขา ก่อนการจำแลงพระกาย ก่อนการรับความทุกข์ทรมานที่ศาลปรีโทเรียมและที่กางเขนและก่อนพระสิริแห่งการฟื้นคืนพระชนม์ พระองค์ทรงใช้เวลาตลอดหนึ่งค่ำคืนเพื่ออธิษฐานต่อพระบิดาเสมอ {MH 509.1}

The Privilege of Prayer We, too, must have times set apart for meditation and prayer and for receiving spiritual refreshing. We do not value the power and efficacy of prayer as we should. Prayer and faith will do what no power on earth can accomplish. We are seldom, in all respects, placed in the same position twice. We continually have new scenes and new trials to pass through, where past experience cannot be a sufficient guide. We must have the continual light that comes from God. {MH 509.2}

สิทธิพิเศษของการอธิษฐาน เราทั้งหลายก็เช่นกันต้องมีเวลาสำหรับการใคร่ครวญและอธิษฐานเพื่อจิตวิญญาณที่ฟื้นฟูใหม่ เราไม่ได้ให้คุณค่าและความบังเกิดผลของการอธิษฐานเท่าที่ควร การอธิษฐานและความเชื่อจะกระทำสิ่งที่ไม่มีอำนาจอื่นใดในโลกสามารถทำให้สำเร็จได้ ไม่บ่อยครั้งนัก ที่เราจะต้องตกซ้ำสองอยู่ในสถานการณ์อย่างเดียวกัน เรามักต้องประสบกับเหตุการณ์หรือการทดลองใหม่ๆอยู่เสมอ โดยที่ประสบการณ์ที่ผ่านมาไม่เพียงพอที่จะเป็นเครื่องนำทางแก่เราได้ เราจำเป็นต้องมีแสงสว่างที่มาจากพระเจ้าตลอดเวลา {MH 509.2}

Christ is ever sending messages to those who listen for His voice. On the night of the agony in Gethsemane, the sleeping disciples heard not the voice of Jesus. They had a dim sense of the angels' presence, but lost the power and glory of the scene. Because of their drowsiness and stupor they failed of receiving the evidence that would have strengthened their souls for the terrible scenes before them. Thus today the very men who most need divine instruction often fail of receiving it, because they do not place themselves in communion with heaven. {MH 509.3}

พระคริสต์ประทานข่าวสารแก่คนทั้งหลายที่คอยฟังพระสุรเสียงของพระองค์อยู่เสมอ ในค่ำคืนที่แสนทุกข์ทรมานในสวนเกทเสมนี เหล่าสาวกที่หลับอยู่มิได้ยินพระสุรเสียงของพระเยซู สาวกเหล่านั้นสัมผัสรู้เพียงเล็กน้อยถึงการปรากฏตัวของเหล่าทูตสวรรค์ เขาทั้งหลายพลาดโอกาสที่จะได้รับฤทธิ์อำนาจและสง่าราศีของเหตุการณ์นั้น เพราะเหตุที่สาวกเหล่านั้นง่วงเหงาหาวนอนและงีบหลับไปจนพลาดจากการเป็นสักขีพยานในสิ่งที่จะเสริมสร้างจิตใจที่เข้มแข็งเพื่อเผชิญต่อเหตุการณ์อันน่าสยดสยองที่รออยู่เบื้องหน้า ในทุกวันนี้ก็เช่นเดียวกัน โดยเฉพาะคนทั้งหลายที่จำเป็นต้องการคำแนะนำสั่งสอนจากพระเจ้ามากที่สุดบ่อยครั้งกลับไม่ได้รับ เพราะคนเหล่านี้ไม่ได้มอบตนเองเข้าสนิทกับพระเจ้า{MH 509.3}

The temptations to which we are daily exposed make prayer a necessity. Dangers beset every path. Those who are seeking to rescue others from vice and ruin are especially exposed to temptation. In constant contact with evil, they need a strong hold upon God lest they themselves be corrupted. Short and decisive are the steps that lead men down from high and holy ground to a low level. In a moment decisions may be made that fix one's condition forever. One failure to overcome leaves the soul unguarded. One evil habit, if not firmly resisted, will strengthen into chains of steel, binding the whole man. {MH 509.4}

การทดลองที่เราต้องเผชิญอยู่ทุกวันทำให้เรามีความจำเป็นอย่างยิ่งยวดที่ต้องอธิษฐาน ภัยอันตรายมีอยู่ทั่วทุกเส้นทาง คนทั้งหลายที่พยายามช่วยผู้อื่นให้พ้นจากความชั่วร้ายและความพินาศ มีความเสี่ยงต่อการถูกทดลองเป็นพิเศษ จากการต้องสัมผัสกับความชั่วร้ายอยู่เสมอ คนเหล่านี้จำเป็นต้องยึดมั่นในพระเจ้าอย่างเหนียวแน่น เกลือกว่าตนเองจะกลับกลายเป็นคนชั่วร้ายไปด้วย ย่างก้าวที่ถึงแม้จะสั้นแต่ตัดสินชี้ชาดได้ทำให้มนุษย์ตกต่ำจากแผ่นดินที่สูงส่งและบริสุทธิ์ลงสู่ความตกต่ำได้ การตัดสินใจเพียงชั่ววูบอาจเป็นสิ่งที่กำหนดชะตากรรมของคนๆหนึ่งไปตลอดกาล ความเผลอไผลละทิ้งการระมัดระวังตัวไปครั้งหนึ่งก็เท่ากับปล่อยให้จิตวิญญาณไม่มีสิ่งใดปกป้อง นิสัยชั่วร้ายเพียงแบบเดียว หากไม่ได้รับการต่อสู้ขัดขวางอย่างเหนียวแน่น จะแข็งแกร่งขึ้นจนกลายเป็นโซ่ตรวนที่พันธนาการคนนั้นหมดทั้งร่าง {MH 509.4}

The reason why so many are left to themselves in places of temptation is that they do not set the Lord always before them. When we permit our communion with God to be broken, our defense is departed from us. Not all your good purposes and good intentions will enable you to withstand evil. You must be men and women of prayer. Your petitions must not be faint, occasional, and fitful, but earnest, persevering, and constant. It is not always necessary to bow upon your knees in order to pray. Cultivate the habit of talking with the Saviour when you are alone, when you are walking, and when you are busy with your daily labor. Let the heart be continually uplifted in silent petition for help, for light, for strength, for knowledge. Let every breath be a prayer. {MH 510.1}

สาเหตุที่คนมากมายต้องปล่อยปละตนเองเข้าไปสู่การทดลอง เพราะว่าเขาเหล่านี้ไม่ได้ยึดพระเจ้าไว้ในจิตใจก่อนสิ่งอื่นใด เมื่อเราว่างเว้นการเข้าสนิทในพระเจ้า ความคุ้มครองที่เราได้รับก็หลุดหายไป ความมุ่งหมายและความตั้งใจดีของท่านไม่สามารถช่วยท่านต่อสู้กับความชั่วร้ายได้ ท่านต้องหมั่นอธิษฐานอยู่เสมอ คำอธิษฐานของท่านต้องไม่กำกวม เป็นครั้งเป็นคราว และเฉพาะกิจแต่ต้องมีความตั้งใจจริง ความอดทนและสม่ำเสมอ ท่านไม่จำเป็นต้องคุกเข่าอธิษฐานเสมอไป ขอให้ท่านฝึกฝนให้เป็นนิสัยการสนทนากับพระผู้ช่วยให้รอดเมื่อท่านอยู่ตามลำพัง เมื่อท่านกำลังเดิน หรือในระหว่างที่ท่านกำลังยุ่งอยู่กับงานประจำวัน จงหนุนชูจิตใจของท่านด้วยการอธิษฐานในใจขอความช่วยเหลือ ทูลขอการทรงนำ กำลังและความรู้จากพระองค์ จงอธิษฐานทุกลมหายใจ {MH 510.1}

As workers for God we must reach men where they are, surrounded with darkness, sunken in vice, and stained with corruption. But while we stay our minds upon Him who is our sun and our shield, the evil that surrounds us will not bring one stain upon our garments. As we work to save the souls that are ready to perish we shall not be put to shame if we make God our trust. Christ in the heart, Christ in the life, this is our safety. The atmosphere of His presence will fill the soul with abhorrence of all that is evil. Our spirit may be so identified with His that in thought and aim we shall be one with Him. {MH 511.1}

ในฐานะที่เป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า เราต้องเข้าถึงจิตใจของคนทั้งหลายตามสภาพที่คนเหล่านั้นเป็นอยู่ ซึ่งล้อมอยู่ในความมืด จมอยู่กับความชั่วร้ายและแปดเปื้อนอยู่ในการทุจริต แต่เมื่อจิตใจของเราได้พึ่งอาศัยในพระองค์ผู้ทรงเป็นแสงสว่างและเป็นโล่ป้องกันของเรา ความชั่วร้ายที่รายล้อมเราจะไม่ทำให้เสื้อผ้าของเราเปรอะเปื้อน ในขณะที่เราทำงานเพื่อช่วยจิตวิญญาณที่พร้อมจะพินาศ เราจะไม่กลัวถูกถากถางเยาะเย้ยหากเราเชื่อวางใจในพระเจ้า ยึดมั่นพระคริสต์ในจิตใจและในชีวิต สิ่งเหล่านี้คือความปลอดภัยของเรา บรรยากาศแห่งการสถิตอยู่ด้วยของพระองค์จะเติมเต็มจิตวิญญาณด้วยความเกลียดชังต่อความชั่วร้ายทั้งปวง จิตใจของเราก็จะเป็นดังเช่นพระทัยของพระองค์ เพราะมีความคิดและจุดมุ่งหมายที่เป็นเอกภาพกับพระองค์ {MH 511.1}

It was through faith and prayer that Jacob, from being a man of feebleness and sin, became a prince with God. It is thus that you may become men and women of high and holy purpose, of noble life, men and women who will not for any consideration be swayed from truth, right, and justice. All are pressed with urgent cares, burdens, and duties, but the more difficult your position and the heavier your burdens, the more you need Jesus. {MH 511.2}

โดยความเชื่อและการอธิษฐานทำให้ยาโคบจากการเป็นคนอ่อนแอและผิดบาปกลับกลายเป็นดังเจ้าชายในสายพระเนตรของพระเจ้า โดยวิธีเดียวกัน ท่านก็จะกลายเป็นชายหญิงที่มีความบริสุทธิ์และสูงส่ง มีชีวิตในทางอันชอบธรรม เป็นชายหญิงที่ไม่มีจิตใจโอนเอนไปจากความจริง ความถูกต้องและความยุติธรรมโดยไม่เห็นแก่สิ่งอื่นใด ทุกท่านต่างมีเรื่องเร่งด่วนและมีภาระหน้าที่ๆต้องรับผิดชอบ แต่ยิ่งตำแหน่งหน้าที่ของท่านยุ่งยากเพียงไรและภาระของท่านหนักยิ่งขึ้นแค่ไหน ท่านก็ยิ่งต้องพึ่งพิงในพระเยซูมากขึ้นเท่านั้น {MH 511.2}

It is a serious mistake to neglect the public worship of God. The privileges of divine service should not be lightly regarded. Those who attend upon the sick are often unable to avail themselves of these privileges, but they should be careful not to absent themselves needlessly from the house of worship. {MH 511.3}

การละเลยไม่ยอมเข้าร่วมนมัสการพระเจ้าถือว่าเป็นความผิดที่รุนแรง เราไม่ควรคิดว่าหน้าที่ต่อพิธีของพระเจ้าเป็นเรื่องที่ไม่มีความสลักสำคัญอันใด ผู้ที่ต้องคอยดูแลรักษาคนเจ็บคนป่วยมักจะไม่สามารถมาเข้าร่วมหน้าที่ได้ แต่เขาทั้งหลายควรระมัดระวังอย่าให้ขาดการประชุมในสถานนมัสการโดยไม่จำเป็น {MH 511.3}

In ministering to the sick, more than in any merely secular business, success depends on the spirit of consecration and self-sacrifice with which the work is done. Those who bear responsibilities need to place themselves where they will be deeply impressed by the Spirit of God. You should have as much greater anxiety than do others for the aid of the Holy Spirit and for a knowledge of God as your position of trust is more responsible than that of others. {MH 511.4}

ความสำเร็จในการพยาบาลผู้ที่เจ็บป่วยนั้นขึ้นกับจิตวิญญาณที่อุทิศตนและเสียสละของผู้รักษาพยาบาลมากยิ่งกว่าคนทำงานในธุรกิจฝ่ายโลกอื่นใด ผู้ที่รับผิดชอบในหน้าที่นี้จำเป็นต้องวางตนเองให้ไปอยู่ในที่ๆ พระวิญญาณของพระเจ้าดลใจได้อย่างลึกซึ้ง ท่านควรมีความกระตือรือร้นมากกว่าคนอื่นๆ ต่อความช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์และต่อสติปัญญาของพระเจ้า เนื่องจากตำแหน่งความเชื่อวางใจของท่านต้องรับผิดชอบมากกว่าคนอื่น {MH 511.4}

Nothing is more needed in our work than the practical results of communion with God. We should show by our daily lives that we have peace and rest in the Saviour. His peace in the heart will shine forth in the countenance. It will give to the voice a persuasive power. Communion with God will ennoble the character and the life. Men will take knowledge of us, as of the first disciples, that we have been with Jesus. This will impart to the worker a power that nothing else can give. Of this power he must not allow himself to be deprived. {MH 512.1}

ในงานของเรานั้น ไม่มีสิ่งใดที่จำเป็นมากไปกว่าผลที่แท้จริงอันเกิดจากการได้เข้าสนิทกับพระเจ้า เราควรแสดงออกโดยผ่านทางชีวิตประจำวันของเราให้ผู้อื่นเห็นว่า เรามีสันติสุขและพักสงบในพระผู้ช่วยให้รอด สันติสุขของพระองค์ในจิตใจของเราจะส่องประกายฉายบนใบหน้า จะทำให้คำพูดมีพลังในการโน้มน้าวจิตใจ การเข้าสนิทในพระเจ้าจะทำให้มีอุปนิสัยที่ดีงามและมีชีวิตในทางที่ชอบธรรม คนทั่วไปจะทราบว่าเราได้อยู่กับพระเยซูเหมือนดังสาวกกลุ่มแรกของพระองค์ สิ่งเหล่านี้จะถ่ายทอดสู่ผู้รับใช้ของพระองค์พลังที่ไม่มีสิ่งอื่นใดจะให้ได้และเขาจะต้องไม่ปล่อยให้ตัวเองไม่ได้รับพละกำลังนี้จากพระองค์ {MH 512.1}

We must live a twofold life--a life of thought and action, of silent prayer and earnest work. The strength received through communion with God, united with earnest effort in training the mind to thoughtfulness and caretaking, prepares one for daily duties and keeps the spirit in peace under all circumstances, however trying. {MH 512.2}

เราต้องดำเนินชีวิตในสองทาง คือ ชีวิตแห่งความคิดและการกระทำ กับชีวิตแห่งการอธิษฐานในใจและการทำงานอย่างกระตือรือร้น พลังที่ได้รับจากการเข้าสนิทกับพระเจ้า ร่วมกับความพยายามอย่างจริงจังในการอบรมจิตใจสู่การเห็นใจและการดูแลช่วยเหลือผู้อื่นย่อมจะเป็นการเตรียมตนเองให้พร้อมสำหรับหน้าที่ประจำวันและช่วยให้มีสันติสุขในจิตใจไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเพียงใดก็ตาม {MH 512.2}

The Divine Counselor When in trouble, many think they must appeal to some earthly friend, telling him their perplexities, and begging for help. Under trying circumstances unbelief fills their hearts, and the way seems dark. And all the time there stands beside them the mighty Counselor of the ages, inviting them to place their confidence in Him. Jesus, the great Burden Bearer, is saying, "Come unto Me, and I will give you rest." Shall we turn from Him to uncertain human beings, who are as dependent upon God as we ourselves are? {MH 512.3}

พระเจ้าผู้ทรงเป็นที่ปรึกษา เมื่อตกอยู่ในความยากลำบาก หลายคนคิดว่า เขาทั้งหลายต้องขอร้องต่อเพื่อนร่วมโลก ระบายเรื่องยุ่งยากเดือดร้อนใจและขอความช่วยเหลือ ภายใต้สถานการณ์ที่ยากลำบากเหล่านี้ ความสงสัยจะเกิดขึ้นภายในจิตใจและดูเหมือนว่าหนทางนั้นช่างดูมืดมน และตลอดเวลาองค์ที่ปรึกษาผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ตลอดทุกยุคประทับอยู่เคียงข้างเขาทั้งหลาย พระองค์ทรงเชื้อเชิญให้คนเหล่านี้วางใจในพระองค์ พระเยซูผู้ทรงแบกภาระแทนเรา ทรงกำลังตรัสว่า “จงมาหาเรา และเราจะให้ท่านทั้งหลาย หายเหนื่อยเป็นสุข” เราจะหันจากพระองค์ไปหาเพื่อนมนุษย์ด้วยกันที่หาความแน่นอนอะไรมิได้ซึ่งต้องพึ่งอาศัยในพระเจ้าเช่นเดียวกับเรากระนั้นหรือ {MH 512.3}

You may feel the deficiency of your character and the smallness of your ability in comparison with the greatness of the work. But if you had the greatest intellect ever given to man, it would not be sufficient for your work. "Without Me ye can do nothing," says our Lord and Saviour. John 15:5. The result of all we do rests in the hands of God. Whatever may betide, lay hold upon Him with steady, persevering confidence. {MH 513.1}

ท่านอาจรู้สึกถึงความบกพร่องในอุปนิสัยของท่าน และความสามารถน้อย เมื่อเทียบกับงานอันยิ่งใหญ่ที่ต้องกระทำ แต่หากท่านมีสติปัญญาดีเลิศสูงสุดเท่าที่ทรงโปรดประทานแก่มนุษย์ ก็ยังไม่เพียงพอสำหรับงานของท่าน องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเราตรัสว่า “ถ้าแยกจากเราแล้วท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย” ยอห์น 15:5 ผลแห่งการกระทำทั้งหลายของเราอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น จงฝากความมั่นใจของเราอย่างมั่นคงและอดทนไว้กับพระองค์ {MH 513.1}

In your business, in companionship for leisure hours, and in alliance for life, let all the associations you form be entered upon with earnest, humble prayer. You will thus show that you honor God, and God will honor you. Pray when you are fainthearted. When you are desponding, close the lips firmly to men; do not shadow the path of others; but tell everything to Jesus. Reach up your hands for help. In your weakness lay hold of infinite strength. Ask for humility, wisdom, courage, increase of faith, that you may see light in God's light and rejoice in His love. {MH 513.2}

ในวงธุรกิจของท่าน ในการสังสรรค์กับเพื่อนฝูงในยามว่างและในการพบปะกับคนอื่นๆในชีวิต จงอธิษฐานด้วยจิตใจที่ร้อนรนและมีความถ่อมตนให้แก่ผู้ที่ท่านคบหาสมาคมด้วย โดยการกระทำเช่นนี้ ย่อมเป็นสิ่งที่แสดงว่าท่านถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าและพระเจ้าจะประทานเกียรติให้แก่ท่าน จงอธิษฐานเมื่อท่านขาดความกล้า เมื่อท่านรู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง จงอย่าปริปากเล่าเรื่องราวของท่านให้แก่มนุษย์คนใด อย่านำความทุกข์ยากของท่านไปทำให้ผู้อื่นต้องพลอยเป็นทุกข์ใจไปด้วย แต่จงทูลทุกสิ่งทุกอย่างต่อพระเยซู จงชูมือของท่านขอความช่วยเหลือจากพระองค์ ในความอ่อนแอของท่าน จงยึดมั่นในพระกำลังของพระเจ้า จงทูลขอความถ่อมใจ สติปัญญา ความกล้าหาญและให้ท่านได้มีความเติบโตในความเชื่อ เพื่อท่านจะแลเห็นแสงสว่างที่มีในพระเจ้าและจักได้ชื่นชมยินดีในความรักของพระองค์ {MH 513.2}

Consecration; Trust When we are humble and contrite we stand where God can and will manifest Himself to us. He is well pleased when we urge past mercies and blessings as a reason why He should bestow on us greater blessings. He will more than fulfill the expectations of those who trust fully in Him. The Lord Jesus knows just what His children need, how much divine power we will appropriate for the blessing of humanity; and He bestows upon us all that we will employ in blessing others and ennobling our own souls. {MH 513.3}

การอุทิศถวายตนและความไว้วางใจในพระเจ้า เมื่อเราถ่อมใจลงและสำนึกผิด เราจะยืนอยู่ในตำแหน่งที่พระเจ้าทรงสำแดงพระองค์ให้ปรากฏแก่เราได้ พระองค์ทรงโปรดปราณ เมื่อเราทูลขอต่อพระองค์โดยอ้างถึงพระพรและพระเมตตาคุณของพระองค์ที่ทรงโปรดประทานแก่เราในอดีตเพื่อพระองค์จักได้พระราชทานพระพรที่มากกว่าให้แก่เรา พระองค์จะทรงสนองความมุ่งหวังของผู้ที่ไว้วางใจอย่างเต็มเปี่ยมในพระองค์อย่างบริบูรณ์ พระเยซูคริสต์เจ้าทรงทราบดีว่าบุตรทั้งหลายของพระองค์มีความต้องการในสิ่งใด เขาทั้งหลายต้องการฤทธิ์เดชอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์เพื่อที่จะเป็นพระพรให้แก่เพื่อนมนุษย์มากแค่ไหน และพระองค์จะประทานสารพัดสิ่งที่เราจำเป็นต้องใช้แก่เรา เพื่อเราจะใช้เป็นพระพรแก่ผู้อื่นและส่งเสริมคุณธรรมอันดีแก่จิตวิญญาณของเราเอง {MH 513.3}

We must have less trust in what we ourselves can do, and more trust in what the Lord can do for and through us. You are not engaged in your own work; you are doing the work of God. Surrender your will and way to Him. Make not a single reserve, not a single compromise with self. Know what it is to be free in Christ. {MH 513.4}

เราต้องลดความไว้วางใจในสิ่งที่ตัวเราเองสามารถทำได้และไว้วางใจมากยิ่งขึ้นในสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำเพื่อเราและผ่านทางเรา ท่านไม่ได้ทำงานของตัวท่านเอง แต่ท่านกำลังทำงานในกิจการของพระเจ้า จงมอบความตั้งใจและวิถีของท่านไว้กับพระองค์ จงอย่าสงวนสิ่งหนึ่งสิ่งใดไว้หรือประนีประนอมกับตนเองในเรื่องหนึ่งเรื่องใด จงเรียนรู้ว่าเสรีภาพในพระคริสต์นั้นมีความหมายว่าอย่างไร {MH 513.4}

The mere hearing of sermons Sabbath after Sabbath, the reading of the Bible through and through, or the explanation of it verse by verse, will not benefit us or those who hear us, unless we bring the truths of the Bible into our individual experience. The understanding, the will, the affections, must be yielded to the control of the word of God. Then through the work of the Holy Spirit the precepts of the word will become the principles of the life. {MH 514.1}

การฟังคำเทศนาในวันสะบาโตแล้วสะบาโตเล่า การอ่านพระคัมภีร์ตลอดทั้งเล่มจบแล้วจบเล่า หรือการอธิบายพระคัมภีร์ทีละข้อแล้วข้อเล่า จะไม่ให้ประโยชน์แก่เราหรือแก่คนทั้งหลายที่ได้ฟังเรา นอกเสียจากว่าเราจะได้นำความจริงที่มีอยู่ในพระคัมภีร์มาใช้ในประสบการณ์ของเราเอง ความตั้งใจ ความเข้าใจและความรักต้องส่งมอบภายใต้การกำกับดูแลของพระวจนะของพระเจ้า แล้วโดยผ่านการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์บทบัญญัติของพระวจนะจะกลายเป็นหลักการในการดำเนินชีวิต {MH 514.1}

As you ask the Lord to help you, honor your Saviour by believing that you do receive His blessing. All power, all wisdom, are at our command. We have only to ask. {MH 514.2}

เมื่อท่านขอให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยท่าน จงถวายพระเกียรติแด่พระผู้ช่วยให้รอดด้วยการเชื่อว่าท่านได้รับพระพรเหล่านั้นจากพระองค์ ไม่ว่าจะเป็นกำลังความสามารถหรือสติปัญญาทั้งปวง จะอยู่ในการครอบครองของเรา เราเพียงแต่ต้องทูลขอเท่านั้น {MH 514.2}

Walk continually in the light of God. Meditate day and night upon His character. Then you will see His beauty and rejoice in His goodness. Your heart will glow with a sense of His love. You will be uplifted as if borne by everlasting arms. With the power and light that God imparts, you can comprehend more and accomplish more than you ever before deemed possible. {MH 514.3}

จงดำเนินชีวิตในแสงสว่างของพระเจ้าอยู่เสมอ จงใคร่ครวญถึงพระลักษณะนิสัยของพระองค์ทั้งในเวลากลางวันและยามค่ำคืน แล้วท่านจะเห็นความงดงามและจะชื่นชมยินดีในพระคุณความดีของพระองค์ จิตใจของท่านจะอิ่มเอิบไปด้วยความรักของพระองค์ ท่านจะได้รับการยกชูขึ้นราวกับว่าอยู่ในอ้อมพระกรอันดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์ของพระองค์ ด้วยฤทธิ์เดชและแสงสว่างที่พระเจ้าประทานให้แก่ท่าน ท่านจะเข้าใจและกระทำสิ่งต่างๆให้สำเร็จได้มากยิ่งกว่าที่ท่านเคยคิดแต่ก่อนว่าจะเป็นไปได้ {MH 514.3}

"Abide in Me." Christ bids us: "Abide in Me, and I in you. As the branch cannot bear fruit of itself, except it abide in the vine; no more can ye, except ye abide in Me. . . . He that abideth in Me, and I in him, the same bringeth forth much fruit: for without Me ye can do nothing. . . . If ye abide in Me, and My words abide in you, ye shall ask what ye will, and it shall be done unto you. Herein is My Father glorified, that ye bear much fruit; so shall ye be My disciples. {MH 514.4}

“จงเข้าสนิทอยู่ในเรา” พระคริสต์ตรัสเชิญชวนเราว่า “จงเข้าสนิทอยู่ในเรา และเราเข้าสนิทอยู่ในท่าน แขนงจะออกผลเองไม่ได้ นอกจากจะติดอยู่กับเถาฉันใด ท่านทั้งหลายก็จะเกิดผลไม่ได้ นอกจากจะเข้าสนิทอยู่ในเราฉันนั้น……..ผู้ที่เข้าสนิทอยู่ในเราและเราเข้าสนิทอยู่ในเขา ผู้นั้นก็จะเกิดผลมาก เพราะถ้าแยกจากเราแล้วท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย…….ถ้าท่านทั้งหลายเข้าสนิทอยู่ในเรา และถ้อยคำของเราฝังอยู่ในท่านแล้ว ท่านจะขอสิ่งใด ซึ่งท่านปรารถนาก็จะได้สิ่งนั้น พระบิดาของเราทรงได้รับเกียรติเพราะเหตุนี้คือเมื่อท่านทั้งหลายเกิดผลมาก ท่านก็เป็นสาวกของเรา {MH 514.4}

"As the Father hath loved Me, so have I loved you: continue ye in My love. . . . {MH 514.5}

“พระบิดาทรงรักเราฉันใด เราก็รักท่านทั้งหลายฉันนั้น จงยึดมั่นอยู่ในความรักของเรา……. {MH 514.5}

"Ye have not chosen Me, but I have chosen you, and ordained you, that ye should go and bring forth fruit, and that your fruit should remain: that whatsoever ye shall ask of the Father in My name, He may give it you." John 15:4-16. {MH 514.6}

“ท่านทั้งหลายไม่ได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่านทั้งหลาย และได้แต่งตั้งท่านทั้งหลายไว้ให้ท่านไปเกิดผล และเพื่อให้ผลของท่านคงอยู่ เพื่อว่าเมื่อท่านทูลขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา พระองค์จะได้ประทานสิ่งนั้นให้แก่ท่าน” ยอห์น 15:4-16 {MH 514.6}

"Behold, I stand at the door, and knock: if any man hear My voice, and open the door, I will come in to him, and will sup with him, and he with Me." Revelation 3:20. {MH 516.1}

“ดูเถิด นี่แน่ะ เรายืนเคาะอยู่ที่ประตู ถ้าผู้ใดได้ยินเสียงของเราและเปิดประตู เราจะเข้าไปหาผู้นั้นและ” วิวรณ์ 3:20 {MH 516.1}

"To him that overcometh will I give to eat of the hidden manna, and will give him a white stone, and in the stone a new name written, which no man knoweth saving he that receiveth it." Revelation 2:17. {MH 516.2}

“ใครมีหูก็ให้ฟังข้อความซึ่งพระวิญญาณได้ตรัสไว้แก่คริสตจักรทั้งหลาย เราจะให้มานา ที่ซ่อนอยู่แก่ผู้ที่มีชัยชนะ และจะให้หินขาวแก่เขาด้วย ที่หินนั้นมีชื่อใหม่ จารึกไว้ซึ่งไม่มีผู้ใดรู้เลยนอกจากผู้ที่รับเท่านั้น'” วิวรณ์ 2:17 {MH 516.2}

"He that overcometh, . . . I will give him the Morning Star," "and I will write upon him the name of My God, and the name of the city of My God: . . . and I will write upon him My new name." Verses 26-28; 3:12. {MH 516.3}

“ผู้ใดมีชัยชนะ…….เราจะมอบดาวประจำรุ่งให้แก่ผู้นั้น” “เราจะจารึกพระนามพระเจ้าของเรา และชื่อเมืองของพระเจ้าของเรา..........เราจะจารึกนามใหม่ของเราไว้ที่ผู้นั้น” วิวรณ์ 2:26-28; 3:12 {MH 516.3}

"This One Thing I Do." He whose trust is in God will with Paul be able to say, "I can do all things in Him that strengtheneth me." Philippians 4:13, R.V. Whatever the mistakes or failures of the past, we may, with the help of God, rise above them. With the apostle we may say: {MH 516.4}

“ข้าพเจ้าทำอย่างหนึ่ง” ผู้ที่มีความไว้วางใจในพระเจ้าจะกล่าวได้เช่นเดียวกับเปาโลว่า “ข้าพเจ้าผจญทุกสิ่งได้ โดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า” ฟีลิปปี 4:13 ไม่ว่าจะมีความผิดพลาดหรือความล้มเหลวอย่างใดในอดีตก็ตาม ด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้า เราเอาชนะเหนือสิ่งเหล่านี้ได้ เราพูดเช่นเดียวกับอัครสาวกว่า {MH 516.4}

"This one thing I do, forgetting those things which are behind, and reaching forth unto those things which are before, I press toward the mark for the prize of the high calling of God in Christ Jesus." Philippians 3:13, 14. {MH 516.5}

“ข้าพเจ้าทำอย่างหนึ่ง คือลืมสิ่งที่ผ่านพ้นมาแล้วเสียและโน้มตัวออกไปหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้า ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย เพื่อจะได้รับรางวัล ซึ่งในพระเยซูคริสต์พระเจ้าได้ทรงเรียกจากเบื้องบน ให้เราไปรับ” ฟีลิปปี 3:13, 14 {MH 516.5}